1992 OM7 (1992 OM7) | |
---|---|
Հիմնական տվյալներ | |
Հայտնաբերել է | Անրի Դեբեոն, Ալվարո Լոպես-Գարսիա, 19 հուլիս 1992 թ. |
Ժամանակավոր համար | 1992 OM7[1][2], 1974 SN[1][2], 1977 FK2[1][2], 1979 SV10[1][2] և 1995 AL1[1][2] |
Պատկանում է խմբին | աստերոիդների գոտի[2] |
JPL Small-Body Database | 20007880 |
Բացարձակ մեծություն (H) | 12,8 |
Հեռավորությունը Արեգակից | 2,78747 ա. մ. |
Ուղեծրային տվյալներ | |
Պերիհելին | 2,6691 ա. մ. |
Ապոհելին | 2,9058 ա. մ. |
Մեծ կիսաառանցք | 2,78747 ա. մ.[3] |
Էքսցենտրիսիտետ | 0,0424609 |
Սիդերիկ պարբերություն | 1699,86 օր (4,65 տարի) |
Միջին շարժում | 0,211782 աստիճան/օր |
Թեքվածություն | 3,26° (Խավարածրի նկատմամբ) |
Ծագման անկյան երկայնություն | 292,25° |
Պերիկենտրոնի արգումենտ | 5,3° |
Միջին անոմալիա | 122,89 |
Ֆիզիկական հատկանիշներ | |
Շառավիղ | 8,83 կմ[3] |
Ալբեդո | 0,043 |
(7880) 1992 OM7, աստերոիդ աստերոիդների հիմնական գոտում։ Հայտնաբերվել է 1992 թվականի հուլիսի 19-ին Անրի Դեբեոնի և Ալվարո Լոպես-Գարսիայի կողմից Լա Սիլյայում[3]։
Միջին հեռավորությունը Արեգակից կազմում է 2,78747 ա. մ., առավելագույնը մոտենում է 2,6691 ա. մ. հեռավորության վրա և հեռանում 2,9058 ա. մ.[3]։ Արեգակի շուրջ մեկ ամբողջական պտույտ է կատարում 1699,86 երկրային օրվա ընթացքում, իր ուղեծրով շարժվելով միջինում 0,211782 աստիճան/օր արագությամբ։ Աստերոիդի ուղեծրի և խավարածրի հարթությունները իրար հետ կազմում են 3,26° անկյուն։
|