Դրամական չեկ, բանկի կողմից երաշխավորված չեկ, որը կազմված է բանկի սեփական միջոցներից և ստորագրվում է գանձապահի կողմից[1]։ Դրամական չեկերը դիտվում են որպես երաշխավորված միջոցներ, քանի որ եկամտաբեր գումարի համար պատասխանատու է բանկը, այլ ոչ թե գնորդը։ Դրանք սովորաբար պահանջվում են անշարժ գույքի և միջնորդային գործարքների համար։
Բանկային հաշվին ավանդված իրական դրամական չեկերը սովորաբար մաքրվում են հաջորդ օրը։ Դրամական չեկն անձամբ ավանդելիս հաճախորդը կարող է պահանջել «հաջորդ օրվա առկայություն»։ Դրամական կեղծ չեկերը կարող են վերադարձվել ավանդելուց 2 շաբաթ հետո։
Քանի որ դրամական չեկերը բանկերից մաքրելու համար շաբաթներ են տևում, դրանք հաճախ կեղծվում են խարդախության սխեմաների մեջ։ Չեկն ստացողն այն կարող է փոխանցել իր հաշվին և միջոցներ վերցնել հաջորդ օրվա առկայության պայմաններում` ենթադրելով, որ դա օրինական է։ Բանկին հնարավոր է չտեղեկացնեն, որ չեկը կեղծ է, գուցե մինչև հաճախորդը խարդախ ավանդով հասանելիք միջոցները հետ վերցնելուց մի քանի շաբաթ անց, մինչ այդ ժամանակ հաճախորդը օրինական պատասխանատվություն կկրի արդեն վերցված կանխիկ դրամի համար[2]։
Հաճախորդը բանկից պահանջում է դրամական չեկ, իսկ բանկը հաճախորդի հաշվից անմիջապես գանձում է գումարը և ստանձնում դրամական չեկը լրացնելու պատասխանատվությունը, ի տարբերություն անձնական չեկի, որի համար բանկը հաճախորդի հաշվից չի դեբետացնում գումարը, քանի դեռ չեկը չի ավանդվել կամ առձեռն դարձել ընդունողի կողմից։
Դրամական չեկը նույնը չէ, ինչ գանձապահի չեկը, որը հայտնի է նաև որպես դրամատիրոջ դրաֆտ, որը բանկի հաճախորդին տրամադրված կամ փոխանցման նպատակներով բանկից ձեռք բերված, բանկի կողմից կազմված չեկ է։ Այն ձեռք բերված է այլ բանկի կամ վճարման ենթակա բանկի միջոցով[3]։
Դրամական չեկը նույնպես տարբերվում է վավերացված չեկից, որը հաճախորդի կողմից գրված և հաճախորդի հաշվին կազմած անձնական չեկ է, որի վրա բանկը հաստատում է, որ ստորագրությունն իրական է, և որ հաճախորդը հաշվում ունի բավարար միջոցներ` չեկը ծածկելու համար[4]։
Բացի այդ, դրամական չեկը չպետք է շփոթել հաշվիչ չեկի հետ, որը ոչ անձնավորված չեկ է։ Այն տրամադրվում է բանկի կողմից` հաճախորդի կողմից հետ կանչումներ կամ վճարումներ կատարելու համար, սակայն դա երաշխավորված չէ և գործառույթով համարժեք է անհատական չեկին[5]։
Ըստ Սովետական մեծ հանրագիտարանի՝ դրամական չեկը օգտագործվում է բիզնեսում` կանխիկ գումար ստանալու համար[6]։
Մի շարք տնտեսագետներ դրամական չեկը սահմանում են` որպես սահմանված ձևի փաստաթուղթ, որը պարունակում է չեկը տվողի՝ առանց պայմանի հրամանը վարկային հաստատությանը՝ դրանում նշված գումարը որոշակի անձին կամ չեկը ներկայացնողին վճարելու մասին[7]։