Երեք որբ կատու անգլ.՝ Three Orphan Kittens | |
---|---|
Տեսակ | կարճամետրաժ մուլտիպլիկացիոն ֆիլմ |
Ժանր | կինոկատակերգություն[1] և նկարված անիմացիոն ֆիլմ |
Շարքի մասն է | Silly Symphonies |
Ռեժիսոր | Դևիդ Հենդ |
Սցենարիստ | Ուիլյամ Քոտտրելլ և Ջո Գրանտ |
Հնչյունավորում | Լիլիան Ռենդոլֆ |
Պրոդյուսեր | Ուոլթ Դիսնեյ |
Երաժշտություն | Ֆրենկ Չերչիլ |
Երկիր | ԱՄՆ[2][3] |
Լեզու | անգլերեն |
Ընկերություն | Ուոլթ Դիսնեյ ընկերություն և Walt Disney Pictures |
Դիստրիբյուտոր | United Artists |
Տևողություն | 9 րոպե |
Շարք | Silly Symphonies |
Թվական | հոկտեմբերի 26, 1935[4] |
Առաջադրում | Օսկար լավագույն անիմացիոն կարճամետրաժ ֆիլմի համար |
Պարգևներ |
«Երեք որբ կատու» (անգլ.՝ Three Orphan Kittens), կարճամետրաժ մուլտֆիլմ, Silly Symphonies սերիաներից մեկը՝ ստեղծված 1935 թվականին Ուոլթ Դիսնեյ ընկերությունում։ 1935 թվականին մուլտֆիլմը ստանում է Օսկար մրցանակ որպես լավագույն անիմացիոն կարճամետրաժ ֆիլմ[5]։ 1936 թվականին թողարկվում է այդ մուլտֆիլմի շարունակությունը` More kittens անունով[6]։
Մուլտֆիլմը երեք կատուների (սև, նարնջագույն, մոխրագույն) մասին է և ներկայացնում է նրանց արկածները։ Երեք կատուները հայտնվում են դրսում՝ ձյան մեջ։ Շուտով մոտակայքում նկատում են մի տուն, որտեղ կարող են ապաստանել։ Մտնում են խոհանոց և սկսում են խաղալ՝ մինչ աֆրոամերիկացի սպասուհին կավարտեր ճաշ եփելը։ Ֆիլմի գլխավոր կերպարներից մեկը սև կատուն է։ Նա վազելով մի փետուրի հետևից՝ կանգ է առնում դաշնամուրի առջև։ Սկսում է խաղալ դաշնամուրի տակ ընկած փետուրով և հանկարծ, փետուրը սեղմվելով դաշնամուրի ստեղներին, միացնում է այն. դաշնամուրն սկսում է նվագել կոմպոզիտոր Զեզ Քոնֆրիի "Kitten On The Keys" երգը (1921)։ Մյուս երկու կատուները միանում են նրան և սկսում են խաղալ դաշնամուրի շուրջը։ Երբ նորահայտ դաշնամուրն ավարտում է իր երգը, տնից դուրս գալու ժամանակ կատուներին նկատում է տան սպասուհին։ Երբ նա ցանկանում էր կատուներին դուրս անել տնից, հայտնվում է մի փոքրիկ աղջիկ (հավանաբար Նենսին), որն էլ որոշում է պահել կատուներին։
Ֆիլմը Դիսնեի թողարկած Silly Symphonies սերիալի մի սերիա է։ Այդ ժամանակ, Ուոլթ Դիսնեյ ընկերությունը բարդ տեսարաններով լիամետրաժ մուլտֆիլմ նկարահանելու փորձ չուներ, և Silly Symphones-ը դառնում է մի փորձադաշտ, որտեղ ապագա «Սպիտակաձյունիկը և յոթ թզուկները» մուլտֆիլմի ստեղծման համար կիրառվում է տեխնիկայի տարբեր հնարներ[7]։ Այսպիսով, այս ֆիլմերը ուշադրությունը կենտրոնացնում են հերոսների վրա, որոնք շատ սրամիտ են և նրանցում չկան զարգացող գործողություններ[8]։ Ռեժիսորը եղել է Դավիթ Հենդը, որը հետագայում նկարահանել է Քեն Անդերսոնի կողմից անիմացված Snow White ֆիլմը։ Ինչպես 1932 թվականից հետո ստեղծված մյուս բոլոր մուլտֆիլմերը, այն ևս գունավոր է։ ՄուլտՖիլմը հեղինակային իրավունք է ստացել 1935 թվականի նոյեմբերի 20-ին, թողարկումից գրեթե մեկ ամիս անց[9]։
Մուլտֆիլմն առաջին անգամ թողարկվել է 1935 թվականի հոկտեմբերի 26-ին Ամերիկայի միացյալ նահանգներում:1937 թվականին օսկարի մրցանակակիր մյուս չորս ֆիլմերի հետ վերաթողարկվել է Academy Award Review of Walt Disney Cartoons-ի շարքում[10], որից հետո մինչև 1993 թվականը չի թողարկվել, ավելի ուշ հայտնվեց Դիսնեյի օսկարակիր ֆիլմերի տեսաերիզում How the Best Was Won անունով[11]։ Այն Father Noah's Ark և The Practical Pig ֆիլմերի հետ ձայնագրվում է VHS- ֆորմատի տեսաերիզի վրա։ 2006 թվականին վերաթողարկվում է Walt Disney Treasures ալբոմում։
«Երեք որբ կատուները» մուլտֆիլմի բնօրինակում մի տեսարան է եղել, որտեղ սև կատուն հանդիպում է մի տիկնիկի և վերջինս երբ դիպչում է կատվին, դառնում է կարծրատիպային աֆրոամերիկուհի։
1950-1960-ական թվականներին մինչև հեռուստատեսությամբ տարածելը Դիսնեյը խմբագրում է իր մուլտֆիլմերը և այդ տեսարանը հանվում է[12]։ Առանց խմբագրման մուլտֆիլմը ձայնագրվում է VHS ֆորմատի տեսաերիզի վրա, այնուհետև 2006 թվականին Silly Symphonies-ի թվային սկավառակի վրա։
|