Ժան Տարո ֆր.՝ Jean Tharaud | |
---|---|
Ծնվել է | մայիսի 9, 1877[1][2][3] |
Ծննդավայր | Saint-Junien |
Մահացել է | ապրիլի 8, 1952[1][2] (74 տարեկան) |
Մահվան վայր | Փարիզ, Ֆրանսիա[4] |
Գերեզման | Cemetery of Saint-Louis, Versailles |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
Մայրենի լեզու | ֆրանսերեն |
Երկեր | Q3028314? |
Մասնագիտություն | պատմաբան և գրող |
Զբաղեցրած պաշտոններ | seat 4 of the Académie française? |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Ֆրանսիական ակադեմիա[6] |
Jean Tharaud Վիքիպահեստում |
Ժան Տարո (ծնյալ Շառլ Տարո, ֆր.՝ Jean Tharaud, Charles Tharaud, մայիսի 9, 1877[1][2][3], Saint-Junien - ապրիլի 8, 1952[1][2], Փարիզ, Ֆրանսիա[4]), քսաներորդ դարի ֆրանսիացի գրող, Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ (1946 թ.)[7]
Ժան և Ժերոմ Տարո (1874-1953) եղբայրները ծնվել են Սեն Ժունիենում և իրենց մանկությունն ու պատանեկությունն անցկացրել Անգուլեմում։ Այնուհետև կես դար շարունակ համագործակցել են միմյանց հետ, համատեղ հեղինակել բազմաթիվ գրքեր։ Ճամփորդությունների մոլի սիրահարներ լինելով՝ այցելել են բազում վայրեր ու երկրներ, այդ թվում՝ Պաղեստին, Իրան, Մարոկկո, Ռումինիա, և ստացած տպավորություններն օգտագործել են իրենց երկերը միասին հորինելիս։
Երկու եղբայրն էլ, թեև տարբեր ժամանակահատվածներում, ընտրվել են Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ. Ժերոմը՝ 1938 թվականին, Ժանը՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո կաճառը նոր «անմահներով» համալրելու նպատակով անցկացված առաջին իսկ ընտրության ժամանակ՝ 1946 թվականի փետրվարի 14-ին, չորս այլ թեկնածուների՝ Էռնեստ Սիլիեռի, Ռենե Գրուսեի, Օկտավ Օբրիի և Ռոբեր դ՛Արկուրի հետ մեկտեղ։
Տարո եղբայրների ստեղծագործությունների վրա իր դրոշմն է դրել կոնֆորմիզմի ոգին, որ տիպական էր նրանց ապրած ժամանակների համար։ Դրանցում նկատվում է նաև հակասեմականության որոշակի երանգ[8]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժան Տարո» հոդվածին։ |
|