Լիբիական ազգայնականություն
Լիբիական ազգայնականությունը վերաբերում է լիբիացիների և լիբիական մշակույթի ազգայնացմանը:[1] Լիբիական ազգայնականությունը սկսել է առաջանալ 1830-ական թվականներին սենուսի կրոնական օրենքների ստեղծմամբ, որոնք հյուսիսաֆրիկյան Սուֆիզմը խառնել են ուղղափառ իսլամի հետ։ Իտալիայի կողմից Լիբիայի գաղութացումից հետո Տրիպոլիտանիայից և Կիրենաիկայից իտալական գաղութային կառավարման հակառակորդները իրենց ուժերը միավորել են 1922 թվականին, իսկ Սենուսի առաջնորդ Օմար Մուխտարը գլխավորել է իտալական զորքերի դեմ ապստամբությունը Լիբիայում:[1] Լիբիան անկախ պետություն է դարձել Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո։[2]
Լիբիան Մուամար Քադաֆիի օրոք սկզբում պանարաբիզմին էր հետևում, սակայն ավելի ուշ հրաժարվեց դրանից, և Քադաֆին Աուզուի հատվածի համար իրրեդենտիստական պատերազմ սկսեց Չադի դեմ։[2] Քադաֆին գահընկեց է արվել 2011-ին, ինչը հանգեցրել է պետական խորհրդանիշների փոփոխության ՝ ներառյալ Լիբիայի նախաքադաֆիական դրոշի ընդունումը։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Աֆրիկյան ազգայնականություն
- Արաբական ազգայնականություն
- Եգիպտական ազգայնականություն
- Թունիսյան ազգայնականություն
- Լիբանանյան ազգայնականություն
- Սիրիական ազգայնականություն
- Հորդանանյան ազգայնականություն
- Սոմալիական ազգայնականություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Motyl, 2001, էջեր 299
- ↑ 2,0 2,1 Motyl, 2001, էջեր 300
Մատենագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Motyl, Alexander J. (2001). Encyclopedia of Nationalism, Volume II. Academic Press. ISBN 0-12-227230-7.