3-դյույմանոց հետևակային ականանետ | |
---|---|
Տեսակ | զենքի մոդել |
Ենթատեսակ | 81 mm mortar? |
Երկիր | Միացյալ Թագավորություն[1] |
Ծառայության ընդունման տարի | 1934 |
Պատերազմներ | Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ |
Փամփուշտի տեսակ | 3-inch HE?[1] |
3-դյույմանոց հետևակային ականանետ[2] (անգլ.՝ Ordnance ML 3 inch mortar), անգլիական 81-միլիմետրանոց ականանետ։ Սպառազինության մեջ է մտել Առաջին աշխարհամարտից հետո։
1920-ական թվականների վերջերին անգլիական հետևակին մարտի դաշտում աջակցելու համար հարկավոր էր ստեղծել թեթև հրետանային զենք։ Սկզբնական շրջանում ենթադրվում էր, որ այն պետք է լինի գումարտակային հրանոթ, սակայն հետո որոշվում է սահմանափակվել ավելի թեթև և էժան ականանետով։ Արդյունքում լայնորեն հայտնի Ստոքս մոդելի հիմքի վրա ստեղծվում է 3-դյույմանոց հետևակային ականանետը։
Սթոքսի արկը ներկայացնում է իրենից պողպատե գլանաձև կոնստրուկցիա՝ 3 դիամետր տրամագծով՝ լցված պայթուցիկ կամ թունավոր նյութերով։ Սակայն գլանի առջևի և հետևի կափարիչների տրամագիծը կազմում էր շուրջ 80 մմ։ Ականանետի իրական և փաստացի տրամագծերի անհամապատասխանությունը անհարմարություն էր ստեղծում, որն իր արտահայտությունն է գտել նաև 3-դյույմանոց ականանետի մեջ։ Ականանետը ևս ուներ 81 մմ տրամագիծ, որը անգլիացիներին հնարավորություն էր տալիս օգտագործել Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Հյուսիսային Աֆրիկայում գրավված իտալական ռազմաավարային ականները։
Ականանետը կարող էր խոցել հակառակորդի կենդանի ուժին նույնիսկ խրամատներում և թաքստոցներում, սակայն Երկրորդ աշխարհամարտը ցույց տվեց, որ կրակի հեռահարությամբ բրիտանական ականանետը նշանակալիորեն զիջում է գերմանական 1934 թվականի 8,1 սմ ականանետների նմուշներին, որը կրակում էր մինչև 2400 մետր։ Դրանից հետո անգլիացիներն իրենց ականանետի համար մշակեցին նոր ավելի ամուր փող, ինչպես նաև սպառազինության մեջ մտցրին կուտակային ականներ և հասան կրակի 2560 մետր հեռահարության։ Բայց մինչ կկատարվեին փորձարկումները և նոր ականանետեր կհասնեին ճակատ, բրիտանական զորքերը օգտագործում էին ֆրանսիական, գերմանական և իտալական ռազմավարային ականանետերը։ Հատկապես Հյուսիսային Աֆրիկայում, քանի որ բրիտանական ականները համապատասխանում էին այդ ականանետերին։ Բրիտանական ականանետի ևս մեկ թերություն կայանում էր մինիմալ կրակի մեծ հեռավորությունը․ ականը 114 մետրից մոտ անհնար էր գցել, իսկ գերմանական ականանետը կարող էր կրակ վարել նույնիսկ 60 մ հեռավորության վրա, որը մերձամարտի ժամանակ օգտակար հատկություն էր։ Արդյունքում ստացվեց Mark 2 ականանետը, որը բրիտանական բանակի սպառազինության մեջ մնաց մինչև 60-ական թվականները, որից հետո փոխարինվեց L16 81 դյույմանոց ականանետը։
ML 3 inch Mark II | 8-cm s.G.W.34 | Տիպ 92 | БМ-37 | 81-միլիմետրանոց «Բրանդտ» | 81-միլիմետրանոց ականանետ M1 | |
---|---|---|---|---|---|---|
Երկիր | Միացյալ Թագավորություն | Երրորդ Ռայխ | Ճապոնիա | ԽՍՀՄ | Ֆրանսիա/ Լեհաստան | ԱՄՆ |
Անվանում և տեսակ | Գումարտակային ականանետ | Գումարտակային ականանետ | Գումարտակային հաուբից | Գումարտակային ականանետ | Գումարտակային ականանետ | Գումարտակային ականանետ |
Տրամաչափ, մմ/ փողի երկարություն | 81,2/16 | 81,4/14 | 70/10,3 | 82/14,8 | 81,4/14,6 | 81,4/14,3 |
Քաշը մարտական վիճակում, կգ | 50,8 | 57 | 212 | 56 | 61,7 | 61,7 |
Կրակի առավելագույն հեռահարություն, մ | 1460 | 2400 | 2788 | 3040 | 2850(FA Mle1932) | 3010(M43) 2064(M45) |
Կրակի նվազագույն հեռահարություն, մ | 114 | 60 | >100 | 100 | 100 | 183 (M43A1 Light) |
Ուղղահայաց առավելագույն անկյուն, ° | 80 | 87 | 75 | 85 | 85 | 80 |
Հորիզոնական նշանառության անկյուն, ° | 11 | 15 | 45 | 6 | 8 | 8 |
Բեկորա-ֆուգասային արկի քաշ, կգ | 4,53 | 3,5 | 3,76 | 3,31 | 3,34(FA Mle1932) | 3,11(M43A1 Light) 4,82 (M45B1 Heavy) |
Ռազմավարային ականանետերը կիրառվել են ճապոնական բանակի ստորաբաժանումների կողմից[3]։