Լևկաս (հուն․՝ λευκός սպիտակ, լուսավոր, պարզ)՝ գիպսանման հիմք, որը բաղկացած է կավճից, խառնված կենդանական կամ ձկնային սոսինձի հետ, և դրան ավելացված կտավատի յուղից։ Լևկասն հատկապես կարևոր է սրբանկարչության և ոսկեպատման նախապատրաստման գործընթացում։
Լևկասը քսվում է մի քանի շերտով հիմքի մակերևույթի վրա, (սովորաբար՝ փայտե իրի, օրինակ՝ սրբապատկերի տախտակի վրա)։ Լևկասի պահպանությունը կախված է շերտերի բարակությունից և հավասարաչափությունից. որքան ավելի բարակ և հավասարաչափ են շերտերը, այնքան ավելի դիմացկուն է լևկասը։ Չորանալուց հետո այն հղկվում է: Հին Ռուսիայում լևկասը հղկվում էր ձիաձետի ցողուններով, իսկ ժամանակակից սրբանկարիչները օգտագործում են հղկաթուղթ[1]։
Լևկասել նշանակում է հիմքի նախապատրաստում՝ լևկասի շերտերի հաջորդական կիրառմամբ։
Պատանկարչության մեջ լևկասը հիմք է տեմպերայի համար, որը պատրաստվում է կրաքարի և լրացուցիչ նյութերի խառնուրդից։
Ժամանակակից արվեստում լևկաս բառը նաև վերաբերում է սինթետիկ նյութին, որը օգտագործվում է շրջանակների պատրաստման համար։
Շինարարության մեջ լևկասը հաճախ նշանակում է պատերի բարձրորակ հարդարում։
{{cite book}}
: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)