Ատլի Էրվարսսոն իսլ.՝ Atli Örvarsson | |
---|---|
Ծնվել է | հուլիսի 7, 1970[1] (54 տարեկան) |
Ծննդավայր | Աքուրեյրի, Իսլանդիա[2] |
Քաղաքացիություն | Իսլանդիա |
Կրթություն | Բերկլիի երաժշտական քոլեջ |
Մասնագիտություն | կոմպոզիտոր և ֆիլմերի երաժշտությունների հեղինակ |
Կայք | atlimusic.com |
Atli Örvarsson Վիքիպահեստում |
Ատլի Էրվարսսոն (իսլ.՝ Atli Örvarsson, հուլիսի 7, 1970[1], Աքուրեյրի, Իսլանդիա[2]), Իսլանդացի կինոկոմպոզիտոր, Հանց Ցիմերի Remote ControlProductions ընկերության անդամ։
Ատլին ծնվել է Իսլանդիայում հայտնի երաժշտական ընտանիքում։ Իր կարիերան սկսել է վաղ տարիքից։ Ունենալով դաշնամուր և շեփոր նվագելու հմտություններ՝ նա շրջել է Եվրոպայում մի քանի իսլանդական փոփ և ջազ խմբերով։ 90-ականներին Sálin Hans Jóns Míns անունով ռոք խմբի հետ համագործակցությունը նշանավորվել է երեք պլատինե և երկու ոսկե ալբոմների թողարկմամբ[3]։
1993 թվականին Ատլին տեղափոխվել է Ամերիկա այն բանից հետո, երբ նա ուսանելու հրավեր է ստացել Բերկոնում գտնվող երաժշտական քոլեջում։ Քոլեջում Ատլին ուսումնասիրել է կինոերաժշտություն և դասական կոմպոզիցիա` ուսումը ավարտելով գերազանցությամբ։ Աթլիի հաջորդ նպատակը կինոյի երաժշտության մագիստրոսի կոչում էր, որի համար նա սովորում էր Հյուսիսային Կարոլինայի արվեստի դպրոցում։
1998 թվականին, նվաճել է Փիթ Քարփենթերի կրթաթոշակառուի հեղինակավոր կոչումը, որը նշանակվում է երիտասարդ կոմպոզիտորներին։ Ալթին տեղափոխվել է Լոս Անջելես, որտեղ նա միացել է հայտնի կոմպոզիտոր Մայք Փոստի ղեկավարությամբ հեռուստածրագրեր ստեղծելու աշխատանքներին։ Աթլին որպես կոմպոզիտոր մասնակցել է մի շարք սերիալների, այդ թվում ՝ «Օրենք և կարգ», «Նյու Յորքի ոստիկանությունը» և «Ամուր ցանց»։ Լոս Անջելեսում Աթլին ապրում է կնոջ ՝ Աննայի հետ։
2006 թվականին Հանզ Զիմերը Աթլին հրավիրել է ֆիլմերի երաշժտության և համակարգչային խաղերի արտադրության Remote Control Productions ընկերություն։ Որպես այս նախագծի անդամ Աթլին մասնակցել է այնպիսի ֆիլմերի երաժշտության ստեղծմանը, ինչպիսիք են`«Կարիբյան ծովահենները. Աշխարհի վերջը», «Հրեշտակները և դևերը», «Սիմփսոնները կինոյում» և «Փոխանակման արձակուրդները»։ Որպես գլխավոր կոմպոզիտոր Աթլին երաժշտություն է ստեղծել այնպիսի ֆիլմերի համար, ինչպիսիք են` «Կրակակետ», «Մեր դարաշրջանի Բաբելոնը», «Վերջին մեղսակիցը. Ռոբերտ Ադամսի պատմությունը»,«Չորրորդ տեսակը», «Գողի օրենսգիրքը», «Վհուկների ժամանակը»[4]։