Թալմուդական և հետթալմուդական շրջանում ուղղափառ հուդայականությունը մերժեց կանանց ռաբբի դառնալու հնարավորությունը։ 19-րդ դարում ռաբբի հասիդկա Հաննա-Ռահելի Վերբերմախերի աշխատանքի հայտնի դեպքը օրթոդոքսների կողմից նախադեպ չէր համարվում։ Մյուս կողմից, սկսած 1930-ական թվականներից ի հայտ են գալիս նախ ռեֆորմիստական հուդդայականության կողմնակիցների կողմից ռաբբի կանանց նշանակման մեկուսացված դեպքեր, որոնք ավելի ու ավելի են տարածվում Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո, իսկ հետո՝ 1990-ականներին և դրանից հետո, և կին ռաբբիների օրդինացիայի դեպքեր։ 2016 թվականին Լիլա Կագեդանը դարձավ առաջին կինը, ով աշխատում է որպես Ռաբբի ուղղափառ սինագոգում։
Հինդուիզմում թույլատրվում է կանանց նախաձեռնել երկու հոգևոր կարգի՝ պուրոհիտ և պուջարի, տղամարդկանց հետ հավասար[1][2]։ Նաև կանայք, ինչպես տղամարդիկ, կարող են գուրու լինել (գուրու դառնալու համար նվիրում չի պահանջվում)։
Սուննիզմի և շիիզմի չորս մազհաբերը համաձայն են, որ կանայք կարող են լինել իմամներ (առաջնորդելով աղոթքը) միայն կանանց խմբերի համար։ Մալիքիտի դպրոցը մերժում է կանանց համար նման հնարավորությունը։
Չինաստանում 19-րդ դարից ի վեր կան կանանց մզկիթներ (նուսի), որոնք ղեկավարվում են կին իմամների կողմից[3]։
1994 թվականին իսլամի պրոֆեսոր Ամինա Վադուդը դարձել Է ՀԱՀ-ում առաջին կին իմամը, որը գլխավորել է ուրբաթօրյա աղոթքը Քեյփթաունում[4]։
2004 թվականին 20-ամյա Մարիամ Միրզան ղեկավարել է Տորոնտոյի Էտոբիկոկե մզկիթում Իդ-ալ-Ֆիտրա արարողության երկրորդ կեսը, որն անցկացրել է Միացյալ մուսուլմանական ասոցիացիան[5]։ Նույն թվականին Յասմին Շադիրը ղեկավարեց գիշերային աղոթքը, որին մասնակցում էին ինչպես կանայք, այնպես էլ տղամարդիկ[6]։ Սա ժամանակակից պատմության մեջ առաջին վկայությունն է, երբ կինը ղեկավարում էր մզկիթում ժամերգությունը[6]։
Նախապատերազմյան շրջանում կային քահանաներ-սաին (斎院), կայսեր ազգականները իգական գծով։ Սաինը, որպես կանոն, չի ամուսնացել, չնայած կան բացառություններ այս կանոնից։
Հետպատերազմյան շրջանում տարածված էր կանացի քրմականությունը որպես ամբողջություն[7]։
Canon Law Society of America. The Canonical Implications of Ordaining Women to the Permanent Diaconate, 1995. ISBN 0-943616-71-9.
Davies, J. G. "Deacons, Deaconesses, and Minor Orders in the Patristic Period, " Journal of Ecclesiastical History, 1963, v. 14, p. 1-23.
Elsen, Ute E.Women Officeholders in Early Christianity: Epigraphical and Literary Studies, Liturgical Press, 2000. ISBN 0-8146-5950-0.
Grudem, Wayne. Evangelical Feminism and Biblical Truth: An Analysis of Over 100 Disputed Questions, Multnomah Press, 2004. 1-57673-840-X.
Gryson, Roger. The Ministry of Women in the Early Church, Liturgical Press, 1976. ISBN 0-8146-0899-X. Translation of: Le ministère des femmes dans l'Église ancienne, J. Duculot, 1972.
Zagano, Phyllis. Holy Saturday: An Argument for the Restoration of the Female Diaconate in the Catholic Church, Herder & Herder, 2000. ISBN 978-0-8245-1832-5.