Բազմաթիվ կաթոլիկ երկրներում դուայենը համարվում է Սուրբ Աթոռի առաքելական նվիրակը ` նունթիուսը (Հռոմի պապիՍուրբ աթոռի մշտական դիվանագիտական ներկայացուցիչը այլ պետություններում), և Աֆրիկայի մի շարք նախկին գաղութներում` նախկին մետրոպոլիայի (մայր երկիրն՝ իր գաղութներով) դեսպանը։
Դուայեն[1] կարող է դառնալ միայն դիվանագիտական ներկայացուցչության ավագը` դեսպանը կամ պապական նվիրակը (որոշ կաթոլիկ երկրներում միայն նվիրակը` անկախ հավատարմագրման ժամանակի, Տոգոյում միայն Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետության դեսպանը, իսկ Բուրկինա Ֆասոյում միայն Աֆրիկայի երկրների դեսպաններից մեկը)[2]։ Ավագության գործունեությունը, օրինակ ՝ ներառում է տեղական դիվանագիտական սովորույթների մասին գործընկերների հրահանգավորումը։ Համապատասխան դիվանագիտական կորպուսի վերադասության ժամանակ որոշում են իրենց պարտականությունները կատարելու ամսաթիվը և ժամը (ժամանակակից պետություններում պրակտիկայում այդ պահը համարում են հավատարմագրերի հանձման ժամանակը)։