Էտիեն Պիվեր դը Սենանկուր ֆր.՝ Étienne Pivert de Senancour | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 16, 1770[1][2][3] |
Ծննդավայր | Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն |
Վախճանվել է | հունվարի 10, 1846[1][2][3] (75 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Սեն Կլու |
Մասնագիտություն | գրող |
Լեզու | ֆրանսերեն |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
Կրթություն | Փարիզի համալսարան |
Զավակներ | Eulalie de Senancour? |
Étienne Pivert de Senancour Վիքիպահեստում |
Էտիեն Պիվեր դը Սենանկուր (ֆր.՝ Étienne Pivert de Senancour, նոյեմբերի 16, 1770[1][2][3], Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն - հունվարի 10, 1846[1][2][3], Սեն Կլու), ֆրանսիացի գրող։
«Ալդոմեն»-ը (1795), Պիվեր կեղծ անունով Սենանկուրի առաջին ստեղծագործությունն է։ 1804 թվականին տպագրվել է նրա «Օբերման Նամակներ Սենանկուրի հրատարակությամբ» (հատոր 1-2) վեպը, որը հասարակությունից և իրենից հիսաթափված միայնակ երազողի «հոգու խոստովանությունն» է։ Սկզբում աննկատ այդ ստեղծագործությունը ռոմանտիզմի ծաղկման հետ դարձել է սեղանի գիրք, որով հրապուրվել են Ժ․ Սանդը, Շ․ Նոդիեն, Է․ Դելակրուան, Ֆ․ Լիստը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 288)։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էտիեն Պիվեր դը Սենանկուր» հոդվածին։ |
|