![]() | |
![]() Թուրքիա |
![]() Ուկրաինա |
Թուրքիայի և Ուկրաինայի միջև դիվանագիտական հարաբերությունները հաստատվել են 1990-ական թվականների սկզբին, երբ Թուրքիան դարձավ աշխարհի առաջին պետություններից մեկը, որը պաշտոնապես հայտարարեց ինքնիշխան Ուկրաինայի ճանաչման մասին։ Թուրքիան դեսպանություն ունի Կիևում և գլխավոր հյուպատոսություն՝ Օդեսայում։ Ուկրաինան Անկարայում ունի դեսպանատուն, իսկ Ստամբուլում՝ գլխավոր հյուպատոսություն։ Թուրքիան ՆԱՏՕ-ի լիիրավ անդամ է, իսկ Ուկրաինան՝ թեկնածու։ Բացի այդ, երկու երկրներն էլ BLACKSEAFOR-ի և ՍԾՏՀ-ի անդամներ են։
2010 թվականի հունվարի վերջին Ուկրաինայի նախագահ Վիկտոր Յանուկովիչը և Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը պայմանավորվել էին 2011 թվականի ընթացքում երկու երկրների միջև ազատ առևտրի գոտու ստեղծման մասին[1]։ Սակայն երկկողմ ազատ առևտրի բանակցությունները դադարեցվել են 2013 թվականին[2]։
2015 թվականի վերջից Թուրքիայի և Ուկրաինայի միջև ավելի սերտ հարաբերություններ են հաստատվել Ռուսաստանի հետ երկու երկրների ավելի լարված հարաբերությունների արդյունքում[2]։ 2016 թվականի օգոստոսի 20-ին Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանն իր ուկրաինացի գործընկեր Պետրո Պորոշենկոյին հայտնել էր, որ Թուրքիան չի ճանաչում Ռուսաստանի կողմից Ղրիմի անեքսիան 2014 թվականին՝ այն անվանելով «Ղրիմի օկուպացում»[3]։ 2017 թվականի հունվարի 9-ին Թուրքիայի արտգործնախարար Մևլյութ Չավուշօղլուն հայտարարել էր. «Մենք աջակցում ենք Ուկրաինայի և Վրաստանի տարածքային ամբողջականությանը։ Մենք չենք ճանաչում Ուկրաինայի հողերի անեքսիան»[4]։
2020 թվականի փետրվարի 3-ին Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանն այցելել էր Ուկրաինա և հանդիպել Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկու հետ։ Նրանք ստորագրել են ռազմա-ֆինանսական համագործակցության մասին համաձայնագիր։ Դրանով նախատեսվում էր թուրքական կողմից շուրջ 36 միլիոն դոլար հատկացնել Ուկրաինայի զինված ուժերի կարիքների համար ռազմական և երկակի նշանակության թուրքական ապրանքների գնման համար[5]։
Ուկրաինա փախած թուրք այլախոհների թիվն ավելացել է 2016 թվականի ձախողված պետական հեղաշրջումից հետո Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի սկսած դաժան բռնաճնշումներից պատճառով։ 2018 թվականին թուրքական ռեժիմը ճնշում է գործադրել Ուկրաինայի այն ժամանակվա նախագահ Պետրո Պորոշենկոյի վրա, որպեսզի նա հաշվեհարդար տեսնի այլախոհների նկատմամբ։ Հետագայում Ուկրաինան բանտարկել և արտաքսել է երկու թուրք լրագրողների և բլոգերի՝ չեղարկելով նրանց վիզաները[6][7]։
Ըստ «Ազատ Եվրոպա» ռադիոկայանի՝ 2020 թվականի փետրվարին Ուկրաինայի կառավարությունը մեղսակից Է ճանաչվել այն բանի համար, որ թուրքական հետախուզությունը թույլ է տվել առևանգել թուրք այլախոհներին, հիմնականում նրանց, ովքեր կապված են եղել Գյուլենի շարժման հետ. Կիևը 2021 թվականին արդեն մի քանի գյուլենականներ է արտաքսել Թուրքիա[8][9]։ Թուրքիան, չնայած այն բանին, որ ՆԱՏՕ-ի անդամ է գնալով ավելի ագրեսիվ է դառնում ՆԱՏՕ-ի և Եվրամիության մյուս անդամների նկատմամբ, մինչդեռ Ուկրաինան լուռ է վերաբերվում Թուրքիայի ագրեսիվությանը[10]։
2022 թվականի փետրվարի 3-ին Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը Ուկրաինա կատարած այցի ժամանակ հրավիրվել էր ռուս-ուկրաինական խորհրդաժողով, քանի որ ԵՄ առաջնորդները ուժեղացրել են շփումները Կրեմլի հետ, որպեսզի հանգստացնեն ռուսական ներխուժման վերաբերյալ մտավախությունները[11]։ Ճգնաժամի սրմանը զուգահեռ Թուրքիայում Ուկրաինայի դեսպանը խնդրել է Թուրքիային փակել Սևծովյան-Միջերկրածովյան նեղուցը ռուսական ռազմանավերի համար[12][13]։ Մյուս կողմից, փետրվարի 25-ին Թուրքիայի Հանրապետությունը ձեռնպահ է մնացել Եվրոպայի խորհրդից Ռուսաստանին հեռացնելու վերաբերյալ քվեարկությունից, քանի որ դա կոչ է բաց երկխոսություն վարել կողմերի միջև ցանկացած պարագայում[14]։ Թուրքիայի ԱԳ նախարար Մևլյութ Չավուշօղլուն նաև հաստատել է Թուրքիայի պատրաստակամությունը ընդունել բանակցությունները, որոնք կարող էին կայանալ Ռուսաստանի Դաշնության և Ուկրաինայի միջև[15]։ 2022 թվականի փետրվարի 27-ին Չավուշօղլուն հրապարակավ հայտարարեց, որ Թուրքիան փոխել է իր տերմինաբանությունը՝ Ռուսաստանի հարձակումն Ուկրաինայի վրա անվանելով «պատերազմ», և պարտավորվեց ապահովել 1936 թվականի Մոնտրյոյի կոնվենցիայի միջազգային պակտի տարրերի պահպանումը, որը թույլ է տալիս Թուրքիային արգելել ռուսական ռազմանավերին մտնել Բոսֆոր և Դարդանելի տարածք և, այդպիսով, խոչընդոտել ռուսական նավերի՝ Միջերկրական ծովից դեպի Սև ծով տարանցումը[16]։ Փետրվարի 28-ին նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը հրապարակավ հաստատել է, որ նեղուցները փակ են լինելու, որպեսզի կանխեն պատերազմի էսկալացիան, ինչպես նաև խոստացել է հարաբերություններ պահպանել ինչպես Ուկրաինայի, այնպես էլ Ռուսաստանի հետ[17]։
{{cite news}}
: Check |url=
value (օգնություն); Missing or empty |title=
(օգնություն)