Ֆելիսա Միչելի | |
---|---|
Ծնվել է | սեպտեմբերի 26, 1952 (72 տարեկան) |
Ծննդավայր | Կառլոս Կասարես, Carlos Casares Partido, Բուենոս Այրես, Արգենտինա |
Քաղաքացիություն | Արգենտինա |
Կրթություն | Բուենոս Այրեսի համալսարան |
Մասնագիտություն | տնտեսագետ և քաղաքական գործիչ |
Զբաղեցրած պաշտոններ | Minister of Economy? |
Կուսակցություն | Խուստիսիալիստական կուսակցություն |
Felisa Miceli Վիքիպահեստում |
Ֆելիսա Միչելի (անգլ.՝ Felisa Miceli, սեպտեմբերի 26, 1952, Կառլոս Կասարես, Carlos Casares Partido, Բուենոս Այրես, Արգենտինա) արգենտինացի տնտեսագետ և Արգենտինայի էկոնոմիկայի և արտադրության նախկին նախարար[1][2]։ Նա նշանակվել է նախագահ Նեստոր Կիրշների կողմից 2005 թվականի հունվարի 28-ին՝ Ռոբերտո Լավանյայի փոխարեն և եղել է առաջին կինը, որը երբևէ ղեկավարել է այդ նախարարությունը[3]։ Նա հրաժարական է տվել 2007 թվականի հուլիսի 16-ին, երբ դատախազները ուժեղացրել են հետաքննությունը, կապված նրա նախարարության գրասենյակներում հայտնաբերված գումարի պարկի հետ[4][5]։
Ծնվել է Բուենոս Այրես նահանգի Կառլոս Կասարեսում, Միչելին Բուենոս Այրեսի համալսարանի Լավագնայի ուսանող է եղել։ Նա ձախակողմյան ակտիվիստ էր 1960-ականներին, իսկ ավելի ուշ զբաղեցրել է Բուենոս Այրես նահանգի բանկի տնօրեն-քարտուղարը Ալդո Ֆերերի՝ բանկի նախագահի պաշտոնավարման ընթացքում՝ 1983-1987 թվականներին։ Այնուհետև նա աշխատել է Լավագնայի խորհրդատուական ընկերությունում՝ Էկոլատինայում՝ 1990-ականների սկիզբին։ 2002 թվականի մայիսին Էդուարդո Դուալդեի նախագահության ժամանակ և 1998-2002 թվականներին արգենտինական մեծ ճգնաժամի գագաթնակետին նա դարձել է Լավագնայի թիմի մաս՝ որպես Կենտրոնական բանկի առջև էկոնոմիկայի նախարարության ներկայացուցիչ։ 2003 թվականի մայիսի 30-ին նա դարձել է Banco Nación-ի նախագահը[փա՞ստ]։
Նրան լայնորեն համարում էին Լավագնայի հետևորդը, և նախկին նախարարի հաստատած հաջողված տնտեսական քաղաքականությունները ակնկալվում էր շարունակել ուժի մեջ մտցնել, սակայն Միչելիին դիտում էին ավելի պրոգրեսիվ, ինչպես նաև նախագահի հետ ավելի քիչ անկախ (ինչպես Լավագնան, որը ունեցել էր անհամաձայնություններ նրա հետ)։ Հարցազրույցներում նա նշել է, որ իր կառավարման հիմնական նպատակը կլինի եկամուտների բաշխման բարելավումը։ Արգենտինայի տնտեսությունը տարեկան աճել է 9%-ով 2004 և 2005 թվականներին, սակայն միջին աշխատավարձերը իրական արժեքներով չեն վերականգնվել մինչև 2006 թվականը՝ 2002 թվականի Արգենտինական պեսոյի դևալվացիայից առաջվա մակարդակին, և եկամտային աղքատությունը, թեև մեծապես նվազել է, մնացել է բարձր պատմական չափանիշներով[6]։
Գնաճի թեմայի շուրջ, որը բարձրացել է ավելի քան 10% և՛ 2005, և՛ 2006 թվականներին, Միչելին ասել է, «գնաճը սպասվածից մի փոքր ավելի բարձր կլինի, բայց դա գերեզմանների խաղաղությունն է» հղում անելով կազմակերպության առաջարկություններին։ Արժույթի միջազգային հիմնադրամը կողմ է պետական ծախսերի կրճատմանը և տոկոսադրույքների բարձրացմանը՝ տնտեսությունը կրճատելու համար. Միչելին նաև հերքել է, որ աշխատավարձերի բարձրացումը գնաճի աղբյուր է, փոխարենը դա վերագրելով աճող պահանջարկի մատակարարման համար ներդրումների պակասին։ Միչելին իր մտադրությունն է հայտնել իրականացնել համապարփակ հարկային բարեփոխում և վերանայում մասնավոր կենսաթոշակային ֆոնդի համակարգի աշխատանքը, որը նա համարել է ձախողված։ Նրա նշանակմանը արգենտինական շուկաները կարճ արձագանքել են զարմանքով. Բուենոս Այրեսի ֆոնդային բորսայի MerVal ինդեքսը նվազել է 4,5%-ով, իսկ դոլարի գինը փոքր-ինչ բարձրացել է[7]։
Նախարար Միչելին իր պաշտոնավարման ընթացքում վարել է առաջադեմ տնտեսական քաղաքականություն՝ պաշտպանելով աշխատանքային իրավունքների և եկամուտների վերաբաշխման և ընդհանրապես գլոբալացման դեմ. նրա հարկաբյուջետային քաղաքականությունը, սակայն, չափավոր էր, և նա պահպանել է բյուջեի հավելուրդը ՀՆԱ-ի 1,8%-ի չափով։ Արգենտինայի ՀՆԱ-ն շարունակել է աճել 8,5% տեմպերով, ինչպես եղել է 2003 թվականից ի վեր, մինչդեռ ընթացիկ հաշվի հավելուրդը մնացել է բարձր՝ ՀՆԱ-ի 3,5%-ով[8]։ Նա նաև աջակցել է 2005 թվականի սկզբից կառավարության կողմից ընդունված պարտքի վերակառուցման և «պարտքազրկման» ռազմավարությանը, որը ներառում էր ԱՄՀ-ին ժամանակին և ամբողջությամբ վճարել առանց բանակցությունների, երբ հնարավոր է, որպեսզի կրճատվի պարտքը և ձեռք բերվի ֆինանսական անկախություն դրանից։ Այս քաղաքականության վերջին քայլը 2006 թվականի հունվարին ԱՄՀ-ին մնացած պարտքի չեղարկումն էր՝ մոտ 9,5 միլիարդ ԱՄՆ դոլարի մեկ վճարմամբ[9]։ Միչելին աշխատել է Կենտրոնական բանկի հետ՝ կանխելու համար պեսոյի ռեվալվացիան 3-ից ցածր ԱՄՆ դոլարի դիմաց՝ հանուն արտահանման մրցունակության, պահպանելով Կենտրոնական բանկի կողմից դոլարի հաճախակի գնումների քաղաքականությունը. Կենտրոնական բանկի պահուստները, այսպիսով, 2006 թվականի սեպտեմբերի 27-ին գերազանցել են մինչ ԱՄՀ-ի մարման մակարդակը[10]։
2007 թվականի հուլիսին Միսելին վիճաբանության մեջ է մտել 31,000 ԱՄՆ դոլար և 100,000 ԱՄՆ դոլար պարունակող պայուսակի համար, որը ոստիկանությունը գտել էր նրա գրասենյակի լոգարանի պահարանում[11][12]։ Միչելին պնդել է, որ դա եղբոր կողմից իրեն տրված գումար է որպես կանխավճար անշարժ գույքի գնման համար։ Արգենտինական պեսոյի թղթադրամները, սակայն, կնքվել են Կենտրոնական բանկի կողմից թողարկված հատուկ համարակալված փաթաթանով և հայտնվել են ֆինանսական ընկերությունում, որը չուներ որևէ նման գումարի դուրսբերման գրառումներ և Միչելիին կամ նրա եղբորը որպես հաճախորդներ չեն հաշվում։ Դաշնային դատախազ Գիլյերմո Մարիխուանը պահանջել է հանդիպում Միչելիի հետ[փա՞ստ]։
Այս սկանդալի ընթացքում նախարարը ստիպված է եղել հրաժարական տալ հուլիսի 16-ին։ Առաջին տիկինը և նախագահի թեկնածու սենատոր Կրիստինա Ֆեռնանդես դե Կիրշները հայտարարել է. «Մենք այն կառավարությունն ենք, որը կոռուպցիայի դեմ պայքարն ունի որպես մեր դրոշ, և չենք կարող թույլ տալ կասկածներ այս առնչությամբ»։ Միչելիի հաջորդը, մինչ այդ Արդյունաբերության քարտուղար Միգել Պեյրանոն, նշանակվել է և հայտարարվել նույն օրը[13]։
Ֆելիսա Միչելին մեղավոր է ճանաչվել 2012 թվականի դեկտեմբերի 17-ին և դատապարտվել 4 տարվա ազատազրկման, սակայն նա բողոքարկել է վճիռը[14]։
{{cite news}}
: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)