Անաստաս Դալչև Атанас Далчев | |
---|---|
Ծննդյան անուն | բուլղար․՝ Атанас Христов Далчев |
Ծնվել է | հունիսի 12, 1904[1][2] |
Ծննդավայր | Սալոնիկ, Հունաստան |
Վախճանվել է | հունվարի 17, 1978[1][2] (73 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Սոֆիա, Բուլղարիա |
Մասնագիտություն | լեզվաբան, բանաստեղծ և թարգմանիչ |
Քաղաքացիություն | Բուլղարիա |
Կրթություն | Q12283163?, Սոֆիայի համալսարան և Փարիզի համալսարան |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Լուսամուտեր (1926) Հատվածներ (1967) Պատշգամբ (1972) |
Պարգևներ | |
Atanas Dalchev Վիքիպահեստում |
Անաստաս Քրիստոֆ Դալչև (հունիսի 12, 1904[1][2], Սալոնիկ, Հունաստան - հունվարի 17, 1978[1][2], Սոֆիա, Բուլղարիա), բուլղարացի գրող, թարգմանիչ։
Անաստաս Դալչևը ծնվել է 1904 թվականի հունիսի 12-ին Սալոնիկում։ Ավարտել է Սոֆիայի առաջին արական գիմնազիան։ 1921 թվականին դպրոցական լրագրում տպագրվել է Անաստաս Դալչևի առաջին բանաստեղծությունը։ Գիմնազիան ավարտելուց հետո Դալչևը սովորել է Սոֆիայի համալսարանի փիլիսոփայության բաժնում։
1923 թվականից Անաստաս Դալչևի ստեղծագործությունները տպագրվում են «Գիպերիոն», «Դեմոկրատական հայացք» և «Արևելք» ամսագրերում։ 1926 թվականին յոթ ամիս ապրել է Հռոմում, որտեղ հաճախել է արվեստների պատմության վերաբերյալ դասախոսությունների։ 1927 թվականին ընկերների հետ միասին հրատարակում է սեփական թերթը՝ «Աղեղնավոր», և միաժամանակ սկիզբ է դնում «Աղեղնավոր» գրական խմբակին։ 1928 թվականին մեկնում է Փարիզ, դասախոսություններ լսում Սորբոնի համալսարանում։ Այնտեղ ավարտում է նաև ֆրանսերենի ուսուցչի դասընթացները, ապա այցելում է Լոնդոն։
Հայրենիք վերադառնալուց հետո աշխատում է որպես ուսուցիչ ու թարգմանիչ։ Կոմունիստական կուսակցության իշխանության հաստատումից երեք տարի անց զրկվում է պետական աշխատանքից ու տնից։ Ընտանիքի ապրուստն ապահովելու նպատակով ստիպված է լինում շատ աշխատել, ինչի պատճառով գրեթե չի գրում։ Սակայն զբաղվում է թարմանչական աշխատանքներով. բուլղարերեն է թարգմանում է Խոսո Օրտեգա-ի-Գասետի, Օնորե դը Բալզակի, Ստենդալի, Լաֆոնտեն, Անտոն Չեխովի ստեղծագործությունները, Յոհան Քրիստիան Ֆրիդրիխ Հյոլդերլինի քնարական պոեզիան և այլն։
1952 թվականին Անաստաս Դալչևը դառնում է «Պլամիչե» («Կրակ») ամսագրի խմբագիր։ Ստեղծում է բանաստեղծական ու փիլիսոփայական աֆորիզմների ու քննադատական արտացոլումների «Հատվածներ» ժողովածուն, որ հրատարակվել է 1967 թվականին։
Միայն 1956 թվականին Անաստաս Դալչևը սկսում է նորից ստեղծագործել։ 1972 թվականին լույս է տեսնում «Պատշգամբ» ժողովածուն։
1974 թվականին Անաստաս Դալչևը պարգևատրվում է Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության III աստիճանի շքանշանով։
1967 թվականին ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության հրամանով պարգևատրվել է «Պատվո նշան» շքանշանով Բուլղարիայում ռուսական ու խորհրդային գրականության ժողովրդականացման համար։
Բանաստեղծ Անաստաս Դալչևը բացահայտում է նոր գեղագիտական բանաձև. սիմվոլիստների՝ բանաստեղծական աշխարհն ամեն իրականից զերծ պահելու ջանքերին հակառակ՝ Անաստաս Դալչևը գնում է առարկայական ռեալիզմի ուղով։
Անաստաս Դալչևի ստեղծագործությունները թարգմանվել են ֆրանսերեն, սլովակերեն, չեխերեն, հունգարերեն, ռուսերեն, գերմաներեն, իտալերեն, լեհերեն, ֆիններեն, իսպաներեն, անգլերեն, չինարեն, ճապոներեն, արաբերեն, շվեդերեն և այլ լեզուներով։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անաստաս Դալչև» հոդվածին։ |
|