Դոնալդ Նորման անգլ.՝ Donald Arthur Norman | |
---|---|
Ծնվել է | դեկտեմբերի 25, 1935[1] (88 տարեկան) |
Քաղաքացիություն | ԱՄՆ |
Կրթություն | Մասաչուսեթսի տեխնոլոգիական ինստիտուտ (1957)[2], University of Pennsylvania School of Engineering and Applied Science? (հունվարի 1, 1962)[3] և Փենսիլվանիայի համալսարան (1959)[4] |
Երկեր | The Design of Everyday Things? |
Մասնագիտություն | ճարտարագետ, գրող, հետազոտող, պրոֆեսոր և խորհրդատու |
Աշխատավայր | Հարվարդի համալսարան, Հյուսիսարևմտյան համալսարան, Nielsen Norman Group?, Կալիֆոռնիայի համալսարան[3], Էփլ[5] և Hewlett-Packard |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Ճարտարագիտական ազգային ակադեմիա, Հաշվողական տեխնիկայի ասոցիացիա[10] և Cognitive Science Society? |
Կայք | jnd.org |
Donald Norman Վիքիպահեստում |
Դոնալդ Արթուր Նորման (անգլ.՝ Donald Arthur Norman, դեկտեմբերի 25, 1935[1])[11][12], ամերիկացի հետազոտող, պրոֆեսոր և գրող։ Նորմանը Կալիֆոռնիայի Սան Դիեգոյի համալսարանի դիզայնի լաբորատորիայի տնօրենն է եղել։ Նա առավել հայտնի է դիզայնի վերաբերյալ իր գրքերով, հատկապես առօրյա իրերի դիզայնով: Լայնորեն հայտնի է դիզայնի, օգտագործելիության ճարտարագիտության և ճանաչողական գիտության ոլորտում իր գիտելիքներով[13] և ազդել է ճանաչողական համակարգերի զարգացման ոլորտի առաջխաղացման վրա[14]։ Նա «Nielsen Norman Group»-ի համահիմնադիրն է եղել Յակոբ Նիլսենի հետ համատեղ: Նաև եղել է «IDEO»-ի գիտաշխատող և Չիկագոյի «IIT» դիզայնի ինստիտուտի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ: Սան Դիեգոյի կալիֆոռնիական համալսարանի ճանաչողական գիտությունների պատվավոր պրոֆեսոր էր: Նորմանը Կորեայի առաջադեմ գիտության և տեխնոլոգիայի ինստիտուտի (KAIST) ակտիվ այցելու պրոֆեսոր է եղել, որտեղ նա դասավանդելով անց է կացրել տարեկան երկու ամիս։
Նորմանի աշխատանքի մեծ մասը վերաբերում է օգտագործողի վրա հիմնված դիզայնի խթանմանը[15]։ Նրա բոլոր գրքերի հիմնական նպատակն է եղել նպաստել դիզայնի ոլորտի զարգացմանը՝ դռներից մինչև համակարգիչներ: Նորմանը հակասական դիրքորոշում է որդեգրել՝ ասելով, որ դիզայնի հետազոտողների համայնքը փոքր ազդեցություն է ունեցել նորարարական արտադրանքի զարգացման վրա, և որ չնայած գիտնականները կարող են օգնել կատարելագործել առկա արտադրանքը, այն տեխնոլոգներն են, որոնք առաջընթաց են գրանցում[16]։ Այդ նպատակով Նորմանն իր կայքը անվանել է «JND» սկզբնականություն (պարզապես նկատելի տարբերություն)՝ նշելու իրավիճակը դեպի լավը փոխելու իր ջանքերը[17]։
1957 թվականին Նորմանը Մասաչուսեթսի տեխնոլոգիական ինստիտուտում (MIT) ստացել է էլեկտրատեխնիկայի բակալավրի աստիճան[18]։ Նորմանը Փենսիլվանիայի համալսարանից ստացել է էլեկտրատեխնիկայի մագիստրոսի աստիճան[19]։ Նա ստացել է հոգեբանության դոկտորի կոչում Փենսիլվանիայի համալսարանում։ Նորմանը նաև Փենսիլվանիայի համալսարանի մաթեմատիկական հոգեբանության խմբի առաջին շրջանավարտներից մեկն էր, իսկ նրա գիտական ղեկավարը Դունկան Լյուսն էր։
Համալսարանն ավարտելուց հետո Նորմանը Հարվարդի համալսարանի կոգնիտիվ հետազոտությունների կենտրոնում ստացել է հետդոկտորական կրթաթոշակ[20][21] և մեկ տարվա ընթացքում դարձել է դասախոս։
Չորս տարի կենտրոնում աշխատելուց հետո Նորմանը ստանձնել է Սան Դիեգոյի կալիֆոռնիական համալսարանի (UCSD) հոգեբանության ամբիոնի ասիստենտի պաշտոնը: Նորմանը կիրառել է իր կրթությունը որպես ինժեներ և համակարգչային գիտության մասնագետ, ինչպես նաև փորձարարական հոգեբան և մաթեմատիկոս ճանաչողական գիտության զարգացող կարգապահության ոլորտում: Ի վերջո, Նորմանը դարձել է ճանաչողական գիտությունների ամբիոնի հիմնադիր և հոգեբանության ամբիոնի վարիչ:
Կալիֆոռնիայի համալսարանում Նորմանը ճանաչողական գիտությունների ինստիտուտի հիմնադիրն էր և ճանաչողական գիտությունների ընկերության կազմակերպիչներից մեկը (Ռոջեր Շենկի, Ալան Քոլինզի և այլոց հետ), որը 1979 թվականին անց է կացրել իր առաջին հանդիպումը Կալիֆոռնիայի համալսարանում[22]։
Հոգեբան Թիմ Շալիսի հետ Նորմանն առաջարկել է գործադիր գործունեության նկատմամբ ուշադրության վերահսկման համակարգ։ Նորման-Շալիս մոդելի բաղադրիչներից մեկը ուշադրության վերահսկման համակարգն էր[23]։
Նորմանը ճանաչողական գիտությունից անցում է կատարել ճանաչողական ճարտարագիտության՝ սկսելով աշխատել այս ոլորտում որպես խորհրդատու և գրող: Նրա «Ճշմարտությունը «Unix»-ի մասին. օգտագործողի ինտերֆեյսը սարսափելի է» հոդվածը[24], որը տպագրվել է 1981 թվականին «Datamation» ամսագրում, թույլ է տվել նրան աչքի ընկնել համակարգչային աշխարհում։ Դրանից անմիջապես հետո նրա կարիերան վերելք է ապրել ակադեմիայից դուրս, չնայած նա մինչև 1993 թվականը դեռ ակտիվ էր UCSD-ում: Նորմանը շարունակել է իր աշխատանքը մարդկային կենտրոնացված դիզայնի զարգացման ուղղությամբ՝ աշխատելով բազմաթիվ համալսարանական և կառավարական խորհրդատվական խորհուրդներում, ինչպիսիք են Պաշտպանության առաջադեմ հետազոտական նախագծերի գործակալությունը (DARPA): Ներկայումս նա մաս է կազմում բազմաթիվ հանձնաժողովների և խորհրդատվական խորհուրդների, ինչպիսիք են «Motorola»-ն, «Toyota»-ի ազգային տեխնոլոգիական քոլեջը, TED համաժողովները, «Panasonic»-ը, բրիտանիկա հանրագիտարանը և շատ ուրիշներ:
Նորմանը նաև հատուկ խմբի մաս էր կազմում, որը ժամանել էր 1979 թվականին Տրի-Մայլի-Այլենդի ատոմակայանի վթարի հետաքննության համար[25]։
1993 թվականին Նորմանը հեռացել է UCSD-ից, որպեսզի միանա «Apple Computer»-ին, սկզբում որպես «Apple»-ի աշխատակից՝ որպես օգտագործողի փորձի ճարտարապետ («Օգտագործողի փորձ» արտահայտության առաջին օգտագործումը պաշտոնի վերնագրում[26][27][փա՞ստ]), այնուհետև որպես առաջատար տեխնոլոգիաների խմբի փոխնախագահ։ Ավելի ուշ նա աշխատել է «Hewlett-Packard»-ում, իսկ 1998 թվականին միացել է Յակոբ Նիլսենին և հիմնել «Nielsen Norman Group»-ը։ Նա վերադարձել է ակադեմիաներ՝ որպես Հյուսիսարևմտյան համալսարանի համակարգչային գիտությունների պրոֆեսոր, որտեղ մինչև 2010 թվականը Սիգալի դիզայնի ինստիտուտի համանախագահն էր: 2014 թվականին նա վերադարձել է Կալիֆորնիայի համալսարան՝ դառնալու Կալիֆորնիայի հեռահաղորդակցության և տեղեկատվական տեխնոլոգիաների ինստիտուտում տեղակայված նորաստեղծ դիզայնի լաբորատորիայի տնօրեն[28]։
Նորմանն իր աշխատանքի համար արժանացել է բազմաթիվ մրցանակների։ Նա արժանացել է երկու պատվավոր դոկտորի կոչման՝ մեկը 1995 թվականին Պադովայի համալսարանից «S. V. della laurea ad honorem» կոչում՝ հոգեբանության ոլորտում, իսկ մյուսը դոկտորի կոչում Դելֆտի տեխնոլոգիական համալսարանից՝ արդյունաբերական դիզայնի և ճարտարագիտության ոլորտում[29]։ 2001 թվականին դարձել է հաշվողական տեխնիկայի ասոցիացիայի (ACM) անդամ և ստացել է «Rigo» մրցանակ «SIGDOC»-ի կողմից՝ հաշվողական տեխնիկայի միության (SIG) հաղորդակցության նախագծման հատուկ խմբի (DOC) կողմից[30]։ 2006 թվականին ստացել է Բենջամին Ֆրանկլինի մեդալ՝ համակարգչային և ճանաչողական գիտությունների ոլորտում։ 2009 թվականին Նորմանն ընտրվել է որպես դիզայնի հետազոտությունների ընկերության պատվավոր անդամ։ 2011 թվականին Նորմանը ընտրվել է ԱՄՆ ճարտարագիտական ազգային ակադեմիայի անդամ՝ մարդկային ճանաչողության վրա հիմնված նախագծման սկզբունքների մշակման համար, որոնք ուժեղացնում էին մարդկանց և տեխնոլոգիաների միջև փոխգործակցությունը։
1998 թվականին Նորմանը իր գործընկեր Յակոբ Նիլսենի հետ հիմնադրել է «Nielsen Norman Group»-ը (NN/g)[31]։ Ընկերության նպատակն է օգնել դիզայներներին և այլ ընկերություններին անցնել ավելի մարդակենտրոն արտադրանքի և ինտերնետի հետ փոխգործակցության, ինչպես նաև դառնալ UX դիզայնի ձևավորման ռահվիրաներ։
1986 թվականին Նորմանը առաջ է բերել «օգտագործողի վրա հիմնված դիզայն» տերմինը՝ օգտագործելով «Օգտագործողի վրա հիմնված դիզայն. մարդ-համակարգիչ փոխազդեցության նոր հեռանկարներ» գրքում[32], որը լույս է տեսել նրա և Սթիվեն Վ. Դրեյփերի խմբագրությամբ։ Գրքի ներածությունը ներկայացնում է այն գաղափարը, որ դիզայներները պետք է իրենց ջանքերն ուղղեն այն մարդկանց վրա, որոնք կօգտագործեն համակարգը:
Մարդիկ այնքան հեշտ են հարմարվում, որ կարողանում են իրենց վրա վերցնել փոխատվությանը հարմարվելու ամբողջ բեռը, սակայն հմուտ դիզայներները հանում են այդ բեռի զգալի մասը՝ փոխատվությունը հարմարեցնելով օգտատերերին։
Նորմանը իր «Ամենօրյա իրերի ձևավորում» գրքում օգտագործել է «օգտագործողի վրա հիմնված դիզայն» տերմինը՝ նկարագրելու համար օգտագործողի կարիքների վրա հիմնված դիզայնը՝ մի կողմ թողնելով այն, ինչ նա համարել է երկրորդական նկատառում, ինչպիսին է գեղագիտությունը: Նորմանը նաև օգտագործել է «օգտագործողի վրա հիմնված դիզայն» տերմինը՝ օգտագործողի կարիքները բավարարելու համար: Օգտագործողի վրա հիմնված դիզայնը ներառում է առաջադրանքների կառուցվածքի պարզեցում, տեսանելիության ապահովում, պատշաճ քարտեզագրում, սահմանափակման հնարավորությունների օգտագործում, սխալների վրա հիմնված ձևավորում, հնարավորությունների բացահայտում և գործողությունների յոթ փուլ:
Նորմանը իր «Մարդկային որակների պաշտպանությունը մեքենաների դարաշրջանում» գրքում[33] օգտագործել է «ճանաչողական արտեֆակտներ» տերմինը՝ նկարագրելու համար այն արհեստական սարքերը, որոնք պահպանում են տեղեկատվությունը, ցուցադրում կամ գործում են դրա հետ՝ ներկայացուցչական գործառույթ կատարելու համար, և որոնք ազդում են մարդու ճանաչողական ունակությունների վրա: Իր «Ամենօրյա իրերի ձևավորում» գրքի նման, Նորմանը քննարկել է մարդկային մտքին համապատասխանող մեքենաներ մշակելը, այլ ոչ թե մարդկային միտքը մեքենային հարմարեցնելը: Նորմանը նաև մտածել է, որ մարդկային միտքը պետք է հարմարվի մեքենային:
«Ամենօրյա իրերի ձևավորում» գրքի նորացված հրատարակության մեջ Նորմանը վերադարձել է իր նախկին գեղագիտական պնդումներին և ամբողջությամբ վերացրել «օգտագործողի վրա հիմնված դիզայն» տերմինը: Գրքի նախաբանում նա ասում է․
Գրքի առաջին հրատարակությունը կենտրոնանում էր արտադրանքը հասկանալի և օգտագործման համար հարմարավետ դարձնելու վրա: Ապրանքի ընդհանուր տպավորությունը շատ ավելին է ընդգրկում, քան դրա գործնականությունը․ գեղագիտությունը, հաճույքն ու զվարճանքը կարևոր դեր են խաղում: Մենք չենք քննարկել հաճույքը, հրճվանքը և հույզերը։ Հույզերն այնքան կարևոր են, որ ես գրել եմ մի ամբողջ գիրք՝ «Հուզական դիզայն», որը վերաբերում է այն դերին, որը նրանք խաղում են դիզայնի մեջ[34]։
Նա փոխարենը ներկայումս օգտագործում է «մարդակենտրոն դիզայն» տերմինը և այն սահմանում է որպես «մոտեցում, որն առաջին հերթին դնում է մարդու կարիքները, հնարավորությունները և վարքագիծը, այնուհետև նախագծում է՝ հաշվի առնելով այդ կարիքները, հնարավորությունները և վարքագիծը»։
Նա ընդգրկված է կրթության, մասնավոր և պետական հատվածների բազմաթիվ խորհրդատվական խորհուրդներում, ներառյալ Բրիտանիկա հանրագիտարանի խմբագրական խորհուրդը: Կալիֆոռնիայի համալսարանում աշխատելու ընթացքում Նորմանը հրատարակել է մի քանի կարևոր գրքեր, որոնցից մեկում՝ «օգտագործողի վրա հիմնված համակարգի ձևավորում», անվան սկզբնատառերում անուղղակիորեն հիշատակվում է համալսարանը:
Ընտրված հրապարակումների ցանկն է․
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ unfit URL (link)
{{cite book}}
: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)