Կարնոզին

Կարնոզին
Изображение химической структуры
Քիմիական բանաձևC₉H₁₄N₄O₃
Մոլային զանգված3,8E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ
Քիմիական հատկություններ
pKa2,73[2], 6,87[2], 9,73[2], 2,51[3], 6,76[3] և 9,35[3]
Դասակարգում
CAS համար305-84-0
PubChem439224, 6992100
EINECS համար206-169-9
SMILESC1=C(NC=N1)CC(C(=O)O)NC(=O)CCN
ЕС206-169-9
ChEBI388363
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Կարնոզին (լատին․՝ carnosus - մսային, carno - միս), C9H14N4O3, դիպեպտիդ, կազմված է (3-ալանին և հիստիդին ամինաթթուներից։ Մոլեկուլային զանգվածը 226, 2 է, բյուրեղանում է անգույն ասեղների ձևով, ջրում լավ է լուծվում, չի լուծվում սպիրտում։ Պարունակվում է ողնաշարավոր կենդանիների կմախքային մկաններում (200–400 մգ%), մարդկանց մոտ՝ 100-150 մգ% ։ Կարնոզինը առաջինը հայտնաբերել է Վլադիմիր Գուլևիչը՝ մսի մզվածքում (1900)[4]։ Կարնոզինը մասնակցում է կմախքային մկաններում ընթացող կենսաքիմիական պրոցեսներին, սակայն նրա կենսաբանական դերը վերջնականապես բացահայտված չէ։ [փա՞ստ] Նյարդա–մկանային մեկուսացած պատրաստուկը ողողող հեղուկին կարնոզինը ավելացնելիս վերականգնվում են հոգնած մկանի կծկումները։

Բրիտանիայի[5], Հարավային Կորեայի[6], Ռուսաստանի[7][8] և այլ երկրների[9][10][11] հետազատողները ապացուցել են որ կարնոզինը ունի հակաօքսիդանտ հատկություններ։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 L-Carnosine
  2. 2,0 2,1 2,2 CRC Handbook of Chemistry and Physics / W. M. Haynes — 97 — Boca Raton: 2016. — P. 5—90. — ISBN 978-1-4987-5428-6
  3. 3,0 3,1 3,2 CRC Handbook of Chemistry and Physics / W. M. Haynes — 97 — Boca Raton: 2016. — P. 7—2. — ISBN 978-1-4987-5428-6
  4. Gulewitsch, Wl.; Amiradžibi, S. (1900). «Ueber das Carnosin, eine neue organische Base des Fleischextractes». Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft. 33 (2): 1902. doi:10.1002/cber.19000330275. (գերմ.)
  5. Aruoma, OI; Laughton, MJ; Halliwell, B (1989). «Carnosine, homocarnosine and anserine: Could they act as antioxidants in vivo?». The Biochemical journal. 264 (3): 863–9. PMC 1133665. PMID 2559719.
  6. Choi, Soo Young; Kwon, Hyeok Yil; Kwon, Oh Bin; Kang, Jung Hoon (1999). «Hydrogen peroxide-mediated Cu,Zn-superoxide dismutase fragmentation: Protection by carnosine, homocarnosine and anserine». Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - General Subjects. 1472 (3): 651. doi:10.1016/S0304-4165(99)00189-0.
  7. Klebanov, GI; Teselkin, YuO; Babenkova, IV; Lyubitsky, OB; Rebrova, OYu; Boldyrev, AA; Vladimirov, YuA (1998). «Effect of carnosine and its components on free-radical reactions». Membrane & cell biology. 12 (1): 89–99. PMID 9829262.
  8. Babizhayev, MA; Seguin, MC; Gueyne, J; Evstigneeva, RP; Ageyeva, EA; Zheltukhina, GA (1994). «L-carnosine (beta-alanyl-L-histidine) and carcinine (beta-alanylhistamine) act as natural antioxidants with hydroxyl-radical-scavenging and lipid-peroxidase activities». The Biochemical journal. 304 (2): 509–16. PMC 1137521. PMID 7998987.
  9. A. Karton, R. J. O’Reilly, D. I. Pattison, M. J. Davies and L. Radom (2012). «Computational design of effective, bioinspired HOCl antioxidants: The role of intramolecular Cl+ and H+ shifts». Journal of the American Chemical Society. doi:10.1021/ja309273n.{{cite journal}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  10. Chan, Kin M.; Decker, Eric A.; Feustman, Cameron (1994). «Endogenous skeletal muscle antioxidants». Critical Reviews in Food Science and Nutrition. 34 (4): 403–26. doi:10.1080/10408399409527669. PMID 7945896.
  11. Kohen, R. (1988). «Antioxidant Activity of Carnosine, Homocarnosine, and Anserine Present in Muscle and Brain». Proceedings of the National Academy of Sciences. 85 (9): 3175. doi:10.1073/pnas.85.9.3175.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 339