Անդրեա Ագոստինելի

Անդրեա Ագոստինելի
Քաղաքացիությունը  Իտալիա
Ծննդյան ամսաթիվ ապրիլի 20, 1957(1957-04-20)[1] (67 տարեկան)
Ծննդավայր Անկոնա, Իտալիա
Հասակ 174 սանտիմետր
Քաշ 71 կիլոգրամ
Դիրք կիսապաշտպան

Անդրեա Ագոստինելի (իտալ.՝ Andrea Agostinelli; ապրիլի 20, 1957(1957-04-20)[1], Անկոնա, Իտալիա), իտալացի ֆուտբոլիստ, խաղացել է կիսապաշտպանի դիրքում։ Խաղային կարիերայի ավարտից հետո՝ մարզիչ։

Հանդես է եկել, մասնավորապես, «Լացիո» ակումբում, ինչպես նաև Իտալիայի երիտասարդական հավաքականում։

Ակումբային կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1957թ.ապրիլի 20-ին Անկոնա քաղաքում։ «Լացիո» ակումբի ֆուտբոլային դպրոցի սան[2]։ Ա Սերիայում իր նորամուտը նշել է 1975 թվականի հոկտեմբերի 19-ին «Պերուջայի» դեմ խաղում (0:2)։ Հաջորդ մրցաշրջաններում նա Լուչիանո Ռե Չեկոնի դուբլն էր և հիմնական խաղացող դարձավ միայն 1977 թվականին վերջինիս մահից հետո[2]։ Ընդհանուր առմամբ, «արծիվները» անցկացրել են չորս մրցաշրջան՝ մասնակցելով առաջնության 75 հանդիպման։

1979 թվականին վարձավճարով տեղափոխվել է «Նապոլի»[3], սակայն շատ հազվադեպ է խաղադաշտ դուրս եկել՝ Ա Սերիայում խաղալով ընդամենը 9 խաղ, բացի այդ ներգրավված է եղել պայմանավորված խաղերի հետաքննության մեջ, թեև արդարացվել է[4]։

«Լացիո» վերադառնալուց հետո Ագոստինելին կրկին վարձակալվեց, այս անգամ «Պիստոյեզայում», որը դուրս եկավ Սերիա A-ում։ Տոսկանայում Անդրեան անմիջապես դարձավ հիմնական խաղացող՝ 27 հանդիպում անցկացնելով առաջնությունում, բայց թիմը մրցաշրջանն ավարտեց վերջին տեղում և հեռացավ էլիտար դիվիզիոնից։

1981 թվականի հոկտեմբերին Ագոստինելին դարձավ Ս1 Սերիայի «Մոդենա» ակումբի խաղացող, որը խաղացողին գնեց 300 միլիոն լիրայով[5]։ Սակայն նոր թիմում կիսապաշտպանն անցկացրել է ընդամենը մեկ տարի և 1982 թվականի հոկտեմբերին տեղափոխվել է «Ատալանտա», որի հետ երկու մրցաշրջան է անցկացրել Բ Սերիայում և Ա Սերիայում։

1985 թվականին Անդրեան Ա Սերիայից տեղափոխվեց «Ավելինո»[6], իսկ 1986 թվականի հոկտեմբերին, Իտալիայի բարձրագույն դիվիզիոնում իր վերջին երկու խաղերը 1986/87 մրցաշրջանի սկզբում անցկացնելուց հետո, Ագոստինելին վարձավճարով դարձավ «Լեչչեի» խաղացող Բ սերիայից[7]։ Խաղալով որպես հիմնական խաղացող Ագոստինելին օգնեց ակումբին դուրս գալ փլեյ-օֆ Ա Սերիայում հանդես գալու իրավունքի համար, սակայն այնտեղ նրա ակումբը զիջեց «Չեզենային»։ 1987 թվականի հոկտեմբերին, նույնպես վարձավճարով, Անդրեան տեղափոխվեց «Ջենոա» Բ սերիայից[8], մասնակցել է 18 խաղի։

Հետագայում՝ 1988-1990 թվականներին, նա երկու մրցաշրջան խաղաց «Մանտովայի» կազմում Ս1 Սերիայում։ Պրոֆեսիոնալ խաղային կարիերան ավարտել է 1992 թվականին Ս2 Սերիայի «Լոդիջանի» ակումբում, որի հետ 1991 թվականին հաղթել է Ս1 Սերիայի առաջխաղացումը։

Իր կարիերայի ընթացքում Ա Սերիայում անցկացրել է 172 հանդիպում (3 գոլ) և Բ Սերիայում՝ 112 հանդիպում (2 գոլ)։

Ելույթներ ազգային հավաքականում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1976-1978 թվականների ընթացքում ընդգրկվել է Իտալիայի երիտասարդական հավաքականի կազմում, որի հետ դարձել է երիտասարդական Եվրո-1978-ի քառորդ եզրափակիչ[9]։ Ընդհանուր առմամբ երիտասարդական մակարդակում մասնակցել է 12 պաշտոնական հանդիպման։

Մարզչի կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարզչական կարիերան սկսել է ֆուտբոլիստի կարիերայի ավարտից անմիջապես հետո՝ 1992 թվականին՝ ընդգրկվելով «Լոդիջանի» ակումբի մարզչական շտաբում։

1994 թվականին սկսել է ինքնուրույն մարզչական կարիերա՝ գլխավորելով Դ Սերիայի «Լատինա» ակումբը[10]։ Հաջորդ մրցաշրջանում տեղափոխվում է «Աստրի» Ս2 սերիայից, որի հետ մեկնել է Սերիա D, բայց հաջորդ տարի վերադարձել է Սերիա C2[11], ինչպես նաև նվաճել է Իտալիայի սիրողական գավաթը։

1997/98 մրցաշրջանում մարզել է «Մանտովային» Ս2 սերիայից, իսկ հաջորդ մրցաշրջանում գլխավորել է «Պիստոյեզեն», որը Ս1 Սերիայից դուրս է բերել Բ սերիա[12], դրանից հետո 1999/00 մրցաշրջանում նա պահպանեց թիմի գրանցումը Բ Սերիայում։

2000 թվականին Ագոստինելին գլխավորել է Բ Սերիայի «Տերնանին»[13][14],սակայն աշխատանքից ազատվել է 2001 թվականի նոյեմբերին[14] ակումբում իր երկրորդ մրցաշրջանի անհաջող մեկնարկի համար[15]։

2002/03 մրցաշրջանում Ագոստինելին Ա Սերիայում նորամուտը նշեց մարզչի կարգավիճակով՝ ղեկավարելով «Պյաչենցան»։ Այնուամենայնիվ, թիմի արդյունքները ցածր էին (3 հաղթանակ 19 տուրերում), ուստի Ագոստինելլին հեռացվեց 2003 թվականի փետրվարին բրեշիայից 1:4 տնային պարտությունից հետո[16]։

2003 թվականի ամռանը ընդունել է «Նապոլիի» Սերիայի ակումբում աշխատելու առաջարկը, սակայն արդեն նույն տարվա նոյեմբերին հեռացվել է աշխատանքից[17]։ Դրանից հետո 2004 թվականի դեկտեմբերից մինչև ապրիլ գլխավորել է երկրորդ դիվիզիոնի մեկ այլ ակումբ՝ «Կրոտոնեն»[18], սակայն ակումբում ևս երկար չի մնացել։

2006 թվականի փետրվարին Ագոստինելին «Տրիեստինա» ակումբի ղեկին փոխարինում է Վիտորիո Ռուսոյին, ով փրկել է Սերիա B-ից հեռանալուց, սակայն 2007 թվականի փետրվարին հեռացվել է թիմից։

2007/08 մրցաշրջանում Ս1 Սերիայում մարզել է «Սալերնիտանա» ակումբը[19]։ Թիմը իր խմբի առաջատարներն էր առաջնությունում[20], բայց մի շարք վատ արդյունքներ և նախագահության հետ հարաբերությունների վատթարացում հանգեցրին Անդրեայի պաշտոնանկությանը, որը տեղի ունեցավ 2008 թվականի փետրվարի 3-ին[21]։

Երկու տարվա անգործությունից հետո 2010 թվականի դեկտեմբերի 2-ին Ագոստինելին դարձավ «Պորտոգրուարոյի» գլխավոր մարզիչը[22], սակայն չի փրկել վենետիկյան թիմին Բ Սերիայից դուրս մնալուց, ինչից հետո հեռացել է ակումբից։

2013 թվականի ապրիլին գլխավորել է  «Վարեզեն» Բ Սերիայից[23], սակայն չի կարողացել ակումբի հետ փլեյ-օֆ դուրս գալ Ա Սերիայում հանդես գալու իրավունքի համար և մրցաշրջանի վերջում հրաժարական է տվել[24]։

2015 թվականի սեպտեմբերին աշխատանքի է ընդունվել Դ Սերիայի «Պոտենցա» ակումբում՝ զբաղեցնելով տեխնիկական տնօրենի պաշտոնը։

2015 թվականի դեկտեմբերի 28-ին նա նշանակվել է Ալբանիայի մայրաքաղաք Տիրանայի «Պարտիզանեի» թիմերից մեկի նոր գլխավոր մարզիչ, որի հետ պայմանագիր է կնքել մինչև մրցաշրջանի ավարտը[25]։ Հաջորդ մրցաշրջանում նա աշխատանքի է ընդունվել Ալբանիայի չեմպիոն «Սկենդերբեու» ակումբի կողմից, սակայն արդեն 2017 թվականի հունվարի 3-ին հեռացվել է զբաղեցրած պաշտոնից։ Այդ ժամանակ նա թիմի հետ զբաղեցնում էր մրցաշարային աղյուսակի երրորդ հորիզոնականը՝ ընդամենը չորս միավորով հետ մնալով առաջատարներից «Կուկեսին»։

Կոչումներ և նվաճումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Որպես խաղացող

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Իտալիայի երիտասարդական առաջնություն։ 1975/76
  • Անգլո-իտալական գավաթի հաղթող՝ 1982
  • Սերիա B-ի Հաղթող՝ 1983/84
  • C2 Սերիայի Հաղթող՝ 1991/92

Որպես մարզիչ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Իտալիայի Սիրողական գավաթակիր։ 1996/97

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Intervista ad Andrea Agostinelli, aprile 1977». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 14-ին.
  3. ↑ Chiusura senza emozioni, L’Unità, 19 luglio 1979, pag.12
  4. ↑ Intanto una sentenza: quattro mesi a Damiani, L’Unità, 24 maggio 1980, pag.14
  5. ↑ Ugolotti passa al Como, Agostinelli va al Modena, De Tommasi all’Avellino?, L’Unità, 29 ottobre 1981, pag.16
  6. ↑ VIGNOLA RITORNA A VERONA SOCRATES AL CORINTHIANS? Արխիվացված 2017-08-12 Wayback Machine La Repubblica, 3 luglio 1985, pag.30
  7. ↑ SCARNECCHIA FINISCE IN C1 AL BARLETTA Արխիվացված 2017-07-09 Wayback Machine La Repubblica, 24 ottobre 1986, pag.25
  8. ↑ QUATTRO SQUALIFICATI IN SERIE A MULTA DI 35 MILIONI ALL' INTER Արխիվացված 2017-03-12 Wayback Machine La Repubblica, 22 ottobre 1987, pag.26
  9. ↑ Under: una speranza che si chiama Rossi, L’Unità, 8 marzo 1978, pag.12
  10. ↑ Due promozioni, ma anche tre esoneri Արխիվացված 2017-03-12 Wayback Machine La Repubblica, 19 giugno 2003
  11. ↑ IL 'DERBYNO' DA UN MILIONE AL MESE Արխիվացված 2017-03-12 Wayback Machine La Repubblica, 25 agosto 1997
  12. ↑ Pistoiese e Savoia in B, bomba — carta sul portiere del Lumezzane Արխիվացված 2015-11-06 Wayback Machine Il Corriere della Sera, 14 giugno 1999, pag.45
  13. ↑ In Serie B è sempre Mezzogiorno Արխիվացված 2017-03-12 Wayback Machine La Repubblica, 22 agosto 2001
  14. ↑ 14,0 14,1 L’addio di Agostinelli alla Ternana(չաշխատող հղում) quotidiano.net
  15. ↑ IL PUNTO Ma quanto si segna in serie B Արխիվացված 2017-03-12 Wayback Machine La Repubblica, 21 ottobre 2001
  16. ↑ Piacenza in crisi volta pagina via Agostinelli, ritorna Cagni Արխիվացված 2017-03-12 Wayback Machine La Repubblica, 4 febbraio 2003, pag.48
  17. ↑ Tecnici contro: Andrea Agostinelli, la scheda Արխիվացված 2016-03-21 Wayback Machine reggionelpallone.it
  18. ↑ Agostinelli a Crotone Արխիվացված 2017-03-12 Wayback Machine tuttomercatoweb.com
  19. ↑ Salernitana Արխիվացված 2017-03-12 Wayback Machine La Repubblica, 24 maggio 2007
  20. ↑ L’ex granata ed Astrea Agostinelli: «Salerno tornerà grande» Արխիվացված 2013-09-27 Wayback Machine solosalerno.it
  21. ↑ Salernitana, Brini si presenta 'Cerco entusiasmo e gioco' Արխիվացված 2017-03-12 Wayback Machine La Repubblica, 5 febbraio 2008
  22. ↑ Portogruaro: Agostinelli nuovo allenatore Արխիվացված 2017-03-12 Wayback Machine tuttocalciatori.net
  23. ↑ Comunicato: il Varese ad Agostinelli Արխիվացված 2013-10-23 Wayback Machine varese1910.it, 17 aprile 2013
  24. ↑ Il Varese riparte da Sottili(չաշխատող հղում) Prealpina.it
  25. ↑ «CALCIOLunedì 28 dicembre 2015 — 13:26Andrea Agostinelli allenatore del Partizani Tirana». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 12-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 14-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 30 (օգնություն)

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]