Լինքոլնի մրցանակ

«Գիլդեր Լեհման Լինքոլն» մրցանակը, ստեղծվել է Ռիչարդ Գիլդերի և Լյուիս Լեհմանի կողմից և հանձնվում է Գետիսբուրգի քոլեջի կողմից, ամեն տարի 1991 թվականից պարգևատրվում է Ամերիկյան քաղաքացիական պատերազմի տարվա ոչ գեղարվեստական պատմական լավագույն աշխատանքի համար։ Այն կոչվում է ԱՄՆ նախագահ Աբրահամ Լինքոլնի պատվին[1]։

Դափնեկիրներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցանակը բաժանվել է հավասարապես երկու գրառումների միջև վեց անգամ (1992, 2000, 2008, 2009, 2012 և 2014 թվականներին)։ Ներառյալ 50,000 ԱՄՆ դոլարի մրցանակ ստացողները։

Տարի Հեղինակ Հաղթած ստեղծագործություն
1991 Քեն Բերնս Քաղաքացիական պատերազմը
1992 Ուիլիամ Մքֆիլի Ֆրեդերիկ Դուգլաս
1992 Չարլզ Ռոյսթեր Կործանարար պատերազմ
1993 Քենեթ Սթամփ Հատուկ հաստատություն
1994 Իռա Բեռլին, Բարբարա Ֆիլդս, Սթիվեն Միլեր, Լեսլի Ռոնալդ։ Վերջապես անվճար. Ստրկության, ազատության և քաղաքացիական պատերազմի մասին փաստագրական պատմություն
1995 Ֆիլիպ Պալուդան Աբրահամ Լինքոլնի նախագահությունը
1996 Դեյվիդ Հերբեթ Դոնալդ Լինքոլն
1997 Դոն Ֆեհրենբաչեր Prelude to Greatness: Lincoln in the 1850s and The Dred Scott Case: Its Significance in American Law and Politics
1998 Ջեյմս Մքփերսոն Ինչու են մարդիկ կռվել քաղաքացիական պատերազմում։
1999 Դուգլաս Ուիլսոն Պատվի ձայնը։ Աբրահամ Լինքոլնի կերպարանափոխությունը։
2000 Ջոն հոփ Ֆրանկլին և Լորեն Շվեյնինգեր Փաղչող Ստրուկներ։ Հեղափոխականները պլանտացիայում
2000 Ալեն Գուելզո Աբրահամ Լինքոլն։ մեղանչող նախագահը։
2001 Ռուսել Վեյզլի Քաղաքացիական մեծ պատերազմ։ Բանակ և քաղաքական պատմություն։ 1861-1865
2002 Դեյվիդ Բլայթ Մրցավազք և վերամիավորում. Քաղաքացիական պատերազմ ամերիկյան հիշողության մեջ
2003 Ջորջ Ռեյբլ Ֆրեդերիկսբուրգ! Ֆրեդերիկսբուրգ!
2004 Ռիչարդ Քարվարդին Լինքոլն
2005 Ալեն Գուելզո Լինքոլնի ազատ արձակման հռչակագիրը
2006 Դորիս Գուդվին Մրցակիցների թիմ։ Աբրահամ Լինքոլնի քաղաքական հանճարը
2007 Դուգլաս Վիլսոն Լինքոլնի թուրը. Նախագահությունը և բառերի ուժը
2008 Ջեյմս Օակես Արմատականը և հանրապետականը. Ֆրեդերիկ Դուգլասը, Աբրահամ Լինքոլնը և հակամենաշնորհային քաղաքականության հաղթանակը
2008 Էլիզաբեթ Բրաուն Մարդու ընթերցում. Ռոբերտ Է. Լի դիմանկարը իր անձնական նամակներով
2009 Ջեյմս Պատերազմում փորձված․ Աբրահամ Լինքոլնը ՝ որպես գլխավոր հրամանատար
2009 Քրայգ Սիմոնս Լինքոլնը և նրա ծովակալները. Աբրահամ Լինքոլնը, ԱՄՆ նավատորմը և քաղաքացիական պատերազմը
2010 Միքայել Բուրլինգեմ Աբրահամ Լինքոլն։ Կյանքը։
2011 էրիկ Ֆոներ Կրակոցների փորձ. Աբրահամ Լինքոլնը և ամերիկյան ստրկությունը
2012 Էլիզաբեթ Լիոնարդ Լինքոլնի մոռացված համախոհները. Կենտուկիի դատավոր, գեներալ փաստաբան Ժոզեֆ Հոլթը
2012 Ուիլյամ Հարիս Լինքոլնը և սահմանակից պետությունները
2013 Ջեյմս Օկես Ազգային ազատություն:Ստրկության վերացումը ԱՄՆ-ում։ 1861-1865
2014 Ալեն գուելզո Գետիսբուրգ. Վերջին ներխուժումը։
2014 Մարտին Ջոնսոն Գրելով Գետիսբուրգի հասցեն։
2015 Հարոլդ հոլզեր[2] Լինկոլնը և ԶԼՄ-ների ուժը։ Պատերազմ հասարակության կարծիքի համար։
2016 Մարտա Հոդս[3][4] Լինքոլնի սուգը
2017 Դուգլաս Ռ. Էգերտոն և Ջեյմս Քոնրոյ Քոնրոյ, Լինքոլնի Սպիտակ տունը. Մարդկանց տունը պատերազմի ժամանակ

Էգերտոն, ամպրոպ դարպասների մոտ. Սև քաղաքացիական պատերազմի գնդերը, որոնք փրկեցին Ամերիկան

2018 Էդվարդ Այերս Ազատության բարակ լույսը. Քաղաքացիական պատերազմը և ազատագրումը Ամերիկայի սրտում։
2019 Դեյվիդ Բլայ Ֆրեդերիկ Դուգլաս։ Ազատության մարգարե։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ «The Gilder Lehrman Institute of American History. For Historians. Fellowships and Prizes». Արխիվացված է օրիգինալից 2005 թ․ հոկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 31-ին.
  2. ↑ «Gettysburg College - Gilder Lehrman Lincoln Prize». gettysburg.edu.
  3. ↑ «Gettysburg College - Gilder Lehrman Lincoln Prize». www.gettysburg.edu. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 4-ին.
  4. ↑ «'Mourning Lincoln' Wins Book Prize». The New York Times. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 4-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
 Այս հոդվածը կատեգորիայի կարիք ունի։
Դուք կարող եք օգնել նախագծին՝ կատեգորիա գտնել կամ ստեղծել ու ավելացնել հոդվածին։