1992 OP7 (1992 OP7) | |
---|---|
Հիմնական տվյալներ | |
Հայտնաբերել է | Անրի Դեբեոն, Ալվարո Լոպես-Գարսիա, 20 հուլիս 1992 թ. |
Ժամանակավոր համար | 1992 OP7[1][2], 1937 BB[1][2], 1951 XE[1][2], 1974 CB1[1][2], 1979 BU1[1][2] և 1987 QG11[1][2] |
Պատկանում է խմբին | աստերոիդների գոտի[2] |
JPL Small-Body Database | 20005755 |
Բացարձակ մեծություն (H) | 11,5 |
Հեռավորությունը Արեգակից | 3,022724 ա. մ. |
Ուղեծրային տվյալներ | |
Պերիհելին | 2,6908 ա. մ. |
Ապոհելին | 3,3546 ա. մ. |
Մեծ կիսաառանցք | 3,022724 ա. մ.[3] |
Էքսցենտրիսիտետ | 0,1098094 |
Սիդերիկ պարբերություն | 1919,54 օր (5,26 տարի) |
Միջին շարժում | 0,187545 աստիճան/օր |
Թեքվածություն | 9,28° (Խավարածրի նկատմամբ) |
Ծագման անկյան երկայնություն | 308,77° |
Պերիկենտրոնի արգումենտ | 81,01° |
Միջին անոմալիա | 229,29 |
(5755) 1992 OP7, աստերոիդ աստերոիդների հիմնական գոտում։ Հայտնաբերվել է 1992 թվականի հուլիսի 20-ին Անրի Դեբեոնի և Ալվարո Լոպես-Գարսիայի կողմից Լա Սիլյայում[3]։
Միջին հեռավորությունը Արեգակից կազմում է 3,022724 ա. մ., առավելագույնը մոտենում է 2,6908 ա. մ. հեռավորության վրա և հեռանում 3,3546 ա. մ.[3]։ Արեգակի շուրջ մեկ ամբողջական պտույտ է կատարում 1919,54 երկրային օրվա ընթացքում, իր ուղեծրով շարժվելով միջինում 0,187545 աստիճան/օր արագությամբ։ Աստերոիդի ուղեծրի և խավարածրի հարթությունները իրար հետ կազմում են 9,28° անկյուն։
|