Շմել (հրթիռի ինդեքս՝ 3М6, 2К15-ի և 2К16-ի կոմպլեքս, ըստ ԱՄՆ-ի և ՆԱՏՈ-ի զինված ուժերի դասակարգման՝ AT-1А Snapper), առաջին սերնդի սովետական հակատանկային կառավարվող հրթիռային կոմպլեքս։ Ստեղծվել է Բ․ Ի․ Շավիրինի ղեկավարությամբ Մոսկովյան մարզի Կոլոմնա քաղաքի Կոնստրուկտորական հատուկ բյուրոյում (ներկայումս Պաշտպանության նախարարության «Գիտաարտադրական կորպորացիա» «Ճշգրիտ մեքենաշինության կոնստրուկտորական բյուրո») «Սիգնալ» համառուսական գիտահետազոտական համալսարանի հետ համտեղ՝ գերմանա-ֆրանսիական SS.10-ի հիման վրա։ ԽՍՀՄ զինված ուժերի սպառազինման մեջ է դրվել 1960 թվականի օգոստոսի 1-ին։ Կոմպլեքսի սերիական արտադրությունը շարունակվել է 1961-1966 թվականներին Դեգտյարովի անվան գործարանում։
Նախատեսված է տանկերի, ինժեներական և ամրաշինական կառույցների և ցամաքային նշանակետերի խոցման համար։
2К15 Շմել, հակատանկային հրթիռային համակարգ մարտական 2П26 մեքենայի հետ ավտոմեքենայի ԳԱԶ-69 ամրաշրջանակի բարձրացրած անցանելիության հիման վրա թափքի հետևի մասում տեղակայված չորս երկաթուղային ուղեցույցով։ Շահագործվում է 1960 թվականից սկսած։
2К16 Շմել, հակատանկային հրթիռային համակարգ 2П27 մարտական մեքենայի հետ մարտական հետախուզման և պարեկային մեքենայի ամրաշրջանակի հիման վրա «ԳԱԶ-40П» զրահապատ մեքենայի մեջ տեղակայված և վեր ուղղված երեք երկաթուղային ուղեցույցերով։ Շահագործվում է 1964 թվականից սկսած։
«Շմել» հակատանկային կառավարվող հրթիռի կիրառության հայտնի դեպքերից են՝
Եգիպտական օպերատորները Վեցօրյա պատերազմի ընթացքում խոցել են ավելի քան 10 իսրայելական տանկ։
Պատերազմի ավարտից մի քանի ամիս անց՝ 1967 թվականին, եգիպտացիներին հաջողվել է «Շմել» հակատանկային կառավարվող հրթիռով խոցել Սուեզի ջրանցքի արևելյան ափին պարեկություն անող երկու իսրայելական М48 տանկ[1]։