Միջուկային աստղաֆիզիկա

1965 թվականին ռելիկտային ճառագայթման^[1] հայտնաբերումը հենք հանդիսացավ նոր տեսության զարգացմանը։ Այս ճառագայթումը, ըստ ինտենսիվության, համապատասխանում էր 3 K ջերմաստիճան ունեցող բացարձակ սև մարմնի^[2] ջերմային ճառագայթմանը։ Դոպլերի կարմիր շեղմամբ տրվող բացատրությունը բերում է Տիեզերքի ընդարձակվող^[3] մոդելին։ Այսինքն սկզբում եղել է շատ մեծ խտությամբ գերխիտ նյութ, որը պայթյունի հետևանքով դուրս է մղվել և շարունակվում է տարածվել կենտրոնից դուրս գնացող արագությամբ։

Որոշ գիտնականներ Տիեզերքի զարգացումը^[4] ներկայացնում են իրար հաջորդող 4 փուլով․

Հադրոնային ժամանակաշրջան

Տևել է ${\displaystyle 10^{-4}}$վրկ․։ Նյութի խտությունն ավելին է քան միջուկային նյութի խտությունը ${\displaystyle -10^{15}}$գ/սմ${\displaystyle ^{3}}$ և ջերմաստիճանը ավելին քան 1 ԳէՎ։ Այսպիսի սև մարմնի ճառագայթումն իրենից ներկայացնում է հադրոններ, լեպտոններ և ֆոտոններ։

Այս ժամանակաշրջանի վերջում խտությունը համեմատական է միջուկային նյութի խտությանը։

Լեպտոնային ժամանակաշրջան

Ջերմաստիճանը 100 ՄէՎ-ից ցածր է։ Այս դեպքում բացարձակ սև մարմնի ճառագայթման ժամանակ հադրոններ չեն կարող ծնվել։ Ճառագայթումը հիմնականում կազմված է լեպտոններից և γ քվանտներից։

Նյութի խտությունն այս շրջանի վերջում դառնում է ${\displaystyle 10^{4}}$գ/սմ${\displaystyle ^{3}}$։

Ռադիացիոն ժամանակաշրջան

Ջերմաստիճանը 1ՄէՎ-ից ցածր է։ Չնայած, այն բանին, որլեպտոնները գոյություն ունեն, միևնույն է ինքնուրույն չեն կարող ծնվել սև մարմնի ճառագայթման ճամանակ։ Այս ժամանակահատվածում ճառագայթումը հիմնականում կազմված է ֆոտոններից և տևում է այնքան, մինչև ֆոտոնային ճառագայթումը կատարվում է նյութից անկախ։

Աստղային ժամանակաշրջան

Նյութի խտությունը դառնում է ավելի մեծ քան ճառագայթման խտությունը։ Այն մեծանում է Տիեզերքի մեծացմանը զուգընթաց։ Այն շարունակվում է մինչ օրս։

Ներկայումս նյութի խտությունն է՝ ${\displaystyle 10^{-30}}$գ/սմ${\displaystyle ^{3}}$ և ջերմաստիճանը՝ T=3 K:

Ծանոթագրություններ

1. «Մնացորդային ճառագայթում». 2017 թ․ սեպտեմբերի 21. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)
2. Kaviany, M. (Massoud) (2002). Principles of heat transfer. New York: Wiley. ISBN 0471434639. OCLC 46473915.
3. «Տիեզերքի ընդլայնում». 2017 թ․ ապրիլի 13. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)
4. «Nuclear astrophysics» (անգլերեն). 2019 թ․ հունիսի 3. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)