Իսաբեգ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Բալուի գավառակում[1]։ Գտնվում էր Բալու քաղաքից 16 կմ հյուսիս-արևելք։
Բնակչությունը կոտորվել կամ բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ, իսկ գյուղն ավերվել է։
1915 թվականին ուներ 50 տուն` 400 հայ բնակչով։
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը հողագործությունն էր։
Իսաբեգն ուներ Ս. Գևորգ անունով հայկական եկեղեցի, որը կառուցվել էր 1246 թվականին[2]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 389)։ ![]() |