Տասներկուերորդ գիշեր (ֆիլմ)

Տասներկուերորդ գիշեր
ռուս.՝ Двенадцать месяцев
Երկիր ԽՍՀՄ
ԺանրԼԳԲՏ թեմայով ֆիլմ և կինոկատակերգություն
ՀիմքՏասներկուերորդ գիշեր
Թվական1955
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորՅան Ֆրիդ
Սցենարի հեղինակՅան Ֆրիդ
ԴերակատարներԿլարա Լուչկո, Վադիմ Մեդվեդև, Ալլա Լարիոնովա, Միխայիլ Յանշին, Գեորգի Վիցին, Վասիլի Մերկուրև, Բրունո Ֆրեյնդլիխ, Աննա Լիսյանսկայա, Սերգեյ Ֆիլիպով, Սերգեյ Լուկյանով և Ալեքսանդր Անտոնով
ԵրաժշտությունԱլեքսեյ Ժիվոտով
ԿինոընկերությունԼենֆիլմ
Տևողություն86 րոպե

«Տասներկուերորդ գիշեր» (ռուս.՝ «Двенадцатая ночь»), 1955 թվականի խորհրդային գեղարվեստական լիամետրաժ գունավոր ֆիլմ[1], որը բեմադրել է ռեժիսոր Յան Ֆրիդը «Լենֆիլմ» կինոստուդիայում Ուիլյամ Շեքսպիրի համանուն պիեսի հիման վրա։

Ֆիլմի պրեմիերան ԽՍՀՄ-ում տեղի է ունեցել 1955 թվականի նոյեմբերի 21-ին՝ դառնալով Շեքսպիրի ստեղծագործության հիման վրա նկարահանված առաջին խորհրդային ֆիլմը[2]։

Ֆիլմը դարձել է 1955 թվականի վարձույթի առաջատարներից մեկը (7-րդ տեղ՝ 29,78 միլիոն հանդիսատես)[3]։

Սյուժե

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծովային փոթորկի ժամանակ նավը խորտակվում է, և տարերքը բաժանում է երկվորյակներ Վիոլային և Սեբաստիանին։ Աղջիկը հայտնվում է Իլլիրիա երկրում, ավելի ուշ այնտեղ է ժամանում նաև նրա եղբայրը։ Վիոլան հանդիպում է դուքս Օրսինոյին և սիրահարվում նրան. վերջինիս ավելի մոտ լինելու համար Վիոլան, տղամարդու զգեստ հագնելով, ծառայության է անցնում նրա մոտ Կեսարիո անվան տակ։ Օրսինոն, սիրահարված լինելով գեղեցկուհի Օլիվիային, «Կեսարիոյին» ուղարկում է նրա մոտ, որպեսզի իր երիտասարդ «ընկերը» Օլիվիային պատմի Օրսինոյի սիրո մասին։ Բայց Օլիվիան սիրահարվում է «Կեսարիոյին»։

Օլիվիայի տանը ապրում է մի ուրախ խումբ՝ նրա հորեղբայրը՝ սըր Թոբին, ծառաներ Մարիան և Ֆաբիանը, ծաղրածու Ֆեստեն։ Այս խումբը զվարճանում է, ինչպես կարող է։ Նրանց զոհերից մեկը տանը հյուրընկալված ասպետ Էնդրյու Էգուչիյկն է։ Չար կատակի առարկա է դառնում նաև Օլիվիայի սպասավոր ամբարտավան Մալվոլիոն։

Արդյունքում, մի շարք զավեշտական և երբեմն դրամատիկ իրավիճակներից հետո, երբ Սեբաստյանին ընդունում են Վիոլայի տեղը և հակառակը, բաժանված եղբայրն ու քույրը կրկին միասին են։ Սեբաստյանն իր երջանկությունը գտնում է Օլիվիայի հետ ամուսնության մեջ, Իսկ Օրսինոն հասկանում է, որ աղջիկը, ում հանդեպ իսկական զգացմունքներ ունի, ամենևին էլ Օլիվիան չէ, այլ Վիոլան։

Դերերում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Կլարա Լուչկո – Սեբաստիան / Վիոլա, եղբայր և քույր
  • Ալլա Լարիոնովա – կոմսուհի Օլիվիա
  • Վադիմ Մեդվեդև – Օրսինո, Իլլիրիայի դուքս
  • Միխայիլ Յանշին – սըր Թոբի Բելչ, Օլիվիայի հորեղբայրը
  • Գեորգի Վիցին – սըր Էնդրյու Էգյուչիկ
  • Վասիլի Մերկուրև – Մալվոլիո, պալատական
  • Բրունո Ֆրեյնդլիխ – Ֆեստե, ծաղրածու
  • Աննա Լիսյանսկայա – Մարիա, սենեկապանուհի
  • Սերգեյ Ֆիլիպով – Ֆաբիան, ծառա
  • Սերգեյ Լուկյանով – Անտոնիո, նավապետ, Սեբաստյանի ընկերը
  • Ալեքսանդր Անտոնով – նավապետ, Վիոլայի ընկերը

Նկարահանող խունբ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Սցենարի մշակումը և բեմադրությունը՝ Յան Ֆրիդի
  • Ռեժիսոր՝ Ալեքսանդր Աբրամով[4]
  • Գլխավոր օպերատոր՝ Եվգենի Շապիրո
  • Կոմպոզիտոր՝ Ալեքսեյ Ժիվոտով
  • Խորհրդատուներ՝ Ալեքսանդր Անիկստ, Իվան Կոխ[5], Լեոնիդ Տարասյուկ[6]

Վիդեո

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1990-ական թվականներին ֆիլմը թողարկվել է «Студиа 48 часов» տեսաերիզներով։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ «Տասներկուերորդ գիշեր» ֆիլմը kino-teatr.ru կայքում
  2. ↑ Д. Иванеев. (2005-11). «Исполняется 50 лет со дня выхода на экран цветного игрового фильма «Двенадцатая ночь»». Киностудия «Ленфильм». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 14-ին.
  3. ↑ ««Двенадцатая ночь»». База данных сайта «Онлайн энциклопедия Кирилла и Мефодия». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 23-ին. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 14-ին.
  4. ↑ «Տասներկուերորդ գիշեր» ֆիլմը kinopoisk.ru կայքում
  5. ↑ Сергей Мишенев. (2001 թ․ հոկտեմբերի 15). «Неизвестный Кох». «Театральный Петербург». THEART.RU. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ օգոստոսի 15-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 11-ին.
  6. ↑ Александр Горфункель. (2004 թ․ մայիսի 26). «Петербургский Д'Артаньян». Журнал «Вестник» Online № 11(348). Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 29-ին. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 14-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր