Զունի | |
---|---|
Տեսակ | չկառավարվող ավիացիոն հրթիռ |
Արտադրող | ԱՄՆ |
Արտադրման տարիներ | 1951—1957 |
Հատի գին | 150 դոլլար |
Հիմնական օգտագործողներ | ԱՄՆ զինված ուժեր |
Կրակի Հեռահարություն | 8 կմ |
Զունի, ամերիկական «օդ-մակերևույթ» հրթիռային զենքի ավիացիոն համալիրի մաս կազմող, չկառավարվող ավիացիոն հրթիռ։
Այն ստեղծվել է 1950–ական թվականներին՝ Դուգլաս և Սպերրի ընկերությունների կողմից՝ Չայնա–Լեյկ զինվորական փորձարարական կայանի աշխատակիցների հետ համատեղ։ 1957 թվականին մտել է ԱՄՆ–ի ռազմաօդային և ռազմածովային ուժերի սպառազինության մեջ։ Այս հրթիռներով սպառազինում էին F-89, F-4տախտակամածի կործանիչները, ինչպես նաև գրոհիչ ինքնաթիռների բոլոր տեսակները։ Սովորաբար նախանշում էին փոքր չափերի ցամաքային և օդային տեսակներ (տանկեր, փոքր նավեր, art. մարտկոցներ)։ Կումուլյատիվ-բեկորային արկի հաստությունը մինչև 500 մմ է։
Կրակոցի առավելագույն հեռավորությունը 8 կմ է։ Հրթիռի կայունությունը թռիչքի ժամանակ ապահովվում է պտույտովերով։ Հրթիռների օգտագործման համար առաջարկվում է LAU-10 արձակման մեխանիզմ, ունի չորս խողովակաձև ուղղացույց, որտեղ տեղադրվում են հրթիռները։
Լայնորեն օգտագործվել է Վիետնամական պատերազմի ընթացքում։
Ներկայումս հրթիռի մոդիֆիկացված տարբերակն օգտագործվում է սպառազինության մեջ։
1967 թվականի հուլիսի 29–ին տեղական ժամանակով մոտ 10:50–ին, պայմանավորված հրթիռների ինքնաարձակմամբ, հրդեհ է բռնկվում Տոնկի ծոցում՝ «ֆորրեսթոլ» ավիակիր նավի վրա։
Ըստ պաշտոնական տվյալների, հրդեհը սկսվել է պատահական, չղեկավարվող ավիացիոն «Զունի» հրթիռի ինքնաարձակումից հետո։ Ինքնաթիռը պատրաստվում էր Վիետնամի պատերազմի ժամանակ ԱՄՆ-ի կազմի մեջ մտնող Վիետնամի տարածքին հարված հասցնել (1965-1973 թթ.):
Միջադեպի հետևանքով մահացել է 134 մարդ և վիրավորվել՝ 161–ը։ Վնասի չափը հասնում էր 75 մլն դոլլարի (այժմյան արժեք՝ 509 մլն դոլլար)՝ չհաշված այրված ինքնաթիռների արժեքները[1][2]։