Անդրեյ Չեռնիշով

Անդրեյ Չեռնիշով
Քաղաքացիությունը	ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Ծննդյան ամսաթիվ	հունվարի 7, 1968(1968-01-07)[1][2] (57 տարեկան)
Ծննդավայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Հասակ	190 սանտիմետր
Դիրք	կենտրոնական պաշտպան
Պարգևներ

Անդրեյ Ալեքսեևիչ Չերնիշով (ռուս.՝ Андрей Алексеевич Чернышов, հունվարի 7, 1968(1968-01-07)^[1][2], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուս նախկին ֆուտբոլիստ, պաշտպան, ֆուտբոլային մարզիչ։ ԽՍՀՄ, ԱՊՀ և Ռուսաստանի ֆուտբոլի հավաքականների խաղացող։ ԽՍՀՄ միջազգային կարգի սպորտի վարպետ (1990)։

Խաղացողի կարիերա

Մսկվայի «Դինամոյի» ՕՌՄՊՄԴ-ի սան է։ Առաջին մարզիչը եղել է Վլադիմիր Սերգեևիչ Բոբկովը^[3]։

ԽՍՀՄ թիմի կազմում հաղթել է 1990 թվականի Եվրոպայի երիտասարդական առաջնությունում։

ԽՍՀՄ/ԱՊՀ/Ռուսաստանի հավաքականի կազմում մասնակցել է 29 հանդիպման։ Մասնակցել է Եվրոպայի 1992 թվականի առաջնությանը։

1992 թվականին տեղափոխվել է Մոսկվայի «Սպարտակ»։ 1993 թվականի հուլիսին, երբ դադարել է մասնակցել «Սպարտակի» հիմնական կազմի խաղերին, ընդունել է Վալերի Գազզաևի հրավերը և վերադարձել «Դինամո» (Մոսկվա)։

1994 թվականին մեկնել է Եվրոպա։ Սկզբում Գրացի «Շտուրմի» կազմում անցկացրել է մեկուկես մրցաշրջան, այնուհետև նրան առաջարկել են շահավետ պայմանագիր ՊԱՕԿ-ում, ուր նա տեղափոխվել է ազատ գործակալի կարգավիճակով։ Սակայն ավստրիացիները փաստաբանների օգնությամբ ապացուցել են, որ Չեռնիշովն այլ կարգավիճակ ունի, և ՊԱՕԿ-ը պետք է վճարի խաղացողի համար։ Այդ տարաձայնությունների պատճառով, ինչպես նաև ակումբում ղեկավարության հաճախակի փոփոխության պատճառով, Չեռնիշովը թիմում է մնացել միայն մեկ մրցաշրջան։

Ավարտելով մարզական կարիերան՝ 2002 թվականի մարտին դարձել է Ռուսաստանի Մ-19 հավաքականի գլխավոր մարզիչ։

Մարզչական կարիերա

• 2002 թվականի մարտին նշանակվել է Ռուսաստանի Մ-16 պատանեկան հավաքականի գլխավոր մարզիչ^[4] և նրա հետ երեք անգամ հաղթել է միջազգային մրցաշարերում։
• 2002 թվականի օգոստոսին նշանակվել է Ռուսաստանի երիտասարդական հավաքականի գլխավոր մարզիչ (Մ-21)^[5]։ Նորամուտը եղել է օգոստոսի 21-ին Շվեդիայի հասակակիցների դեմ տնային ընկերական խաղը (3:1)^[6]։
• 2003 թվականի մարտին նշանակվել է Մոսկվայի «Սպարտակ» ֆուտբոլային ակումբի մարզական տնօրեն։
• 2003 թվականի հունիսին Օլեգ Ռոմանցևի հեռանալուց հետո նշանակվել է «Սպարտակի» գլխավոր մարզիչ՝ շարունակելով մարզել երիտասարդական հավաքականը^[7]։ Թիմն ընդունել է 14-րդ տուրում 14-րդ տեղում։ Ակումբը լքել է նույն տարվա սեպտեմբերին՝ որպես գլխավոր մարզիչ աշխատելով երեք ամսից էլ քիչ^[8] (նրա ղեկավարությամբ թիմն անցկացրել է 10 խաղ՝ 5 հաղթանակ և 5 պարտություն)՝ կենտրոնանալով երիտասարդական հավաքականի հետ աշխատանքի վրա, ընդ որում՝ Չեռնիշովի հետ թիմից հեռացել է նաև նրա ամբողջ շտաբը, ներառյալ բժիշկներն ու վարչական աշխատողները^[9]։ «Սպարտակը» առաջնությունն ավարտել է Վլադիմիր Ֆեդոտովի գլխավորությամբ և գրավել 10-րդ տեղը։
• 2005 թվականի նոյեմբերի 21-ին ՌՖՄ-ն և Չեռնիշովը համաձայնության են եկել աշխատանքային պայմանագիրը դադարեցնելու մասին, որը կնքվել էր 2004 թվականի ապրիլի 1-ին և հաշվարկված էր մինչև 2006 թվականի հուլիսի 31-ը^[10]։ Եվրոպայի երիտասարդական առաջնության ընտրական մրցաշարում Չեռնիշովի թիմը, մեկնարկելով 4 հաղթանակներով, արդյունքում դուրս չի եկել խմբից՝ զբաղեցնելով 2-րդ տեղը^[8]։ Հաջորդ ընտրական փուլում խմբում կրկին 2-րդ տեղն է զբաղեցրել, որին հաջորդել է դանիացիներից կրած պարտությունը անցումային հանդիպումներում (0:1, 1:3), ընդ որում՝ առաջին թիմի ուժեղացված թիմի կազմում պատասխան հինգ խաղում ռուսաստանցիները ստացել են կարմիր քարտեր և հեռացվել խաղադաշտից^[10]։ Չեռնիշովի՝ երիտասարդական հավաքականի հետ աշխատանքի ընթացքում թիմը երկու անգամ հայտնվել է թոփ-16-ում։ 17 խաղացողներ հետո առաջին հավաքականում հանդես են եկել 2008 թվականի Եվրոպայի առաջնությունում, որտեղ գրավել են 3-րդ տեղը։
• 2002 թվականի հուլիսից մինչև 2003 թվականի օգոստոսը ընդգրկված է եղել նաև Ռուսաստանի ազգային հավաքականի շտաբում։
• 2006 թվականի հունվարին նշանակվել է Թբիլիսիի «Դինամոյի» գլխավոր մարզիչ` այդ պաշտոնում փոխարինելով Կախաբեր Ցխադաձեին (Վրաստանի առաջնության առաջին շրջանից հետո «Դինամոն» զբաղեցնում էր 4-րդ տեղը) և կնքելով մեկ տարվա և չորս ամսվա պայմանագիր։ Սակայն աշխատել է միայն երկրորդ շրջանը և ազատվել աշխատանքից։ Ղեկավարությունը չի բավարարել 3-րդ տեղն ու Վրաստանի գավաթի քառորդ եզրափակիչ դուրս գալը «Զեստափոնիի» կողմից, որի արդյունքում ստացել է միայն Ինտերտոտոյի գավաթի ուղեգիր<sup>[11][12]</sup>, և մասնագետի հետ պայմանագիրը խզվել է<sup>[13]</sup>։
• 2006 թվականի հունիսին տեղափոխվել է Բելառուս՝ պայմանագիր կնքելով Վիտեբսկի «Լոկոմոտիվի» հետ<sup>[14]</sup>, որտեղ փոխարինել է մարզիչին առաջնության մեկնարկային անհաջողություններից հետո (5 խաղում 6 միավոր)։ Առաջին պաշտոնական հանդիպումը գլխավոր մարզիչի դերում Չեռնիշովն անցկացրել է Վիտեբսկում, որտեղ նրա նոր սաները ոչ ոքի արդյունքի են հասել երկրի գործող չեմպիոն Սոլիգորսկի «Շախտյորի» հետ խաղում (0:0)<sup>[15]</sup>։ Առաջնությունն ավարտել է 6-րդ տեղում<sup>[3]</sup>։ Հաջորդ մրցաշրջանում երեք անընդմեջ պարտություններից հետո ապրիլի 28-ին հեռացվել է աշխատանքից և հեռացել ակումբից՝ մեկնելով Ռուսաստան<sup>[16]</sup>, ընդ որում՝ պաշտոնանկության պատճառների ձևակերպումները («զբաղեցրած պաշտոնին անհամապատասխանություն» և «անբավարար որակավորում»), որոնք Չեռնիշովի խոսքերով, թույլ չեն տվել նրան նոր աշխատանք ստանալ Ռուսաստանում, դատական քննության առիթ են դարձել ակումբի ղեկավարության նկատմամբ<sup>[17][18]</sup> 100 միլիոն բելառուսական ռուբլու չափով բարոյական վնասի փոխհատուցման և պաշտոնի վերականգնման պահանջով` հարկադրված պարապուրդի ընթացքում միջին աշխատավարձի փոխհատուցմամբ։ Դատարան են դիմել նաև «Վիտեբսկի» մարզչական շտաբի անդամներ Անդրեյ Դմիտրիևը և Մաքսիմ Օլխովիկը։ Արդյունքում 2007 թվականի հունիսի 15-ին ակումբը համաձայնել է փոխել մարզիչների աշխատանքային գրքույկներում պատճառի ձևակերպում՝ «ազատվել է սեփական ցանկությամբ» և վճարել նախկին աշխատակիցների աշխատավարձը մինչև հունիսի 15-ը ներառյալ, որից հետո ռուսների պահանջները հանվել են^[19][20]։
• 2008 թվականին վերադարձել է Ռուսաստան և առաջին դիվիզիոնի մրցաշարի մեկնարկից քիչ առաջ^[21] գլխավորել Բրյանսկի «Դինամոն»։ Հունիսի սկզբին Իրկուտսկի «Զվեզդայի» դեմ խաղում մայիսի 28-ին կրած տնային պարտությունից հետո (1:3)^[22] հեռացվել է ցածր արդյունքների համար։ Թիմը գտնվում էր բարձրագույն խմբում, 18-րդ տեղում^[23][24]։
• 2009 թվականի հուլիսին մոտ էր ադրբեջանական «Ստանդարդ» տեղափոխվելուն, հաղորդվում էր, որ պայմանագիր է կնքվել «1+1» սխեմայով^[25], սակայն Չեռնիշովի խոսքով՝ տեղի է ունեցել միայն բանավոր պայմանավորվածություն^[26] և նա այնտեղ աշխատել է ընդամենը մի քանի օր^[27]՝ այդպես էլ պայմանագիր չստորագրելով^[28][29]։
• 2010 թվականի հունվարին պայմանագիր է կնքել մինչև մրցաշրջանի ավարտը^[30]։ Ղազախստանի Պրեմիեր լիգայի նորեկ «Ակժայիկ» ակումբի հետ^[31] և գլխավորել ակումբը երկու տարի։ Առաջին թիմը գրավել է նախավերջին՝ 11-րդ տեղը և դուրս մնացել Պրեմիեր լիգայից^[32], իսկ հետո առաջին խմբում զբաղեցրել է 4-րդ տեղը և վերադարձել բարձրագույն դիվիզիոն։
• 2012 թվականի հունիսից մինչև 2013 թվականի մայիս աշխատել է Սաուդյան Արաբիայի «Ալ Շոլա» U-20 ակումբում։ Սաուդյան Արաբիայի Մ-20 գավաթակիր, զբաղեցրել 3-րդ տեղը Սաուդյան Արաբիայի առաջնությունում։
• 2013 թվականի հունիսին գլխավորել է Քուվեյթի «Ալ Ֆահահել» ակումբը^[33]։
• 2014 թվականի հունիսին զբաղեցրել է Մոսկվայի «Տորպեդոյի» մարզական տնօրենի պաշտոնը^[34]։
• 2015 թվականի սեպտեմբերին նույնպիսի պաշտոն է զբաղեցրել Քուվեյթի «Ալ Կադիսիա» ակումբում, սակայն արդեն նույն տարվա հոկտեմբերի վերջին վերադարձել է մարզչական գործունեության։
• 2015 թվականի հոկտեմբերի 28-ին գլխավորել է սերբական «Սպարտակ» թիմը (Սուբոտիցա), որը 11 միավորով նախավերջին 15-րդ տեղում էր^[35][37], արդյունքում թիմն առաջնությունն ավարտել է 10-րդ տեղում։ 2015/16 մրցաշրջանում նա խաղացել է Սերբիայի Գավաթի կիսաեզրափակիչում, որտեղ պարտվել է ապագա գավաթակիր Բելգրադի «Պարտիզան]ին»։ 2017 թվականի փետրվարին Չեռնիշովը ճանաչվել է Սերբիայում Սուբոտիցայի լավագույն ֆուտբոլային մարզիչ^[38]։ 2016/17 մրցաշրջանի ավարտից հետո, որի առաջնությունում թիմը զբաղեցրել է 10-րդ տեղը, ակումբի հետ պայմանագիրը չի երկարաձգվել^[39]։
• 2018 թվականի սեպտեմբերին դարձել է Քուվեյթի «Ալ Թադամոն» ակումբի մարզական տնօրենը^[40]։
• 2018 թվականի հոկտեմբերին դարձել է Հունական «Սպարտա» ֆուտբոլային լիգայի թիմի գլխավոր մարզիչը։ Պայմանագիրը կնքվել է «1+1» համակարգով^[41][42]։
• 2020 թվականին դարձել է Նովի Սադի «Դինամոյի» (Սերբիա) գլխավոր մենեջեր^[43][44]։
• 2021 թվականի հունվարին նշանակվել է Լիտվայի «Վիլնյուս Վիտիս» թիմի գլխավոր մարզիչ, հանդես է եկել երկրի երկրորդ դիվիզիոնում (I Lyga)^[45][46]:

1997 թվականին ավարտել է ՌՖԿՊՀ-ը։ 2002 թվականին ավարտել է ՌՖԿՊՀ-ին կից մարզիչների բարձրագույն դպրոցը։ 2006 թվականին անցել է ատեստավորում և առաջին անգամ ստացել UEFA PRO արտոնագիր։

Պրակտիկա և սեմինարներ

2003 թվականին Թուրքիայում մասնակցել է «Եվրոպայի առաջատար մարզիչներ» սեմինարին՝ Լուիս Ֆելիպե Սկոլարիի մասնակցությամբ։ Ֆրանկֆուրտում մասնակցել է «Ֆուտբոլի թոփ մարզիչներ» սեմինարին՝ Ֆելիքս Մագատի աջակցությամբ։ 2004 թվականին այցելել է Եվրոպայի առաջատար մարզիչների սեմինար Պորտուգալիայում մասնակցությամբ Օտտո Ռեհագել։

2001-2015 թվականներին վերապատրաստվել է մի շարք ակումբներում։

Ձեռքբերումներ

Որպես խաղացող

• Երիտասարդական թիմերի Եվրոպայի չեմպիոն - 1990
• ԽՍՀՄ ֆուտբոլի առաջնության բրոնզե մեդալակիր - 1990
• ԽՍՀՄ-ԱՊՀ գավաթակիր - 1991/1992
• Ռուսաստանի չեմպիոն - 1992
• Ռուսաստանի առաջնության արծաթե մեդալակիր - 1994
• Ռուսաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի վարկածով՝ երեք անգամ ճանաչվել է լավագույն ֆուտբոլիստ
• Ավստրիայի առաջնության կրկնակի արծաթե մեդալակիր և Ավստրիայի գավաթակիր
• Ավստրիայի առաջնության լավագույն օտարերկրացի պաշտպանը 1994/95 մրցաշրջանի արդյունքներով

Որպես մարզիչ

• Թբիլիսիի «Դինամոն» դարձել է Վրաստանի առաջնության բրոնզե մեդալակիր (2006)
• «Ալ Շոլան» ակումբը (երիտ.) դարձել է Սաուդյան Արաբիայի գավաթակիր (2012-2013)

Անձնական

• ԽՍՀՄ առաջնության 33 լավագույն ֆուտբոլիստների ցուցակում (1) - № 1 (1991)
• Բելառուսի 2006 թվականի առաջնության լավագույն մարզիչ
• Սերբիայում 2016-2017-ի լավագույն մարզիչը լրագրողների և երկրպագուների կարծիքով
• Հունաստանի լիգայի լավագույն մարզիչ 2018-2019-ը երկրպագուների կարծիքով

Նկարներ

• 
  Անդրեյ Չեռնիշովը խաղի ժամանակ, 2016 թվական
• 
  Չեռնիշովը «Սպարտակ» Սերբիա ակուբի հետ, մրցաշրջանի վերջին խաղը
• 
  Վիտալի Մուտկո և Անդրեյ Չեռնիշով, PRO արտոնագրի հանձնում

Ծանոթագրություններ

1. Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
2. FBref.com(բազմ․)
3. «Чернышов Андрей Алексеевич в эксклюзивном интервью для СШОР «Смена» № 63». fs-smena63.ru. 2020 թ․ նոյեմբերի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 11-ին.
4. «Андрей Чернышов возглавил юношескую сборную». sport-express.ru. 2002 թ․ մարտի 12.
5. «Новое амплуа старого знакомого». sport-express.ru. 2002 թ․ օգոստոսի 9.
6. «Андрей Чернышов начинает с убедительной победы». sovsport.ru. 2002 թ․ օգոստոսի 22.
7. «Андрей Чернышов стал тренером-совместителем». vesti.ru. 2003 թ․ հունիսի 21.
8. «Команда Чернышова вновь проиграла». gazeta.ru. 2005 թ․ փետրվարի 9.
9. «Чернышов объяснил причины отставки». sports.ru. 2003 թ․ սեպտեմբերի 12.
10. «Чернышов ушёл с поста тренера молодежной сборной по футболу». ria.ru. 2005 թ․ նոյեմբերի 21.
11. «Футбол. Чернышов покинул "Динамо"». sportrbc.ru. 2006 թ․ մայիսի 25.
12. «Чернышов уволен из «Динамо»». gazeta.ru. 2006 թ․ մայիսի 25. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 10-ին.
13. «Тбилисское "Динамо" разорвало контракт с российским тренером Андреем Чернышовым». newsru.com. 2006 թ․ մայիսի 25.
14. «Витебский "Локомотив" с Чернышовым». football.by. 2006 թ․ հունիսի 6.
15. «Андрей Чернышов: Работаю на результат». rg.ru. 2006 թ․ հունիսի 22.
16. «Чернышов покинул Витебск». football.by. 2007 թ․ ապրիլի 20.
17. «Чернышов посчитал свое увольнение незаконным и подал на "Витебск" в суд». football.by. 2007 թ․ մայիսի 30.
18. «Футбол. Трактовка причин увольнения из "Витебска" не позволила Андрею Чернышову возглавить российский клуб». pressball.by. 2007 թ․ հունիսի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 10-ին.
19. «Футбол: Андрей Чернышов подал в суд на руководство ФК "Витебск"». sportbox.ru. 2007 թ․ մայիսի 30.
20. «Футбол. Андрей Чернышов и "Витебск" нашли компромисс». pressball.by. 2007 թ․ հունիսի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 10-ին.
21. «Футбол. Чернышов уволен из "Динамо"». sportrbc.ru. 2008 թ․ հունիսի 4.
22. «Тренера - "на мыло"». bryansk.aif.ru. 2008 թ․ հունիսի 4.
23. «Андрей Чернышов отстранен от руководства брянским «Динамо»». yansk.ru. 2008 թ․ հունիսի 2.
24. «Чернышов отправлен в отставку с поста тренера брянского «Динамо»». sports.ru. 2008 թ․ հունիսի 3.
25. «Футбол: Чернышов подписал контракт со "Стандардом"». sportbox.ru. 2009 թ․ հուլիսի 3.
26. ««Говорить, что я подписал контракт, преждевременно»». gazeta.ru. 2009 թ․ հուլիսի 3.
27. «Андрей Чернышов: «Хотелось бы вернуться в Россию и работать там»». rusteam.permian.ru. Еженедельник «Футбол». 2016 թ․ նոյեմբերի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 10-ին.
28. «Чернышов: у бакинского "Стандарда" проблемы с финансами». championat.com. 2009 թ․ հուլիսի 13.
29. «Чернышов не будет работать с азербайджанским «Стандардом»». sports.ru. 2009 թ․ հուլիսի 11.
30. «Андрей Чернышов возглавил клуб из Казахстана». rusfootball.info. 2010 թ․ հունվարի 29.
31. ««Акжайык» оформил Чернышова». sports.kz. 2010 թ․ նոյեմբերի 29.
32. «Андрей Чернышов: «Богатые побеждают, бедные вылетают»». sports.kz. 2010 թ․ նոյեմբերի 27.
33. «Андрей Чернышов: в Саудовской Аравии получал в пять раз больше, чем в «Спартаке»». sportbox.ru. 2019 թ․ հունվարի 26.
34. «Экс-тренер «Спартака» стал спортивным директором «Торпедо»». sport-express.ru. 2014 թ․ հուլիսի 7.
35. «Чернышов возглавил «Спартак Суботица»». championat.com. 2015 թ․ հոկտեմբերի 28.
36. ««Это тоже футбольное поле? — Нет, это поле для казни». Чернышов — о Ближнем Востоке и других приключениях». sport24.ru. 2018 թ․ փետրվարի 15.
37. По его словам, после того, как он согласился возглавить команду, узнал, что она на идёт последнем месте с отставанием в 4 очка от предпоследнего^[36].
38. Černišov dobio priznanje ՅուԹյուբում
39. «А. Чернышов покинул «Спартак» из Суботицы». championat.com. 2017 թ․ մայիսի 30.
40. «Бывший главный тренер «Спартака» стал спортивным директором клуба из Кувейта». sportbox.ru. 2018 թ․ սեպտեմբերի 21.
41. «Чернышов вернулся в Европу и возглавил греческий клуб «Спарти»». sport24.ru. 2018 թ․ հոկտեմբերի 5.
42. «Андрей Чернышов: «За рубежом я расту как тренер»». matchtv.ru. 2019 թ․ մայիսի 3.
43. «Бывший тренер «Спартака» Чернышов приступил к работе в сербском клубе». sport24.ru. 2020 թ․ փետրվարի 5.
44. «Андрей Чернышов: Деньги, потраченные на слежку за людьми, лучше направить в медицину. Сербский футбол пока не коснулся кризис». sportsdaily.ru. 2020 թ․ ապրիլի 3.
45. «„Vilniaus Vytį" treniruos specialistas iš Rusijos». sportas.lt (լիտվերեն). 2021 թ․ հունվարի 29.
46. «Чернышов возглавил литовский клуб. Он хочет пригласить футболистов из России». sportsdaily.ru. 2021 թ․ հունվարի 29.

Արտաքին հղումներ

• Official information about Andrey Chernyshov Արխիվացված 2021-04-12 Wayback Machine
• Кузичев А. Андрей Чернышов: В Греции хорошо загорать и купаться // Спорт-Экспресс (газета). — 6 мая 1997.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անդրեյ Չեռնիշով» հոդվածին։