Գրքի տաճար | |
---|---|
![]() | |
Տեսակ | շենք և գրականության թանգարան |
Երկիր | ![]() |
Տեղագրություն | Արևմտյան Երուսաղեմ[1] |
Վայր | Իսրայելի թանգարան |
Մասն է | Իսրայելի թանգարան |
Հիմնադրվել է | 1965 |
Հիմնադիր | Սամուել Գոտտեսման |
Կայք | imj.org.il/wings/%D7%9E%D7%9B%D7%9C%D7%95%D7%9C-%D7%94%D7%99%D7%9B%D7%9C-%D7%94%D7%A1%D7%A4%D7%A8 |
![]() | |
![]() |
«Գրքի տաճար»[2] (եբրայերեն՝ היכל הספר Heikhal HaSefer), Իսրայելի թանգարանի բաժին Երուսաղեմում, Արևմտյան Երուսաղեմի Գիվատ Ռամ բլրի մոտակայքում։
«Գրքի տաճարում» պահվում է այսպես կոչված Մեռյալ ծովի Կումրանի ձեռագրերը, որոնք համարվում են աշխարհում Աստվածաշնչյան ամենահին ձեռագրերը, դրանք հայտնաբերվել են 1947-1956 թվականներին, Վադի-Կումրանի և նրա մոտակայքի 11 քարանձավներում, ընդ որում այստեղ է գտնվում Մեռյալ ծովի ամենալավ պահպանված մագաղաթը, որը թվագրվում է մ.թ.ա. II դարով։
2013 թվականին Իսրայելի բանկը թողարկեց «Գրքի տաճարին» նվիրված իսրայելական ներդրումային դրամ[3]։
«Գրքի տաճարի» նախագծի մանրազնին մշակումը և շինարարության նախապատրաստումը տևել են յոթ տարի։ Սկզբում նախատեսված էր Երուսաղեմի հրեական համալսարանի համար բլրի վրա կառուցել «տուն» մագաղաթների պահպանման նպատակով, այնուհետև նորակառույցը պետք է կցվեր համալսարանի Ազգային գրադարանին։ Շինարարությունն ավարտվել է 1965 թվականին, դրա ֆինանսավորման գործում զգալի դեր է խաղացել հունգարացի ներգաղթյալ, բարեգործ և մեկենաս Դավիդ Սամուել Գոտտեսմանի (David Samuel Gottesman) ընտանիքը, որը ձեռք է բերել Մեռյալ ծովի մագաղաթները և անհատույց հանձնել Իսրայելի պետությանը[4][5]։
Տաճարը նախագծվել է Արմանդ Բարտոշի, Ֆրեդերիկ Կիսլերի և Հեզեր Հելլերի կողմից[6][7]։ Այն կառուցվել է սպիտակ գույնի տաճար- ստուպայի տեսքով, սպիտակ գմբեթը զարդարում է շինությունը, այն երկու երրորդով գտնվում է գետնի տակ և իր արտացոլումն է գտնում տաճարը երիզող ջրավազանում։ Սպիտակ գմբեթի դիմաց ձգվում է սև բազալտե պատը[6]։ Շինության գույների ընտրությունը պատահական չի արվել, մեկնաբանություններից մեկի համաձայն, այն հիմնված է լույսի և խավարի Որդիների կերպարների վրա, սպիտակ գմբեթը խորհրդանշում է լույսի Որդիներին, իսկ սև պատը` մթության Որդիներին։ Այսպիսով պատի սև գույնը և շինության շրջանաձևությունն ու սպիտակ գույնը խորհրդանշում են լույսի և խավարի, բարու և չարի, ճշմարտության և կեղծիքի հարատև պայքարը։ Բացի այդ, ամբողջ կառույցը նախագծվել է այն սափորի նման, որի մեջ գտնվել են մագաղաթները[6]։
Տաճարի ներքին հարդարանքը և ձևավորումը կատարվել է այնպես, որպեսզի վերարտադրվի այն միջավայրը, որում հայտնաբերվել են մագաղաթները[8]։ Ներկայացված է նաև մշտական ցուցադրություն Կումրանի մասին, որտեղ դրանք գրվել են[8]։
Մեռյալ ծովի մագաղաթների փխրունությունը և խոցելիությունը աննպատակահարմար և անհնար են դարձնում դրանց մշտական ցուցադրությունը, այդ իսկ պատճառով Գրքի տաճարում գործում է մագաղաթների ռոտացիայի համակարգը։ Մագաղաթի 3-ից 6 ամիս ցուցադրությունից հետո, այն տեղափոխվում է հատուկ պահեստարան, որտեղ անցնում է «վերականգնման» գործընթաց։ Բացի այդ «Գրքի տաճարի» ցուցադրություններում ընդգրկված են վաղ միջնադարյան հազվագյուտ աստվածաշնչյան ձեռագրեր, Մասադից բերված արտեֆակտեր, այլ հազվագյուտ ցուցանմուշներ, մասնավորապես Հալեպի օրենսգիրքը, թվագրված X դարով, որը համարվում է եբրայերեն Աստվածաշնչի հնագույն և ամբողջական տարբերակը[8][9]։
![]() | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրքի տաճար» հոդվածին։ |
|