Դիմիտրա Ղալանի

Դիմիտրա Ղալանի
Ծնվել է	նոյեմբերի 14, 1952(1952-11-14)[1] (72 տարեկան) Աթենք, Հունաստան
Երկիր	Հունաստան
Մասնագիտություն	երգչուհի և կոմպոզիտոր
Գործիքներ	վոկալ և կիթառ
Կայք	galani.gr

Դիմիտրա Ղալանի (հուն․՝ Δήμητρα Γαλάνη; նոյեմբերի 14, 1952(1952-11-14)^[1], Աթենք, Հունաստան), հույն էստրադային երգչուհի։

Կենսագրություն

Դիմիտրա Ղալանին ծնվել է 1952 թվականի նոյեմբերի 14-ին Աթենքում^[2]։ Ընտանիքը եկել է Պրևեզայից, որտեղ նա մեծացել և իր կարիերան սկսել է 20-րդ դարի 60-ականների վերջին։ Նա բեմում իր առաջին քայլերը արել է 16 տարեկանում։ Առաջին անգամ բեմ է դուրս եկել 1968 թվականին Ένα Χαμόγελο ալբոմում ընդգրկված երկու երգով՝ Դիմոս Մուցիսի և Նիկոս Գացոսի խոսքերով և երաժշտությամբ^[3]։

Ավելի քան 40 տարվա փոփ կարիերայի ընթացքում նա համագործակցել է հույն ամենահայտնի կոմպոզիտորների հետ և կատարել երգեր՝ հիմնված հույն ամենահայտնի բանաստեղծների բանաստեղծությունների վրա։ Այդպիսի հեղինակներից են Խաձիդակիսը, Թեոդորակիսը, Խաձինասիոսը, Քսարխակոսը, Միկրուցիկոսը, Ցիցանիսը և ուրիշներ։

Սկավառակագրություն

• 1969: Ένα Χαμόγελο
• 1969: Ποια Πόρτα Να Χτυπήσω / Μια Νύχτα Σ' Έχασα
• 1969: Με Πνίγει Τούτη Η Σιωπή / Τι Αγάπη
• 1969: Ρήνα-Κατερίνα / Μια Παρασκευή
• 1970: Το Ναυτικό Μας
• 1970: Επιστροφή
• 1970: Ένας Μύθος / Κάθε Τρελό Παιδί
• 1970: Ένας Χειμώνας / Κοιμήσου Εσύ
• 1970: Αργά Μες Στη Νύχτα / Αν Θες Να 'Ρθεις
• 1971: Το Χέρι Του Ήλιου
• 1971: Της Γης Το Χρυσάφι
• 1971: Η Φάτνη
• 1971: Το Παιδί Της Άνοιξης / Βήματα Στο Δρόμο
• 1971: Ποιος Στη Χάρη Σου / Πικρά Τα Λόγια Σου
• 1971: Άστραψε Η Ανατολή / Χαλασιά Μου
• 1971: Πέτρινο Παλικάρι / Μες Στο Δεκέμβρη Πασχαλιά
• 1972: Η Κόκκινη Κλωστή
• 1972: Δήμητρα Γαλάνη
• 1972: 4,5,3
• 1972: Μέρες Αγάπης
• 1972: Έρημοι Δρόμοι / Καμάρι Μου
• 1972: Που Να 'Βρω Το Κουράγιο / Πέτρινο Δάκρυ
• 1972: Μαρία Με Τα Κίτρινα / Που Τον Πουλάν Τον Έρωτα
• 1973: Παύλος Μελάς
• 1973: Έχει Ο Θεός
• 1973: Διαδρομή
• 1973: Δήμητρα Γαλάνη (2)
• 1973: Κουδούνια
• 1973: Η Πάναινα / Στόμα Μου Φαρμακωμένο
• 1974: Σταθμός 0
• 1974: Εσύ Κι Εγώ (Ψυχή & Σάρκα)
• 1974: Ακολουθία
• 1974: Χρυσός Δίσκος 1974
• 1974: Ο Κάμπος
• 1974: Τα Παιδικά
• 1974: Ο Μενούσης / Θα Υπάρχω Θες Δε Θες
• 1975: Αποχαιρετισμός
• 1975: Σκοπευτήριο
• 1975: Δροσουλίτες
• 1975: Λεπτομέρειες
• 1975: Γιαρέμ Γιαρέμ
• 1975: Σταύρωση / Κορίτσι Κυριακάτικο
• 1976: Αθανασία
• 1976: Η Συμφωνία Της Γιάλτας & Της Πικρής Αγάπης Τα Τραγούδια
• 1976: Λεύκωμα
• 1978: Μ' Αγαπούσες Θυμάμαι
• 1978: 14 Χρυσές Επιτυχίες Νο 1
• 1978: 14 Χρυσές Επιτυχίες Νο 2
• 1979: Εικόνες
• 1980: Για Μια Μέρα Ζωής
• 1981: Τα τραγούδια της χθεσινής μέρας
• 1981: Καλά Είναι Κι Έτσι
• 1982: Χαιρετισμοί
• 1982: Αξέχαστες Επιτυχίες
• 1983: Ατέλειωτος Δρόμος
• 1983: Μάνος Χατζιδάκις: 30 Σπάνιες Ερμηνείες 1
• 1984: Η Τιμή Της Αγάπης
• 1984: Ελλάς
• 1984: Όλη Τη Μουσική Μεσ' Την Αγάπη Βάλε
• 1984: Κανονικά
• 1985: Μια Βραδιά Με Ένα Τραγούδι
• 1985: Μάνος Λοΐζος Αφιέρωμα / Ολυμπιακό Στάδιο
• 1985: Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω
• 1986: Καλή Ακρόαση
• 1986: Παιχνίδι Για Δύο
• 1986: S/S Ιόνιον 1934
• 1986: Τραγούδια Για Τους Φίλους Μου
• 1987: Δυο-Δυο: Μητσιάς-Γαλάνη
• 1987: Στη Λεωφόρο Της Αγάπης
• 1987: Ζήτω Το Ελληνικό Τραγούδι
• 1988: Συναυλία
• 1988: Νυχτερινή Κυβέρνηση
• 1988: Εξ Επαφής
• 1988: Στο Σείριο Υπάρχουνε Παιδιά
• 1989: Παλίρροια
• 1989: Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες Της
• 1989: Η Παράσταση Αρχίζει
• 1989: Τίποτα / Και Σ' Αγαπώ
• 1990: Mega Σουξέ
• 1990: Για Πιάνο Και Φωνή
• 1991: Μύθοι Της Ευρώπης
• 1991: Όμορφες Μέρες
• 1991: Αλήτης Καιρός
• 1991: Φως
• 1992: Ο Μικρός Επιτάφιος
• 1992: Το Τραγούδι Γυμνό
• 1992: Μ' Ένα Γλυκό Αναστεναγμό
• 1993: Οι Μπαλάντες Της Δήμητρας
• 1993: Στην Αγορά Του Κόσμου
• 1994: Στο Καλντερίμι
• 1994: Που Πας Καραβάκι Με Τέτοιον Καιρό
• 1994: Στο Χάραμα
• 1994: Το Κόκκινο Φεγγάρι
• 1994: Ένα Γελαστό Απόγευμα
• 1995: Από Τους Θησαυρούς Των 45 Στροφών
• 1995: Ανάσα Η Τέχνη Της Καρδιάς
• 1996: Η Δήμητρα Γαλάνη Στο Χάραμα Μέρος Δεύτερο
• 1996: Τα Τραγούδια Του Καραγκιόζη
• 1997: Τα Χάρτινα
• 1998: Nothing In Mind
• 1998: Γυάλινα Παλάτια
• 1998: Χορός Με Τη Σκιά Μου
• 1998: Τραγούδια Έγραψα Για Φίλους
• 1999: Μπάρκο Ψυχής
• 1999: Γλυκόξινο Κρασί
• 1999: Δήμος Μούτσης Ηρώδειο
• 1999: 2030
• 1999: Να Μείνουν Μόνο Τα Τραγούδια
• 1999: Το Παλιό Μου Παλτό
• 1999: Από Χώμα Και Νερό
• 2000: Η Μια Ζωή Μες Στην Άλλη
• 2000: Tania Nassibian
• 2000: Δεκαοκτώ
• 2001: Μετά-
• 2001: Η Συνάντηση
• 2001: Τα Μυστικά Του Κήπου
• 2001: Οι Κυρίες Του Κυρίου Θάνου Μικρούτσικου
• 2001: Εκτός Τόπου Και Χρόνου
• 2000: Anasa
• 2002: Δήμητρα-Τάνια
• 2002: Πες Μου Θάλασσα
• 2002: Για Τον Γρηγόρη
• 2003: Θα Το Μετανιώσεις
• 2003: Μια Πολιτεία Στο Βυθό
• 2003: Αφιέρωμα Στον Νίκο Γκάτσο
• 2003: Μάνος Λοΐζος - Τα Τραγούδια Του Σεβάχ
• 2004: ...Αν Ήτανε Κυρίες
• 2004: Επί Σκηνής
• 2004: Το Σ' Αγαπώ Μπορεί
• 2004: Όλα Στο Φως
• 2004: Λάβετε Θέσεις Έτοιμοι Παύσατε Πυρ
• 2004: Βραδινό Συνιάλο
• 2004: Να Σε Βλέπω Να Γελάς
• 2004: Ανεμόπτερο
• 2005: Δυο Μέρες Μόνο
• 2005: Live Στο Vox
• 2005: Μην Πεις Ποτέ
• 2005: Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης 2005
• 2005: Χρώματα
• 2005: Ποτέ Όπως Πριν
• 2005: Γένους Θηλυκού
• 2006: Δεν Ξέρω Πόσο Σ' Αγαπώ
• 2006: Rogamar
• 2007: Ντάμα Κούπα
• 2007: Φως Και Βγαίνω
• 2007: Toys Up
• 2009: Πίξελ
• 2009: Ανάδυση
• 2011: Τα Τραγούδια Της Χθεσινής Μέρας (2011 Edition)
• 2011: Δήμητρα Γαλάνη Vassilikos
• 2012: Live Παλλάς 2012
• 2014: Αλλιώς
• 2016: Chronos
• 2016: Το Βαλς Των Χαμένων Μετά

Ծանոթագրություններ

1. Internet Movie Database — 1990.
2. «Δήμητρα Γαλάνη». www.lifo.gr (հունարեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 16-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |ημερομηνία= ignored (օգնություն)
3. Δήμητρα Γαλάνη: "Ένα Χαμόγελο" και η γνωριμία μου με τον Δήμο Μούτση. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε στη φωνή μου. Παράλληλη ήταν και η γνωριμία μου με τον Νίκο Γκάτσο. Ο Δήμος γνώρισε μια κοπέλα, που με την κιθαρούλα της τραγουδούσε στις μπουάτ, στο στιλ της δεκαετίας του 1960. Νέο κύμα. Τότε το ρεπερτόριό μου αυτό ήταν. Συν κάτι από Θεοδωράκη, Ντίλαν και Μπαέζ. Και κατάφερε να μου αποσπάσει μια φωνή που την έκρυβα. Τραγουδούσα ως τότε χαμηλά, απαλά. Και έβγαλε από μέσα μου μια φωνή πιο δυνατή, πιο δυναμική. Η επαφή μου με τον Δήμο Μούτση και τον Νίκο Γκάτσο ήταν το θεμέλιο (Δίφωνο, τεύχος 1, σελ. 31, Οκτώβριος 1995).