Գոգավան
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Գոգավան | ||
| Երկիր |  Հայաստան | |
| Մարզ | Լոռու | |
| Գյուղ | Լոռու մարզ | |
| Այլ անվանումներ | Դեմուրչիլար | |
| ԲԾՄ | 1500 մ | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Բնակչություն | 51[1] մարդ (2011) | |
| Ազգային կազմ | Հայեր | |
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| ||
Գոգավան, գյուղ Հայաստանի Լոռու մարզում։
Աշխարհագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակավայրը տեղակայված է Տաշիր քաղաքից մոտ 8 կմ դեպի հյուսիս-արևելք՝ հայ-վրացական հսկիչ անցագրային կետի մոտ։ Ծովի մակարդակից բարձր է 1500 մ։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1995 թվականից գյուղն ընդգրկված էր Ձորամուտ գյուղական համայնքի, իսկ 2017 թվականից՝ Սարչապետ համայնքում։
1991 թվականի ապրիլի 3-ին վերանվանվել է Գոգավան[2]։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Համաձայն 2011 թվականին Հայաստանում տեղի ունեցած մարդահամարի արդյունքների՝ Գոգավանի մշտական բնակչությունը կազմել է 51, առկա բնակչությունը՝ 65 մարդ[1]։ Խորհրդային ժամանակաշրջանում՝ մինչև 1989 թվականը այն բնակեցված է եղել ադրբեջանցիներով[3][4] և կոչվել է Դեմուրչիլար թուրքական անունով։
Ստորև ներկայացված է Գոգավանի բնակչության վիճակագրական տվյալներն ըստ տարիների[2].
| Տարի | 1897 | 1926 | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Բնակիչ | 89 | 128 | 181 | 159 | 203 | 200 | 127[5] | 84 | 51[1] |
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ և հացահատիկի մշակությամբ։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 2011 թ Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները
- ↑ 2,0 2,1 «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 59» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2013 Հոկտեմբերի 26-ին.
- ↑ Զավեն Կորկոտյան, «Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)»
- ↑ Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 2 [Դ-Կ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 80 — 992 էջ։
- ↑ Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 5 [-] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 2001, էջ 639 — 916 էջ։
