Օլաուսգուտո (1992 EE11) Olausgutho | |
---|---|
Հիմնական տվյալներ | |
Հայտնաբերել է | UESAC ծրագր, 6 մարտի 1992 թ. |
Ժամանակավոր համար | 1966 PS[1], 1981 ES1[1] և 1992 EE11[1] |
Պատկանում է խմբին | աստերոիդների գոտի[1] |
JPL Small-Body Database | 20008869 |
Բացարձակ մեծություն (H) | 13,6 |
Հեռավորությունը Արեգակից | 3,140652 ա. մ. |
Ուղեծրային տվյալներ | |
Պերիհելին | 2,7441 ա. մ. |
Ապոհելին | 3,5372 ա. մ. |
Մեծ կիսաառանցք | 3,140652 ա. մ.[2] |
Էքսցենտրիսիտետ | 0,1262684 |
Սիդերիկ պարբերություն | 2032,96 օր (5,57 տարի) |
Միջին շարժում | 0,177082 աստիճան/օր |
Թեքվածություն | 1,91° (Խավարածրի նկատմամբ) |
Ծագման անկյան երկայնություն | 93,12° |
Պերիկենտրոնի արգումենտ | 138,97° |
Միջին անոմալիա | 203,08 |
(8869) Օլաուսգուտո (անգլ.՝ Olausgutho), աստերոիդ աստերոիդների հիմնական գոտում։ Հայտնաբերվել է 1992 թվականի մարտի 6-ին UESAC ծրագրի կողմից Լա Սիլյայում[2]։
Միջին հեռավորությունը Արեգակից կազմում է 3,140652 ա. մ., առավելագույնը մոտենում է 2,7441 ա. մ. հեռավորության վրա և հեռանում 3,5372 ա. մ.[2]։ Արեգակի շուրջ մեկ ամբողջական պտույտ է կատարում 2032,96 երկրային օրվա ընթացքում, իր ուղեծրով շարժվելով միջինում 0,177082 աստիճան/օր արագությամբ։ Աստերոիդի ուղեծրի և խավարածրի հարթությունները իրար հետ կազմում են 1,91° անկյուն։
|