Երկիր | ԽՍՀՄ |
---|---|
Ժանր | դրամա |
Թվական | 1968 |
Լեզու | ռուսերեն |
Ռեժիսոր | Բորիս Իվչենկո |
Սցենարի հեղինակ | Վիկտոր Իվչենկո |
Օպերատոր | Նիկոլայ Կուլչիցկի |
Երաժշտություն | Վադիմ Հոմոլյակա |
Կինոընկերություն | Կիևի Ալեքսանդր Դովժենկոյի անվան կինոստուդիա |
Տևողություն | 83 րոպե |
«Աննիչկա» (ուկրաիներեն՝ Анничка), խորհրդային սև-սպիտակ գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Բորիս Իվչենկոն 1968 թվականին Ա. Դովժենկոյի անվան կինոստուդիայում[1][2]։
1969 թվականի վարձույթում ֆիլմը զբաղեցրել է 19-րդ տեղը՝ 25,1 մլն հանդիսատես։
Ֆիլմի գործողությունները տեղի են ունենում Արևմտյան Ուկրաինայում Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ։ Ներկայացվում է գուցուլուհի Աննիչկայի ողբերգական պատմությունը, որը Կարպատյան անտառներում տեղի ունեցած մարտերի վայրերում գտել է վիրավորված խորհրդային զինվոր Անդրեյին, թաքցրել է նրան, խնամել և օգնել նրան ոտքի կանգնել։ Ու սիրահարվել է նրան։
Նրա փեսացուն՝ ապագա ամուսինը, դարձել է պոլիցայ, ֆաշիստների ստորաքարշ հետևորդ, բազմաթիվ հայրենակիցներից մահվան մեղավոր։ Աննիչկան գերությունից փրկում է Անդրեյին և որոշում է սիրելիի հետ փախչել պարտիզանների մոտ, սակայն նրանց ճանապարհին կանգնում է հարազատ հայրը։ Աննիչկայի հայրը, որը հարուստ մարդ է, ամեն կերպ խոչընդոտում է, որ իր դուստրը՝ գուցուլուհին, իր կյանքը կապի Կենտրոնական Ուկրաինայից մի տղայի հետ, այն էլ՝ կարմիրբանակայինի։ Ֆիլմի վերջում գլխավոր հերոսուհին մահանում է նրա ձեռքից ազատության ճանապարհին…
|