Օլեգ Բելավենցև

Օլեգ Բելավենցև
Դիմանկար
Ծնվել էսեպտեմբերի 15, 1949(1949-09-15) (75 տարեկան)
ԾննդավայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մայրենի լեզուռուսերեն
ԿրթությունՆախիմովյան ուսումնարան, Սևաստոպոլի ռազմածովային ինժեներական ուսումնարան և Military Diplomatic Academy of Moscow?
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ
Զբաղեցրած պաշտոններPlenipotentiary Representative of the President of the Russian Federation in a Federal District? և Plenipotentiary Representative of the President of the Russian Federation in a Federal District?
Կուսակցությունանկախ քաղաքական գործիչ
Պարգևներ և
մրցանակներ
 Oleg Belaventsev Վիքիպահեստում

Օլեգ Եվգենևիչ Բելավենցև (ռուս.՝ Олег Евгеньевич Белавенцев. սեպտեմբերի 15, 1949(1949-09-15), Մոսկվա, ԽՍՀՄ)[1], ռուս ռազմական և պետական գործիչ։ Ռուսաստանի Դաշնության հերոս (2014): 2020 թվականից Նիկարագուայի պատվո հյուպատոս Ղրիմի Հանրապետությունում[2]:

Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի լիազոր ներկայացուցիչ Հյուսիսկովկասյան դաշնային օկրուգում (28 հուլիսի 2016 — 26 հունիսի 2018): Ռուսաստանի Դաշնության Անվտանգության խորհրդի իսկական անդամ (2016—2018)[3]:

Ռուսաստանի Դաշնության 1-ին դասի իսկական պետական խորհրդական (2014): Փոխծովակալ (1999)[4]:

«Անջատողական գործողությունների ու քաղաքականության ակտիվ պաշտպանության համար» գտնվում է Եվրոպական Միության բոլոր երկրների [5], Մեծ Բրիտանիայի, ԱՄՆ-ի և մի շարք այլ երկրների պատժամիջոցների տակ[6]:

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1949 թվականի սեպտեմբերի 15-ին Ռուսաստանի Դաշնության Պսկովի մարզի Օստրով քաղաքում, գվարդիայի գնդապետ Եվգենի Բելավենցևի (1921—2008) ընտանիքում[1]:

1971 թվականին ավարտել է Սևաստոպոլի ռազմածովային ճարտարագիտական բարձրագույն ուսումնարանը, ծառայության անցել Հյուսիսային նավատորմում. ընդ որում՝ ծառայել է ատոմային սուզանավերում: Հետագայում ավարտել է ռազմա-դիվանագիտական ակադեմիան: Կարիերան սկսելով կրտսեր սպայական պաշտոններ վարելով՝ հասել է փոխծովակալի կոչման: Կարիերա է արել նաև դիվանագիտության ասպարեզում. նշանակվել է Լոնդոնում խորհրդային դեսպանատան գիտության և տեխնիկայի գծով երրորդ քարտուղար: 1985 թվականի ապրիլի 24-ին նա խորհրդային այն վեց դիվանագետների թվում էր, որոնք վտարվեցին Միացյալ Թագավորությունից լրտեսության կասկածանքով[7][8]: Դրանից հետո Բելավենցևը ծառայել է Գերմանիայի Դեմոկրատական Հանրապետությունում[9]: Խորհրդային Միության փլուզումից հետո Բելավենցևը դարձել է «Ռոսվուրուժենիե»-ի՝ Ռուսաստանի հիմնական զինավաճառային գործակալության փոխտնօրենը[7]:

2001-ից 2012 նա եղել է «Էմերկոմ» ռուսական պետական գործակալության տնօրեն, ղեկավարել է արտակարգ իրավիճակների նախարարության մարդասիրական աշխատանքները: Ընդ որում՝ լինելով արտակարգ իրավիճակների նախարար Սերգեյ Շոյգուի ենթական, իր պաշտոնավարման ընթացքում հիմնել է մասնավոր ընկերություններ, որոնց շնորհվել են նախարարության պայմանագրեր՝ միջազգային մարդասիրական ծրագրեր իրականացնելու համար։ Կազմակերպված հանցավորության և կոռուպցիայի հաղորդման նախագիծ կոչվող կազմակերպության / Organized Crime and Corruption Reporting Project-ի տվյալներով՝ Բելավենցևի հիմնած այդ ընկերությունները հարյուրավոր միլիոնների պայմանագրեր են ստացել պետական այն կառույցներից, որոնք գործում էին նրա ենթակայության ներքո[7]:  Բելավենցևին է պատկանում «Զառուբեժտեխկոմպրոեկտ» ընկերության բաժնետոմսերի 60%-ը, 10-ական տոկոս էլ բաժին է հասել EMERCOM-ի ներկայիս տնօրեն Ալեքսանդր Մորդովսկուն, «Էմերկոմ»-ի հաշվապահ Թամարա Միխայլովային և Սերգեյ Իվանովին, ով Բելավենցևի առաջին տեղակալն էր «Էմերկոմ»-ում[7]:

2012 թվականին Բելավենցևը Շոյգուին հետևելով մեկնել է Մոսկվա, որտեղ ղեկավարում էր Մոսկվայի մարզի նահանգապետի և Մոսկվայի մարզի կառավարության ընդհանուր գործերի բաժինը: Այն բանից հետո, երբ Շոյգուն նշանակվեց պաշտպանության նախարար, Բելավենցևը դարձավ «Սլավյանկա» ընկերության գլխավոր տնօրենը. «Սլավյանկա»-ն նախարարությունների կողմից վերահսկվող խոշորագույն ընկերություններից է:

2014 թվականի մարտի 21-ին Բելավենցևը նշանակվել է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի պատվիրակ ( Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահի լիազոր ներկայացուցիչ) Ղրիմի նորաստեղծ դաշնային օկրուգում:  Նրա նշանակումը համընկել է դաշնային այդ նոր շրջանի կազմավորման հետ։  

2016 թվականի հուլիսի 28-ին Ղրիմի դաշնային օկրուգը վերացվել և միացվել է Հարավային դաշնային օկրուգին ՝ «կառավարումը բարելավելու նպատակով»։ Նույն օրը Բելավենցևը նշանակվել է ՌԴ նախագահի պատվիրակ Հյուսիսկովկասյան դաշնային օկրուգում[10]։  2018 թվականի հունիսի 26-ին նրան այդ պաշտոնում փոխարինել է Ալեքսանդր Մատովնիկովը[11]։

Պատժամիջոցներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դեռևս 2014 թվականին Բելավենցևի նկատմամբ Մեծ Բրիտանիայի կառավարության կողմից կիրառվել են պատժամիջոցներ ռուս-ուկրաինական պատերազմի կապակցությամբ [12]:

Շուտով նա հայտնվել է նաև այն մարդկանց ցուցակում, որոնց նկատմամբ Ղրիմ ռուսական ներխուժման կապակցությամբ պատժամիջոցներ են կիրառվել Եվրամիության և Միացյալ Նահանգների կողմից[13][14]:

Եկամուտներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014 թվականին Օլեգ Բելավենցևի եկամուտները կազմել են 79,5 միլիոն ռուբլի. դա ամենաբարձր ցուցանիշն էր ՌԴ նախագահի վարչակազմում[15]:

Մի շարք լրագրողներ պնդում են, որ Օլեգ Բելավենցևը Սերգեյ Շոյգուի մտերիմ ընկերն է[9] և բազմամիլիարդանոց անշարժ գույքեր է ձեռք բերել Սևաստոպոլում ու Ղրիմում[16]:

Պարգևներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին պատկերներ
Փոխծովակալ Օլեգ Բելավենցևը շքահանդեսային զինվորական համազգեստով

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Архивированная копия». Արխիվացված է օրիգինալից 2016-02-04-ին. Վերցված է 2016-02-04-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  2. ↑ «Почётным консулом Никарагуа в Крыму стал Олег Белавенцев / РИА «Новости»». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-04-28-ին. Վերցված է 2021-04-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  3. ↑ «Библиотека изображений «РИА Новости»: Галерея». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-11-03-ին. Վերցված է 2014-05-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  4. ↑ Официальный отдел. Из указов Президента Российской Федерации. // Морской сборник. — 1999. — № 2. — С.28.
  5. ↑ «COUNCIL IMPLEMENTING REGULATION (EU) 2020/398».
  6. ↑ «БЕЛАВЕНЦЕВ Олег Евгеньевич - биография, досье, активы». Война и санкции (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023-01-13-ին. Վերցված է 2023-01-13-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Anin, Roman; Shmagun, Olesya; Vasic, Jelena (4 November 2015). «Ex-Spy Turned Humanitarian Helps Himself». Organized Crime and Corruption Reporting Project.
  8. ↑ Luhn, Alec (28 April 2014). «Who are the Russians on US sanctions list?». The Guardian.
  9. ↑ 9,0 9,1 «Главой «Славянки» назначен Олег Белавенцев, человек из команды министра обороны Сергея Шойгу». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-03-22-ին. Վերցված է 2014-03-21-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  10. ↑ «Putin integrates Crimea into Russia's southern federal district». Russian News Agency TASS. 28 July 2016. Վերցված է 28 July 2016-ին.
  11. ↑ «Игорь Холманских уволен с поста полпреда президента в Уральском федеральном округе» (ռուսերեն). Meduza. 26 June 2018. Վերցված է 27 June 2018-ին.
  12. ↑ «CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK» (PDF). Վերցված է 16 April 2023-ին.
  13. ↑ Baker, Peter; Landler, Mark (28 April 2014). «U.S. Announces More Sanctions Against Russia». New York Times. Վերցված է 28 April 2014-ին.
  14. ↑ «EU targets politicians, military chiefs in sanctions on Russia». Reuters (Indian English). 29 April 2014.
  15. ↑ «Как менялись доходы членов правительства и администрации президента». ТАСС. 2021-04-16. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-04-19-ին. Վերցված է 2021-04-19-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  16. ↑ «Расследование BAZA «Как друг Шойгу стал хозяином полуострова / BAZA». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-04-17-ին. Վերցված է 2021-04-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  17. ↑ «Белавенцев Олег Евгеньевич». Արխիվացված է օրիգինալից 2023-05-08-ին. Վերցված է 2023-05-08-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  18. ↑ «Постановление Президиума ГС РК от 8 апреля 2015 года № п13-1/15». Արխիվացված է օրիգինալից 2017-10-25-ին. Վերցված է 2017-10-24-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  19. ↑ «Постановление ГС РК от 17 февраля 2016 года № 983-1/16». Արխիվացված է օրիգինալից 2017-10-25-ին. Վերցված է 2017-10-24-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն); no-break space character in |title= at position 46 (օգնություն)
  20. ↑ «Медаль за освобождение Севастополя и Крыма получили: Путин, Газманов, Чалый, Шойгу и еще 128 человек». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-07-24-ին. Վերցված է 2017-11-10-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Օլեգ Բելավենցև» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր