Մեյրավ Քոհեն

Մեյրավ Քոհեն
եբրայերեն՝ מירב כהן
Դիմանկար
Ծնվել էօգոստոսի 26, 1983(1983-08-26) (41 տարեկան)
ԾննդավայրԵրուսաղեմ, Իսրայել
Քաղաքացիություն Իսրայել
Կրոնհուդայականություն
ԿրթությունԵրուսաղեմի հրեական համալսարան
Մասնագիտությունակտիվիստ և քաղաքական գործիչ
Զբաղեցրած պաշտոններՔնեսեթի պատգամավոր, Քնեսեթի պատգամավոր, Քնեսեթի պատգամավոր, Քնեսեթի պատգամավոր, Social Equality Minister of Israel? և Քնեսեթի պատգամավոր
ԿուսակցությունQ7046205?, Իսրայելի կենսունակության կուսակցություն և There Is A Future?
 Merav Cohen Վիքիպահեստում

Մեյրավ Քոհեն (օգոստոսի 26, 1983(1983-08-26), Երուսաղեմ, Իսրայել)[1] Իսրալյելի քաղաքական գործիչ և սոցիալական իրավահավասարության ակտիվիստ։ Նա ներկայումս Յեշ Ատիդի Քնեսեթի անդամ է և 2020 թվականի մայիսից մինչև 2021 թվականի հունվարը զբաղեցրել է սոցիալական հավասարության նախարարի պաշտոնը[2]։ Նա այդ պաշտոնը կրկին զբաղեցրել է 2021 թվականի հունիսին[3]։

Վաղ և անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քոհենը ծնվել և մեծացել է Երուսաղեմում[1] Սաադիա Քոհենի և Սոլանժ Շուլամիտի (Պոունի) ընտանիքում, ովքեր Իսրայել են ներգաղթել Մարոկկոյից։ Նրա հայրն աշխատում էր որպես բեռնատարի վարորդ, իսկ մայրը նրանց տանը ցերեկային խնամքի կենտրոն էր վարում։ Նրա ընտանիքը տեղափոխվել է հարևան Մևասերեթ Սիոն քաղաք, երբ նա դպրոցական էր[4]։ Նա ունի երեք ավագ եղբայր[4]։

2001-ից 2003 թվականներին Իսրայելի Պաշտպանության բանակում իր երկամյա պարտադիր զինվորական ծառայության ընթացքում նա ծառայել է Գալացի բանակային ռադիոյում՝ որպես լրագրող, պրոդյուսեր և տնտեսական հարցերի շուրջ հաղորդումների հաղորդավար, ինչպես նաև լրատվական թողարկման հաղորդավար[4]։ 2004 թվականին նշանակվել է սոցիալ-տնտեսական հարցերով ներկայացուցիչ Արիել Շարոնին կից վարչապետի գրասենյակում[4]։

2006 թվականին նա սկսել է սովորել Երուսաղեմի Հրեական համալսարանում՝ 2009 թվականին ստանալով տնտեսագիտության և բիզնեսի կառավարման բակալավրի աստիճան, իսկ 2011 թվականին՝ բիզնեսի կառավարման մագիստրոսի աստիճան[4]։

2011 թվականին Քոհենը Երուսաղեմի Հիտորերութ կուսակցության կողմից ընտրվել է Երուսաղեմի քաղաքային խորհրդի անդամ՝ դառնալով երիտասարդական պորտֆելի սեփականատեր։ Նա նաև դարձավ «Քաղաքացիական վստահություն» ՀԿ-ի գործադիր տնօրեն, որը խթանում է արդար բիզնես պրակտիկան և հիմնեց շահույթ չհետապնդող կազմակերպություն, որը պայքարում է տարեցների դեմ խարդախության դեմ[5]։

2013 թվականին նա միացել է Ցիպի Լիվնիի Հաթնուահ կուսակցությանը և 2013 թվականին Կնեսետի ընտրություններում զբաղեցրել է կուսակցական ցուցակի իններորդ հորիզոնականը, սակայն կուսակցությունը ստացել է ընդամենը վեց մանդատ։ Մինչև 2019 թվականի ապրիլի ընտրությունները նա միացել է Իսրայելի կայունության կուսակցությանը[6]։ Այն բանից հետո, երբ կուսակցությունը միացավ Կապույտ և սպիտակ դաշինքին, նրան տրվեց միասնական ցուցակի տասնյոթերորդ տեղը[7] և այնուհետև ընտրվեց Քնեսեթ, քանի որ դաշինքը ստացավ 35 մանդատ[8]։ 2021 թվականի հունվարին նա լքեց Կապույտ և սպիտակը և միացավ Յեշ Ատիդ֊ին[9]։ 2021 թվականի հուլիսին նա հեռացել է Քնեսեթից Նորվեգիայի օրենսդրության համաձայն՝ մնալով կառավարության նախարար[10]։

Որպես սոցիալական հավասարության նախարար՝ Քոհենը պատասխանատու էր երկրի արաբական հատվածի համար կառավարության 30 միլիարդ շեքելի հնգամյա ծրագրի իրականացման համար[11]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 «Meirav Cohen». Knesset.
  2. "Minister Merav Cohen resigns, replaced by Ruth Wasserman Lande" The Jerusalem Post, 6 January 2021, Gil Hoffman
  3. "Yesh Atid gov't: Lapid as Foreign Minister, Mickey Levy as Knesset Speaker" The Jerusalem Post, 13 June 2021, Staff writer
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Meirav Cohen: Particulars Knesset
  5. The Woman in Charge of Implementing Israel's Plan for Arabs Haaretz
  6. "Report: Meirav Cohen joins Gantz's Israel Resilience Party" The Jerusalem Post, 7 February 2019
  7. 2019 Blue and White list CEC
  8. Levinson, Chaim; Lis, Jonathan "After Year of Deadlock and Days of Delays, Knesset Swears in New Israeli Government" Haaretz, 17 May 2020
  9. "Social Justice Minister Meirav Cohen jumps from Blue and White to Yesh Atid" The Times of Israel, 5 January 2021
  10. «Gideon Sa'ar, Meirav Cohen resigns from Knesset under Norwegian law». The Jerusalem Post (ամերիկյան անգլերեն). 2021 թ․ հուլիսի 7. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 12-ին.
  11. The Woman in Charge of Implementing Israel's Plan for Arabs Haaretz