Ենթակատեգորիա | • աբստրակտ օբյեկտ • հատկություն • որակ | |
---|---|---|
Կիրառությունը | հսկողություն, պատասխանատվություն | |
Թեմայով վերաբերում է | բացահայտություն | |
Պատճառ | շփում, պատասխանատվություն | |
Հակառակը | գաղտնիություն |
Թափանցիկություն, հանրային կամ պետական մարմիններին, կառույցներին, կազմակերպություններին բնորոշ հատկանիշ, որը ցույց է տալիս, թե որքանով են նրանք բաց հստակ և ճշգրիտ ցույց տալու իրենց առնչվող տեղեկատվությունը, գործառույթները։ Որպես սկզբունք պաշտոնատար անձինք, հանրային ծառայողները, կազմակերպությունների տնօրենները և ղեկավարները, նրանց կառավարման խորհուրդները պարտավոր են գործել տեսանելի, հասկանալի՝ խթանելու հաշվետվողականությունը:
Որպես էթիկա, որը ներառում է գիտություն, ճարտարագիտություն, բիզնես և հումանիտար գիտություններ, թափանցիկությունը գործում է այնպես, որ մյուսների համար հեշտ է տեսնել, թե ինչ գործողություններ են կատարվում: Թափանցիկությունը ենթադրում է բաց հաղորդակցություն և հաշվետվողականություն։
Թափանցիկությունը կիրառվում է ընկերություններում, կազմակերպություններում, վարչակազմերում և համայնքներում[1]:
Արմատական թափանցիկությունը կառավարման մեթոդ է, որտեղ գրեթե բոլոր որոշումների ընդունումն իրականացվում է հրապարակայնորեն: Բոլոր փաստաթղթերի նախագծերը, առաջարկին կողմ և դեմ բոլոր փաստարկները, բոլոր վերջնական որոշումները և ինքնին որոշումների կայացման գործընթացը հրապարակվում են և մնում են հրապարակային արխիվացված: Այս մոտեցումը մեծ ժողովրդականություն է ձեռք բերել ինտերնետի աճի հետ մեկտեղ[2]:
Հաշվետուությունն ու թափանցիկությունը կարևոր նշանակություն ունեն ոչ կառավարական կազմակերպությունների (ՀԿ-ների) համար: Հաշվի առնելով շահագրգիռ կողմերի, ներառյալ դոնորների, հովանավորների, ծրագրի շահառուների, անձնակազմի, պետությունների և հանրության հանդեպ ունեցած պարտականությունները, դրանք համարվում են ավելի մեծ նշանակություն նրանց համար, քան առևտրային կազմակերպությունների համար[3]:
Որոշումների կայացման գործընթացն ուսումնասիրելու իրավունքն ու միջոցները հայտնի են որպես թափանցիկություն: Քաղաքականության մեջ թափանցիկությունն օգտագործվում է որպես պետական պաշտոնյաներին պատասխանատվության ենթարկելու և կոռուպցիայի դեմ պայքարելու միջոց: Երբ կառավարության նիստերը բաց են մամուլի և հանրության համար, նրա բյուջեները կարող են վերանայվել ցանկացածի կողմից, իսկ օրենքներն ու որոշումները բաց են քննարկման համար, դա դիտվում է որպես թափանցիկ: Սակայն պարզ չէ, թե արդյոք դա իշխանություններին ավելի քիչ հնարավորություն է տալիս չարաշահելու համակարգը սեփական շահերի համար[4]: