Բռնություն կանանց նկատմամբ |
---|
Խնդիրներ |
|
Սպանություն |
Սեռական հանցագործություն և բռնաբարություն |
Առնչվող թեմաներ |
Բանտային բռնաբարությունը սեռական ոտնձգություն է մարդկանց նկատմամբ, երբ նրանք գտնվում են բանտում։ Արտահայտությունը սովորաբար օգտագործվում է այլ բանտարկյալների կողմից բանտարկյալների բռնաբարությունը կամ անձնակազմի կողմից բանտարկյալների բռնաբարությունը նկարագրելու համար։ Դա զգալի, եթե վիճելի, մասն է այն բանի, ինչ ուսումնասիրվում է բանտային սեքսուալության ավելի լայն հայեցակարգի ներքո։
Միացյալ Նահանգներում բանտային բռնաբարության դեպքերի ճնշող մեծամասնությունը վերաբերում է տղամարդկանց, ովքեր բռնաբարվել են այլ տղամարդկանց կողմից[1][2]։ Սա մասամբ պայմանավորված է նրանով, որ ԱՄՆ-ում բանտարկվածների ճնշող մեծամասնությունը տղամարդիկ են։ Սեռական շփումը բանտարկյալների հետ բանտի աշխատակիցների կողմից անօրինական է, անկախ ենթադրյալ համաձայնությունից[3]։
Բանտերում տարածված բռնաբարության վերաբերյալ հասարակության իրազեկվածությունը համեմատաբար վերջերս է հայտնվել, և վերջին մի քանի տասնամյակների ընթացքում դրա տարածվածության գնահատականները մեծապես տարբերվում են։ 1974 թվականին Կառլ Վայսը և Դեյվիդ Ջեյմս Ֆրիարը գրել են, որ 46 միլիոն ամերիկացիներ մի օր կհայտնվեն բանտում և այդ թվից, նրանց կարծիքով, 10 միլիոնը բռնաբարվելու են[4]։
Համաձայն ԱՄՆ Արդարադատության նախարարության 2013 թվականի զեկույցի, նահանգային և դաշնային բանտերում բանտարկված մարդկանց մոտ 5,0%-ը և բանտում գտնվողների 3,2%-ը հայտնել են սեռական բռնության առնվազն մեկ դեպք նախորդ 12 ամիսների ընթացքում[5]։ Այնուամենայնիվ, փաստաբանները վիճարկում են թվերի ճշգրտությունը բանտում սեռական ոտնձգությունների մասին թերզեկուցման պատճառով, հատկապես ազատազրկված երիտասարդների շրջանում[6]։
Ինչ վերաբերում է անհատների ռիսկին իրենց ողջ ազատազրկման ընթացքում, 1980-ականների և 1990-ականների գնահատականները լայնորեն տատանվում են։ 1992 թվականին բանտերի դաշնային բյուրոյի գնահատականը ցույց տվեց, որ բանտարկյալների 9%-ից 20%-ը ենթարկվել է սեռական ոտնձգությունների[7]։ Նմանապես, 1982 և 1996 թվականների ուսումնասիրությունները եզրակացրեցին, որ այդ ցուցանիշը ինչ-որ տեղ 12%-ից 14% է։ Նյու Յորքի նահանգի առավելագույն անվտանգության բանտերում 1986 թվականի ուսումնասիրությունը ցույց է տվել, որ համամասնությունը կազմում է մոտ 23%[7]։ Ի հակադրություն, 1994 թվականին Քրիստին Սաումի կողմից 101 բանտարկյալների շրջանում անցկացված հարցումը պարզեց, որ 5-ը ենթարկվել են սեռական ոտնձգությունների[7]։
2003 թվականի բանտային բռնաբարության վերացման ակտը Միացյալ Նահանգների առաջին դաշնային օրենքն էր, որն ընդունվել էր հատուկ բանտարկյալների նկատմամբ սեռական ոտնձգությունների մասին։ Օրինագիծը ստորագրվել է 2003 թվականի սեպտեմբերի 4-ին[8]։
Բռնաբարությունը պարբերաբար կիրառվում է Մերձավոր Արևելքի բանտերում։ Կալանավորված կանանց, երեխաների և տղամարդկանց նկատմամբ սեռական բռնությունը տարածված է ԱՄԷ- ում[9][10], Սաուդյան Արաբիայի[11] և Բահրեյնի[12][13] բանտերում։
Իրանում տարածված է քաղբանտարկյալների նկատմամբ սեռական բռնությունները[14]։ Իշխանությունների կողմից երբեմն դա անտեսվում է կամ նույնիսկ նպաստում են դրան[15]։
ՄԱԿ-ին տրված զեկույցներում ասվում է, որ Իրանում տասնամյակներ շարունակ բռնաբարությունը կիրառվում է հարցաքննողների կողմից[16]։ 1980-ական թվականներին, Իրանի իսլամական հեղափոխությունից հետո, կին քաղբանտարկյալների բռնաբարությունն այնքան է տարածված եղել, որ դրդել է Հուսեյն Ալի Մոնթազերիին՝ Գերագույն առաջնորդ Այաթոլլահ Խոմեյնիի այն ժամանակվա տեղակալին, Խոմեյնիին 1986 թվականի հոկտեմբերի 7-ի նամակում գրել հետևյալը՝ «Գիտե՞ք, որ Իսլամական Հանրապետության որոշ բանտերում երիտասարդ կանանց բռնաբարում են»[17]։ Իրանի մարդու իրավունքների համայնքի երկու նշանավոր անդամներ՝ ֆեմինիստ փաստաբան և լրագրող Շադի Սադրը և բլոգեր և ակտիվիստ Մոջթաբա Սամինեժադը առցանց էսսեներ են հրապարակել Իրանի ներսից, որտեղ ասվում է, որ բանտային բռնաբարությունը երկար պատմություն ունի Իրանում[17]։
2009 թվականի Իրանի նախագահական ընտրություններում ընդդիմադիր խմբերի բողոքի ցույցերի ժամանակ նշվել է, որ հազարավոր մարդիկ ձերբակալվել և խոշտանգվել են ամբողջ երկրի բանտերում, իսկ նախկին բանտարկյալները պնդում են, որ Իսլամական հեղափոխության պահապանների կողմից տղամարդկանց, կանանց և երեխաների զանգվածային բռնաբարություններ են կատարել, այնպիսի բանտերում, ինչպիսիք են Քահրիզակը և Էվինը[18][19]։
2009 թվականի նախագահական ընտրություններից հետո Իրանի նախագահի թեկնածու Մեհդի Քարուբին, նախկին նախագահ և հոգևորական Ալի Ակբար Հաշեմի Ռաֆսանջանիին ուղղված գաղտնի նամակում ասել է, որ Էվին բանտում ճաղերի հետևում պահվող մի քանի ցուցարարներ դաժանաբար բռնաբարվել են[20]։ Քարուբին ասել է, որ սա իր ունեցած ապացույցների «բեկորն» է, և որ եթե հերքումները չդադարեն, ինքը կհրապարակի էլ ավելին[21][22]։
2009 թվականի օգոստոսի 9-ին Իրանի Նպատակահարմարության դատավորության խորհրդի նախագահին ուղղված նամակում Մեհդի Քարուբին պահանջել է հետաքննել իրանական բանտերը հնարավոր խոշտանգումների և, մասնավորապես, տղամարդկանց և կանանց նկատմամբ սեռական ոտնձգությունների համար[23][24]։ Օգոստոսի 19-ին գրել է խորհրդարանի խոսնակ Ալի Լարիջանիին՝ խնդրելով հանդիպել իր, նախագահ Մահմուդ Ահմադինեժադի, դատական իշխանության ղեկավար այաթոլլա Սադեկ Լարիջանիի, նախկին նախագահ Աքբար Հաշեմի Ռաֆսանջանիի և պետական դատախազի հետ՝ «անձամբ ներկայացնելու իմ փաստաթղթերն ու ապացույցները որոշ բանտերում սեռական բռնության դեպքերի վերաբերյալ, հատկապես Քահրիզակում»[25]։ Ալի Լարիջանին և Սադեկ Լարիջանին (Դատական հանձնաժողով) երկուսն էլ պաշտոնապես մերժել են նրա և Ալի Խամենեիի ներկայացուցիչները, իսկ խորհրդարանի Ազգային անվտանգության հանձնաժողովի փոխնախագահը պահանջել է ձերբակալել Քարուբիին[26]։
2021 թվականի փետրվարին BBC News-ը հաղորդել է ականատեսների վկայությունների մասին Սինցզյան գաղթականների ճամբարներում ույղուր կանանց համակարգված բռնաբարության մասին[27][28]։
Բազմաթիվ կանայք, ովքեր նախկինում կալանավորվել են Սինցզյան գաղտնալսման ճամբարներում, հրապարակայնորեն մեղադրել են համակարգային սեռական բռնության, ներառյալ բռնաբարության մեջ[29]։ Սաիրագուլ Սաութբայը՝ ուսուցչուհին, որը ստիպված աշխատել է ճամբարներում, BBC-ին ասել է, որ իրեն պահող ճամբարի աշխատակիցները զանգվածաբար բռնաբարություններ են կատարել՝ ասելով, որ ճամբարի պահակները «ընտրել են իրենց ուզած աղջիկներին և երիտասարդ կանանց և տարել նրանց»[29]։ Նա նաև BBC-ին պատմել է կազմակերպված խմբակային բռնաբարության մասին, որի ընթացքում մոտ 21 տարեկան մի կին ստիպված է եղել խոստովանություն անել ճամբարներում պահվող 100 այլ կանանց ամբոխի առջև, որից հետո նրան բռնաբարել են մի քանի ոստիկաններ հավաքված ամբոխի առջև[29]։ Թուրսունայ Զիավուդունը՝ մի կին, որը ինը ամիս եղել է ճամբարներում, BBC-ին ասել է, որ կանայք «ամեն գիշեր» դուրս են բերվել բռնաբարության խցերից չինացի տղամարդկանց կողմից, և որ կալանքի տակ գտնվելու ընթացքում նա երեք անգամ ենթարկվել է խմբակային բռնաբարության[29]։ Սինցզյանից ուզբեկ Կելբինուր Սեդիկը հայտարարել է, որ Չինաստանի ոստիկանությունը սեռական ոտնձգությունների է ենթարկել կալանավորներին էլեկտրաշոկի ժամանակ խոշտանգումների ժամանակ[29]։
Human Rights Watch-ը և Amnesty International-ը երկուսն էլ հրապարակել են զեկույցներ Թուրքիայում բանտարկյալների նկատմամբ համատարած բռնաբարությունների և բռնությունների մասին, որոնք տևում են մի քանի տասնամյակ[30][31]։ Քուրդ բանտարկյալները նույնպես հատուկ թիրախ են դարձել բռնաբարության և սեռական բռնության այլ ձևերի համար[32]։
Անգլիայի և Ուելսի բանտերում 2000 թվականից ի վեր գրեթե 1000 բռնաբարության դեպք է գրանցվել[33]։