Լեո Մաթեմատիկոս | |
---|---|
Ծնվել է | մոտ 790 Թեսալիա, Բյուզանդական կայսրություն |
Մահացել է | ոչ վաղ քան 869 Կոստանդնուպոլիս, Բյուզանդական կայսրություն |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Դավանանք | ուղղափառություն |
Մասնագիտություն | մաթեմատիկոս, փիլիսոփա, կրոնական ծառայող, գրող, բժիշկ, աստղագետ և էպիգրամաների հեղինակ |
Գործունեության ոլորտ | մաթեմատիկա |
Պաշտոն(ներ) | Մետրոպոլիտ |
Տիրապետում է լեզուներին | հին հունարեն[1] |
Լեո Մաթեմատիկոս (կամ Լեո Փիլիսոփա [2], մոտ 790, Թեսալիա, Բյուզանդական կայսրություն - ոչ վաղ քան 869, Կոստանդնուպոլիս, Բյուզանդական կայսրություն), բյուզանդացի մաթեմատիկոս և մեխանիկ։ Սալոնիկի արքեպիսկոպոսը 840-843 թվականներին, Կոստանդնուպոլիսի Մագնավրա ավագ դպրոցի հիմնադիրը [3]։
Լեո Մաթեմատիկոսը ծնվել է Կոստանդնուպոլիսում (այնտեղ էլ մահացել է)։ Նրա հայկական ծագումը հիշատակվում է մի շարք աղբյուրներում[4][5][6][7], հիմնված է նրա կենսագրությունից ստացված հաղորդագրության վրա, որտեղ նա հիշատակվում է որպես Հովհաննես VII Պոլսո պատրիարքի ազգական[8]։ Նախնական կրթությունը ստացել է Կոստանդնուպոլիսում, ուսումը շարունակել է Անդրոս կղզում, որտեղ սովորել է թվաբանություն, փիլիսոփայություն, աստվածաբանություն, հռետորություն[9]։ Նա աշխատել է բազմաթիվ գրադարանների ձեռագրերով, հավաքել մեծ գրադարան, որում ներկայացված էին Արքիմեդի, Էվկլիդեսի, Պտղոմեոսի գործերը։
Իր ժամանակի համար Լեո Մաթեմատիկոսը բացառապես կրթված անձնավորություն է եղել։ Նա տիրապետել է մաթեմատիկա, ֆիզիկա, մեխանիկա, փիլիսոփայություն առարկաներին, հետաքրքրված է եղել բժշկությամբ և աստղագիտությամբ, ուսումնասիրել է հին հեղինակների գործերը [2]։
820 թվականից ի վեր նա դասավանդել է Էվկլիդեսյան երկրաչափություն` Քառասուն Սեբաստացի նահատակների եկեղեցում գտնվող դպրոցում [3]։ 840 թվականին եպիսկոպոսի աստիճան ստանալով՝ Լեո Մաթեմատիկոսը երեք տարի զբաղեցրել է Սալոնիկյան արքեպիսկոպոսի աթոռը։ 843 թվականին, երբ կայսրությունում վերականգնվում է պատկերապաշտությունը, նրան հեռացնում են արքեպիսկոպոսական աթոռից պատկերատյացության, պատկերամարտության համար, որից հետո նա վերադարձել է մայրաքաղաք և շարունակել զբաղվել ուսուցչական և գիտական գործունեությամբ (հետագայում հրաժարվել է իր պատկերատյաց հայացքներից և հաշտվել Ուղղափառ եկեղեցու հետ)։
Մաթեմատիկայում Լեոն պարբերաբար օգտագործել է տառերը՝ որպես թվաբանական խորհրդանիշեր, կանխատեսելով հանրահաշվի[2]ձևավորումը։ Նա մեծապես պարզեցրել է Դիոֆանտի բարդ սիմվոլիզմը և մեծ քայլեր կատարել մաթեմատիկայի հանրահաշվական ուղղության զարգացման գործում [10]։
Լեո Մաթեմատիկոսը մեխանիկայի ոլորտում ևս բանիմաց է եղել։ Բյուզանդական կայսրության ընդունելության մեծ դահլիճը զարդարված է եղել Լեո Մաթեմատիկոսի կողմից հորինված ավտոմատ մեխանիզմներով` մռնչացող առյուծների արձաններով, երգող ու ճախրող թռչուններով և ջրով շարժվող այլ մեխանիկական մոդելներով (այս հրաշալի մեխանիզմները նպատակ ունեին զարմացնել օտարերկրյա դեսպաններին՝ հաստատելով Բյուզանդական կայսրության հզորությունը)։
Հայտնաբերել է թեթև և ձայնային ազդանշանային համակարգը, որի միջոցով հաղորդագրություններ են փոխանցվել հարևան երկրներում (մասնավորապես՝ Արաբական խալիֆայություն) տեղի ունեցող իրադարձությունների վերաբերյալ [2]։ Ինչպես գրում է Կոստանդին Ծիրանածինը հին «Բյուզանդական դատարանի արարողությունների մասին» գրքում, Լեո Մաթեմատիկոսի լուսային հեռագիրը, որը ազդանշանային աշտարակների համակարգ էր, թույլ էր տալիս հաղորդագրություն փոխանցել Խալիֆաթի սահմանից դեպի Կոստանդնուպոլիս (ինչը շատ կարևոր էր արաբական կողմից կայսրության վրա մշտական արշավանքների պայմաններում)[11]։
Լեո Մաթեմատիկոսը մեծ դեր է ունեցել Բյուզանդիայում բարձրագույն կրթության վերածննդի գործում։ Դրանում նրան օգնել է Միխայիլ III կայսեր 842-867 հորեղբայր Վարդան։ Միխայիլ III-ը ղեկավարել է Բյուզանդական կառավարությունը 855 թվականից մինչև 866 թվականը (862-ին նա ստացավ կայսրից հետո երկրորդ կարևորագույն տիտղոսը` ցեզարի կոչումը)։ Վարդան հիմնադրել է (855 կամ 856 թվականին) աշխարհիկ Մագնավրայի բարձրագույն դպրոցը (անունը ստացել է Մագնավրա պալատում գտնվելու վայրով), որի ռեկտորն[3] էլ նշանակվել է Լեո Մաթեմատիկը [12]։ Վերջինս դպրոցը ղեկավարել է մինչև իր կյանքի վերջը, վերապատրաստել պաշտոնյաների, դիվանագետների, ռազմական ղեկավարների։ Դասավանդել է քերականություն, հռետորաբանություն և փիլիսոփայություն, ինչպես նաև բնական գիտություններ` թվաբանություն, երկրաչափություն, երաժշտություն և աստղագիտություն [2]։ Լեո Մաթեմատիկոսը չի խուսափել մոլեռանդ վանականների հարձակումներից, որոնք նրան մեղադրում էին գաղտնի հեթանոսության և կախարդության մեջ։ Նրան փրկել է կարողացել միայն կայսերական դատարանի հովանավորչությունը [13]։
Լեո Մաթեմատիկի աշակերտներից է եղել Փոթիոսը` Պոլսոապագա փառավոր պատրիարքը և սլավոնների լուսավորիչը՝ Սուրբ Կիրիլը (Կոստանդին)։
Պատմությունը հավաստում է, որ երբ նրա ուսանողներից մեկը[14] գերեվարվել է բյուզանդա-արաբական պատերազմների ժամանակ, Խալիֆ ալ Մամունն այնքան է տպավորվել նրա մաթեմատիկական գիտելիքներով, որ հրավիրել է Լեոյին գալ Բաղդադ[15]։ Լեոն խալիֆայից մի նամակ է վերցրել և այն ցույց տվել Բյուզանդական կայսր Թեոֆիլոսին, որը, զարմացած Լեոյի միջազգային հեղինակությամբ, նրան դպրոցով ապահովել է կա՛մ Մագնավրայում, կա՛մ Քառասուն նահատակների եկեղեցում[16]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 592)։ ![]() |