Զբոսաշրջությունը Ղազախստանում, Ղազախստանի տնտեսության ճյուղերից մեկը։ Ղազախստանը իններորդ ամենամեծ երկիրն է՝ ըստ տարածքի, և ամենամեծ դեպի ծով ելք չունեցող երկիրը։ Զբոսաշրջությունը տնտեսության հիմնական բաղադրիչը չէ. 2014 թվականի դրությամբ զբոսաշրջությունը կազմում է Ղազախստանի ՀՆԱ-ի 0,3%-ը, սակայն կառավարությունը պլաններ ուներ մինչև 2020 թվականն այն հասցնել 3%-ի[1][2]։
Համաշխարհային տնտեսական ֆորումի՝ Ճամփորդության և զբոսաշրջության մրցունակության 2017 թվականի զեկույցի համաձայն՝ ճանապարհորդության և զբոսաշրջության ոլորտի ՀՆԱ-ն Ղազախստանում կազմում է 3,08 միլիարդ դոլար կամ ընդհանուր ՀՆԱ-ի 1,6 տոկոսը։ WEF-ի 2017 թվականի զեկույցում Ղազախստանը զբաղեցնում է 81-րդ տեղը, ինչը չորս կետով բարձր է նախորդ ժամանակաշրջանի համեմատ[3]։ Ղազախստանը 2016 թվականին ընդունել է 6,5 միլիոն զբոսաշրջիկի։
2012 թվականին Ղազախստանը զբոսաշրջիկների ժամանումների քանակով զբաղեցրել է 51-րդ տեղը աշխարհում։ 2000 թվականին Ղազախստան է այցելել 1,47 միլիոն միջազգային զբոսաշրջիկ, որը 2012 թվականին հասել է 4,81 միլիոնի[4]։ The Guardian-ը Ղազախստանում զբոսաշրջությունը նկարագրում է որպես «չափազանց թերզարգացած»՝ չնայած երկրի լեռնային, լճային և անապատային լանդշաֆտների տեսարժան վայրերին[5]։ Ենթադրվում է, որ զբոսաշրջիկների այցելությունների աճին խոչընդոտող գործոնները ներառում են «չխնամված ենթակառուցվածքները», «վատ սպասարկումը» և աշխարհագրորեն մեծ երկրում ճանապարհորդության լոգիստիկ դժվարությունները[5]։ Նույնիսկ տեղացիների համար արտերկիր հանգստի մեկնելը կարող է արժենալ Ղազախստանում հանգստանալու գինը[5]։ Մեծ Բրիտանիայի արքայազն Հարրին այցելել է Ղազախստան՝ դահուկով սահելու[6]։
Բրիտանական Brand Finance խորհրդատվական ընկերության տվյալներով՝ Ղազախստանը 2019 թվականի ամենաարագ զարգացող ազգային ապրանքանիշերից մեկն է։ Երկիրը 2019 թվականի զեկույցում զբաղեցրել է 44-րդ տեղը, ինչը 7 կետով բարձր է նախորդ տարվա համեմատ։ Զեկույցի համաձայն՝ լավ ազգային բրենդը կարող է նպաստել զբոսաշրջության խթանմանը և այլ երկրների հետ տնտեսական համագործակցությանը[7]։
2020 թվականի դրությամբ Ղազախստանում ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկում ընդգրկված է հինգ օբյեկտ, որոնցից երեքը մշակութային նշանակություն ունեն, ևս երկուսը բնական նշանակության։ Սրանք են Խոջա Ահմեդ Յասավիի դամբարանը, Թամգալիի հնագիտական լանդշաֆտը, Մեծ Մետաքսի ճանապարհի վայրերը Չանգան-Տյեն Շան միջանցքում, Սարիարկան՝ Հյուսիսային Ղազախստանի լճերն ու տափաստանները։ Ցուցակում ընդգրկվելու թեկնածու են ևս 13 օբյեկտներ[8]։
Ղազախստանն առաջարկում է մինչև 90 օր առանց վիզայի մշտական ռեժիմ Հայաստանի, Բելառուսի, Վրաստանի, Մոլդովայի, Ղրղզստանի, Մոնղոլիայի, Ռուսաստանի և Ուկրաինայի քաղաքացիներին և մինչև 30 օրով՝ Արգենտինայի, Ադրբեջանի, Սերբիայի, Հարավային Կորեայի, Տաջիկստանի, Թուրքիայի և Ուզբեկստանի քաղաքացիներին[9]։
Ղազախստանը սահմանել է առանց վիզայի ռեժիմ 45 երկրների քաղաքացիների համար, այդ թվում՝ Եվրամիության և ՏՀԶԿ անդամ երկրների, ԱՄՆ-ի, ԱՄԷ-ի, Հարավային Կորեայի, Ավստրալիայի և Նոր Զելանդիայի համար[10]։
2020 թվականի սեպտեմբերին Ղազախստանը սկսեց վիզաների տրամադրումը էլեկտրոնային եղանակով[11]։ Երկիրը նաև ընդլայնել է այն երկրների ցանկը, որոնց քաղաքացիները առցանց կարող են ստանալ միանվագ բիզնես վիզաներ, տուրիստական վիզաներ և բուժման վիզաներ։ Նոր ցուցակը ներառում է 109 նահանգ[11]։