Wonjata pelargonija
| |
| Wonjata pelargonija (Pelargonium odoratissimum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Geraniales) |
| swójba: | Pyskowničkowe rostliny (Geraniaceae) |
| ród: | Pelargonija[1][2] (Pelargonium) |
| družina: | Wonjata pelargonija |
| wědomostne mjeno | |
| Pelargonium odoratissimum | |
| (L.) L’Hér. | |
Wonjata pelargonija (Pelargonium odoratissimum) je rostlina ze swójby pyskowničkowych rostlinow (Geraniaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wonjata pelargonija docpěwa wysokosć a šěrokosć wot 30 cm.
Małke, tróšku wutrobojte, lapate, šěrozelene łopjena sylnje jako citrusowe płody abo jabłuka wonjeja.
W ćopłych klimatowych conach nimale za čas cyłeho lěta kćěje. Hornje kćenjowe łopješka małkich, běłych kćenjow su druhdy čerwjenje žiłkate.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 326.
- ↑ W internetowym słowniku: Pelargonie
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 642 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Wonjata pelargonija – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow