Գյուղ | ||
---|---|---|
Մոխրակույտ Վերին | ||
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ | |
Գավառaակ | Կիսկիմի գավառակ | |
Այլ անվանումներ | Մախրակույտ, Մախուրգուր, Մախուրկուտ, Մոխորկուտ, Մոխրակույտ, Մոխրակուտ Վերին, Մոխրկուտ, Մոխրկուտ Վերին, Մոխուրգուր, Մոխուրկուտ Վերին, Մուխերկուդ, Մուխորկուտ Վերին | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Ժամային գոտի | UTC+3 | |
|
Մոխրակույտ Վերին, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Կիսկիմի գավառակում[1]։ Մտնում էր Խոտորջրի գյուղախմբի մեջ։ Գտնվում էր գյուղախմբի արևելյան կողմում, Քեշիշ ձորի ափին, լեռնային անմատույց վայրում։
Ըստ ավանդության Վարդանանց պատերազմի ժամանակ՝ 451 թվականին, պարսիկները գյուղը այրում են, որից հետո գյուղը կոչվում է Մոխրակույտ։
Բնակիչները քաջ ու խիզախ մարդիկ էին։ 1918 թվականին նրանաք ամրացել էին գյուղի արևելյան կողմում՝ բարձր քարաժայռի վրա գտնվող հինավուրց Աստվածամոր բերդում և օրհասական կռիվներ էին մղում թուրք ջարդարարների դեմ։
Մոխրակույտ Վերինի մեջ մտնում էին մի քանի թաղեր (գյուղեր, գյուղակներ), որոնք բոլորը միասին ունեին 10 տուն հայ բնակիչ։
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու հողագործությունն էր։
Մոխրակույտն ուներ հին եկեղեցի և Հակոբ Մծբնացի անունով մատուռ։
Գյուղում գործում էր վարժարան[2]։
|