Toll Group | |
---|---|
Տեսակ | բիզնես ձեռնարկություն, դուստր կազմակերպություն և ձեռնարկություն |
Երկիր | Ավստրալիա |
Նախորդող | SembCorp Logistics? |
Հիմնադրված | 1888 |
Գլխադասային գրասենյակ | Մելբուռն, Ավստրալիա |
Վերադաս կազմակերպություն | Japan Post Holdings?[1] |
Անձնակազմ | 40 000 մարդ |
Հիմնադիր | Albert Toll? |
Կայք | tollgroup.com |
Team Global Express-ը լոգիստիկ և գլոբալ բեռնափոխադրումների ցանց է, որն ընդգրկում է 150 երկիր՝ ավելի քան 20,000 հաճախորդներով։ Toll-ն ունի ավելի քան 16000 թիմի անդամ 500 հաստատություններում[2]։
Toll Holdings Pty Limited (նաև կոչվում է Toll Group) ավստրալական գրանցված ընկերություն է, 100%–ով պատկանում է Japan Post Co., Ltd-ին, որը 100%–ով պատկանում է Japan Post Holdings Co., Ltd-ին, որը ցուցակված է Տոկիոյի ֆոնդային բորսայում[3]։
Ալբերտ Թոլը ստեղծել է Toll-ը Ավստրալիայում՝ Նյուքասլում, 1888 թվականին։ Բիզնեսը սկսվել է ձիով և սայլով ածուխ տեղափոխելով, և մինչև Ալբերտի մահը 1958 թվականին՝ 95 տարեկան հասակում, Toll-ը ղեկավարում էր մի շարք բեռնատարներ հինգ տարբեր վայրերից[4]։
National Minerals-ը ձեռք է բերել բիզնեսը 1959 թվականին[5]։ Այնուհետև այն դարձել է Peko Wallsend հանքարդյունաբերական կոնգլոմերատի մի մասը մեկ տասնամյակ անց։ Peko Wallsend-ը օգտագործել է Toll տրանսպորտային բիզնեսը իր բոլոր տրանսպորտային կարիքների համար՝ Toll-ը դարձնելով հանրաճանաչ ներքին փոխադրող ամբողջ երկրում[6]։
Բիզնեսը փոխել է իր անունը Toll-Cadwick–ի, երբ նրա նոր սեփականատերերը ցանկացան միավորել իրենց բիզնեսը և սկսել օգտագործել կոնտեյներային բեռնափոխադրումներ։ 1980-ականների կեսերին Toll-Cadwick-ը վերածվել էր Ավստրալիայի ամենակարևոր տրանսպորտային ընկերություններից մեկի, որը գործում էր երկրի մայրաքաղաքից դուրս[4][7]։
Toll-ը գնվել է իր կառավարման թիմի կողմից 1986 թվականին՝ Toll-ի առաջին նախագահ Փիթեր Ռոուզթորնի և Toll-ի այն ժամանակվա գործադիր տնօրեն Փոլ Լիթլի կողմից։ Դուետը զարգացրեց բիզնեսը՝ ձեռք բերելով համեստ, ռազմավարական դիրք ունեցող տրանսպորտային ընկերություններ[8]։
1993 թվականին Toll-ը ցուցակվել է Ավստրալիայի արժեթղթերի բորսայում[3]։
ASX-ում իր ցուցակագրվելուց հետո Toll-ը աստիճանաբար զարգացրել է իր հասանելիությունը և սպասարկման հնարավորությունները ռազմավարական ձեռքբերումների ծրագրի միջոցով։ Ընթացքում Toll-ն ընդլայնել է իր գործունեությունը լոգիստիկայի և բեռնափոխադրումների ոլորտում Ասիա-Խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանում[4]։
Toll-ի կողմից SembCorp Logistics-ի (SembLog) ձեռքբերումը 2006 թվականին զգալիորեն մեծացրել է Toll-ի շուկայական ներկայությունը և տարածումը Հարավարևելյան Ասիայում, Մեծ Չինաստանում և Հնդկական մայրցամաքում[9]։ Այս ժամանակահատվածում Toll-ը ձեռք է բերել ST Logistics-ը՝ անկախ դուստր ձեռնարկություն Սինգապուրում, որն աջակցում է Սինգապուրի կառավարությանը լոգիստիկայի՝ առողջապահության, պաշտպանության և ներքին անվտանգության ոլորտներում[10]։
2008 թվականին Toll-ը ձեռք է բերել BALtrans Logistics-ը[11]։ 2009 թվականին Toll-ը ձեռք է բերել Express Logistics Group-ը, որը Նոր Զելանդիայի խոշորագույն բեռնափոխադրող ընկերություններից մեկն է։ Նույն թվականին Toll-ը ձեռք է բերել Logistic Distribution Systems (LDS) միջազգային բեռնափոխադրումների կազմակերպությունը Դուբայում[12]։ [13]
2010 թվականին Toll-ը ձեռք է բերել Միացյալ Նահանգների բեռնափոխադրող Summit Logistics-ը[14]։ 2010 թվականին նրանք ձեռք են բերել WT SeaAir-ը և Genesis Forwarding-ը[15]։ Ձեռքբերումները զգալի մասշտաբ են ավելացրել Եվրոպայում Toll Global Forwarding ստորաբաժանմանը։
2011 թվականին Toll-ը ձեռք է բերել SAT Albatros-ը (SAT), որը Դուբայում տեղակայված ծովային օդային ծառայությունների մատակարար է[16]։
Մինչև 2014 թվականը Toll-ն ուներ 40,000 թիմի անդամներ 1,200 վայրերում ավելի քան 50 երկրներում, և տարեկան եկամուտը կազմում էր 6,5 միլիարդ ավստրալիական դոլար[4]։
2015 թվականի փետրվարի 18-ին Toll's Board-ը հայտարարել է, որ ընդունել է Japan Post-ի առաջարկը՝ ձեռք բերել Toll-ի բոլոր բաժնետոմսերը։ Japan Post-ը ձեռք էր բերում Toll-ին՝ իր գլոբալ լոգիստիկ գործառնությունները և ընդլայնումը Ասիայում մեծացնելու համար[17]։
2015 թվականի մայիսի 13-ին Toll-ի բաժնետերերը քվեարկել են ձեռքբերման օգտին[18]։ 2015 թվականի մայիսի 28-ին Toll-ը պաշտոնապես դարձել է Japan Post-ի ստորաբաժանումը[19]։ Toll-ի գլխավոր գրասենյակը մնացել է Մելբուռնում և պահպանել Toll ապրանքանիշը Ավստրալիայում և ամբողջ աշխարհում։
Վճարները շարունակել են աճել Ասիայում՝ 2017 թվականին Սինգապուրում ներդնելով 228 միլիոն ավստրալիական դոլար Toll Cit բազմահարկ լոգիստիկ հաստատությունում[20]։
2020 թվականին Toll-ը զիջել է իր լոգիստիկ բիզնեսը Միացյալ Նահանգներում՝ պահպանելով իր բեռնափոխադրումների գործառնությունները։ 2021 թվականի սեպտեմբերի 1-ին Ավստրալիայում և Նոր Զելանդիայում Toll Global Express բիզնեսը վաճառվել է Allegro Funds-ին[21]։
2023 թվականին Toll-ը ձեռք է բերել բիզնես Ավստրալիայում՝ ASQ-ն՝ անօդաչու ինքնաթիռների համակարգերի (անօդաչու թռչող սարք) օպերատորին և դարձել Դուբայում իր համատեղ ձեռնարկության՝ CWT-SML-ի հիմնական բաժնետերը[22]։
Այսօր Toll-ն ունի երկակի գլխամասային գրասենյակ Մելբուրնում և Սինգապուրում՝ պայմանագրային լոգիստիկ գործառնություններով Ասիա-խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանում և բեռնափոխադրումների համաշխարհային բիզնեսով։ 2023-ին ընկերությունն ուներ 10,00 թիմի անդամ ամբողջ աշխարհում, 20,000 հաճախորդ և 5,6 միլիարդ ավստրալիական դոլար եկամուտ[4]։
Toll-ը տրամադրում է միջազգային բեռնափոխադրումներ և մատակարարման շղթայի կառավարման ծառայություններ, որոնք տատանվում են օդանավակայանից նավահանգիստ և դռնից դուռ բեռնափոխադրման շարժումներից մինչև մատակարարման շղթայի բարդ ծառայություններ և նախագծային շարժումներ, որոնք ներառում են մեծածավալ և ծանր բեռնափոխադրումներ[2]։
Toll Global Forwarding-ը, որի կենտրոնակայանը գտնվում է Սինգապուրում, գործում է չորս տարածաշրջաններում ՝ «Ավստրալիա և Նոր Զելանդիա», «Ասիա», «Եվրոպա, Մերձավոր Արևելք և Աֆրիկա» և «Հյուսիսային Ամերիկա»[23]։ Այն ունի 90 հաստատություն 28 շուկաներում, որոնք գործակալական ցանցի հետ միասին սպասարկում են ավելի քան 150 շուկաներ։ Այն Ասիայի ամենամեծ բեռնափոխադրողներից մեկն է դեպի Ավստրալիա, Նոր Զելանդիա և ԱՄՆ ուղիներում[4]։
2023 թվականին Toll Global Forwarding-ը կառավարել է շուրջ 500,000 օդային և օվկիանոսային բեռնափոխադրումներ:
Toll-ն ապահովում է պահեստավորման և փոխադրման պայմանագրային լոգիստիկա Ասիայի Խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանում, ներառյալ Ավստրալիան, Սինգապուրը, Մալայզիան, Ինդոնեզիան, Վիետնամը, Թաիլանդը, Հնդկաստանը, Չինաստանը, Թայվանը և Կորեան[24]։
Toll-ը մատակարարման շղթայի ծառայություններ է մատուցում մի շարք ոլորտների, ներառյալ մանրածախ և սպառողական, մթերային, առողջապահական, ավտոմոբիլային, արդյունաբերական, էներգետիկ, կառավարություն և պաշտպանություն[25]։
Ընկերությունը շահագործում է ավելի քան 500 պահեստային օբյեկտներ և ավելի քան 44,000 տրանսպորտային միջոցներ, նավեր և սարքավորումներ[2]։
Toll-ը մասնագիտացած է մատակարարման շղթայի հարմարեցված լուծումներում, որոնք աջակցվում են տարածաշրջանի ինովացիոն կենտրոնի կառավարման աշտարակի համակարգերով։ 2022 թվականին Toll-ը Սինգապուրում բացել է 20 միլիոն դոլար արժողությամբ նորարարական կենտրոն՝ մատակարարման շղթայի լուծումների առաջխաղացման համար[26]։
Toll-ը տրամադրում է լոգիստիկ, տրանսպորտային և պահեստային բաշխման լուծումներ, ներառյալ՝
Toll-ը առաջին և միակ ծառայություններ մատուցողն է, որը շահագործում է Super B-doubles նավատորմը ֆիքսված ճանապարհով Սինգապուրում և շահագործում է Toll Helicopter շտապօգնության փրկարարական ծառայությունները Ավստրալիայում[28][29]։
Միջպետական ծանրոցների էքսպրես ընկերությունը (IPEC) ստեղծվել է 1954 թվականի հունվարին և շահագործել է երկու Peugeot կոմունալ մեքենա՝ Ադելաիդայից մինչև Մելբուրն էքսպրես ծանրոցների ծառայությունների վրա[30][31]։ 1968 թվականին այն գործում էր Ավստրալիայի բոլոր մեծ քաղաքներում[32]։
1963 թվականին IPEC-ը սկսել է միջազգային բեռնափոխադրումներ իրականացնել Մելբուռնից Լոնսեստոն՝ սկսելով Brain & Brown-ի կողմից վարձակալված Douglas DC-3 ինքնաթիռներից, որոնք կատարում էին օրական երեք չվերթ[33]։
1966 թվականին IPEC-ը սկսել է շահագործել մեկ այլ միջպետական օդային բեռնափոխադրումներ Բրիսբենի և Քաուրայի միջև, որը հակասում էր երկու ավիաընկերությունների քաղաքականությանը՝ օգտագործելով չարտերային Air Express Holdings Bristol Freighter-ը, որտեղ այն բեռնատարներով միանում էր Մելբուրնին։ IPEC-ն արդեն գնել էր Douglas DC-4 Անգլիայում, սակայն դաշնային կառավարությունը թույլ չէր տալիս այն մտցնել Ավստրալիա[34][35]։ Cowra ծառայությունը դադարեցվել է 1967 թվականին[36][37]
1977 թվականին IPEC-ը ներմուծել է երկու Argosys, որին հաջորդել են ևս երկուսը 1978 թվականին[38][39]։ 1979 թվականին IPEC-ը սկսել է գործել Մելբուռնի, Սիդնեյի և Բրիսբենի միջև՝ օգտագործելով արտոնագրված East-West Airlines Fokker F27 Friendships-ը[40][41]։ Douglas DC-9-ը գնվել է 1982 թվականին[42][43]։
1979 թվականի հոկտեմբերին IPEC-ը գնել է բրիտանական Sayer Transport Group ընկերությանը[44]։ 1980 թվականի դեկտեմբերին նա գնել է Skypack International-ը, որն աշխատում էր 26 երկրներում[45]։ IPEC-ը պատկանում էր Angus & Robertson հրատարակչական բիզնեսին, մինչև 1981 թվականի մայիսին այն վաճառվելը News Corporation- ին[46]։ 1983 թվականին Skypack International-ը վաճառվել է Thomas Nationwide Transport-ին[47][48]։
1983 թվականին Մեյն Նիքլեսը գնել է 50% բաժնետոմս[49]։ 1998 թվականին IPEC-ը գնվեց Toll-ի կողմից և վերաբրենդավորվեց Toll IPEC-ի[50][51]։
2007թ. հուլիսին Toll Holdings Limited-ը ձեռք է բերլ Victorian Express Pty Ltd-ն, որը տրամադրում էր ներպետական էքսպրես բեռնափոխադրումների ծառայություններ Վիկտորիայում[52]։
Toll Global Express-ը խմբի լոգիստիկ և տրանսպորտային բաժինն է եղել։ 2012 թվականին նա պլաններ է ունեցել ընդլայնել սեղմված բնական գազով աշխատող իր նավատորմը մինչև ավելի քան 70 բեռնատարներ[53]։ 2014 թվականին նա հայտարարել է 150 միլիոն դոլար արժողությամբ 71,000 քառակուսի մետր մակերեսով ծանրոցների տեսակավորման կենտրոնի մասին՝ Մելբուռնի օդանավակայանի մոտ, որը պետք է կառուցվեր Ավստրալիայի Խաղաղօվկիանոսյան օդանավակայանների հետ համատեղ[54]։
Toll-ը համաձայնել է վաճառել բաժինը Allegro Funds-ին 2021 թվականի ապրիլին[55]։ 2022 թվականին այն վերաբրենդավորվել Team Global Express–ի[56]։
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Toll Group կատեգորիայում։ |