Բալիշեր

Գյուղ
Բալիշեր
Վարչական տարածքԱրևմտյան Հայաստան
ՎիլայեթԽարբերդի վիլայեթ
ԳավառակՉարսանջակի գավառակ
Այլ անվանումներԲալըշեր, Բալըշըր, Մեղրաքաղաք, Պալըշեր, Պալըշըր, Պալշեհիր, Պալշեր
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Ազգային կազմՀայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմՔրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Տեղաբնականունբալիշերցի
Ժամային գոտիUTC+3
Փոստային ինդեքսներ62500
Բալիշեր (Աշխարհ)##
Բալիշեր (Աշխարհ)

Բալիշեր, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Խարբերդի վիլայեթի Չարսանջակի գավառակում[1]։ Գտնվում էր Խարբերդ քաղաքից 30 կմ հյուսիս-հյուսիս-արևելք, Մնձուր գետի և նրա աջակողմյան վտակներից մեկի կազմած անկյունում։

Պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հանդիսանում էր Չարսանջակի ամենալեռնային գյուղերից մեկը։

Նախկինում Բալիշերը խոշոր բնակավայր է եղել և ունեցել է 1000 բնակիչ։ 1870-ական թվականներին անշուք գյուղ էր։ Գյուղն ամայացվեց, իսկ հայ բնակչությունը գրեթե ամբողջովին բնաջնջվեց 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։

Բնակչություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1870-ական թվականներին ուներ 25 տուն հայ և 18 տուն քուրդ բնակիչ։

Տնտեսություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահություն, հողագործությունն ու մեղվաբուծությունն էր։ Գյուղը իր մեղրով հայտնի էր տարածաշրջանում։

Պատմամշակութային կառույցներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բալիշերն ունեցել է Խրանտիլի անունով մեծ վանք և Ս. Գրիգոր, Ս. Թորոս, Ս. Սարգիս և Ս. Փրկիչ անուններով եկեղեցիներ։

Կրթություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բալիշերում է ծնվել գրականագետ Ավետիս Ղուկասյանը[2]։

Տես նաև

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ «Խարբերդի նահանգ, Չարսանջակ գավառակ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
  2. ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 4, էջ 558

Աղբյուրներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]