Գինուխերեն гьинузас мец | |
---|---|
Տեսակ | բնական լեզու և կենդանի լեզու |
Ենթադաս | Tsezic? |
Երկրներ | Ռուսաստան Դաղստանի Հանրապետություն |
Խոսողների քանակ | 5 մարդ (2010) |
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի լեզվի կարգավիճակ | ոչ նպաստավոր[1] |
Դասակարգում | իբերակովկասյան լեզվաընտանիք |
IETF | gin |
ISO 639-3 | gin |
Գինուխերեն, իբերակովկասյան ընտանիքի դաղստանյան լեզուների ավարական խմբի դիդոյական (ցեզյան) ենթախմբի լեզու։ Խոսում են Ռուսաստանի Դաշնության Դաղստանի Հանրապետության Գենուխ գյուղում և հանրապետության այլ վայրերում, այդ թվում՝ մայրաքաղաք Մախաչկալայում[2][3]։ Խոսողների թիվը մոտ 600 է։ 2010 թվականի մարդահամարի ժամանակ գինուխերենը մայրենի լեզու է նշել ընդամենը 5 մարդ, այնինչ 2002 թվականի մարդահամարի ժամանակ 548 մարդ էր[4]։ Այս վերջին տվյալը մոտ է լեզվաբանների գնահատմանը։ 2010 թվականի մարդահամարի տվյալը թերևս սխալ է կամ գինուխերեն խոսողներին հաշվառել են ավարերեն խոսողների հետ։
Գինուխերենի մասին առաջին տվյալները 1916 թվականին հավաքել է ազգագրագետ Ա. Կ. Սերժպուտովսկին։ Ծագումնաբանորեն առավել մոտ է ցեզերենին։
Բարբառային տարբերակում չունի։ Անգիր է։ Գինուխցիների մեջ տարածված են ավարերենը և ռուսերենը։