Գյուղ | ||
---|---|---|
Բաշաղակ | ||
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
Վիլայեթ | Խարբերդի վիլայեթ | |
Գավառակ | Չարսանջակի գավառակ | |
Այլ անվանումներ | Բաշավանք, Փաշավանք, Փոսիվանք | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Ժամային գոտի | UTC+3 | |
|
Բաշաղակ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Խարբերդի վիլայեթի Չարսանջակի գավառակում[1]։ Գտնվում էր Խարբերդից 40 կմ հեռու։
Գյուղն ուներ մի տեսակ ջուր, որն օգտագործում էին աղի փոխարեն։
Հայ բնակչությունը ամբողջովին բնաջնջվել է 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
1872-1873 թվականներին ուներ 60 տուն հայ և 30 տուն թուրք բնակիչ։ 1893 թվականին ուներ 116 տուն, որից 100-ը՝ հայկական, իսկ մնացածը՝ քրդական։ XX դարի սկզբին ուներ 125 տուն՝ 1000 հայ և 30 տուն՝ 150 քուրդ բնակիչ։
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահություն, երկրագործությունն ու այգեգործությունն էր։
Բաշաղակն ուներ Ս. Սարգիս անունով եկեղեցի։ Գյուղի մոտ էր գտնվում Ս. Հովհաննես ավերակ վանքը, իսկ գյուղի արևմուտք կային երեք եկեղեցիների ավերակներ։
Գյուղն ուներ հայկական վարժարան[2]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 291)։ |
|