Հալվորիկ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Խարբերդի վիլայեթի Խոզաթի գավառակում։ Գտնվում էր Խոզաթ գյուղաքաղաքից հյուսիս-արևելք, Մնձուր գետի աջ ափին։
Տարածքը լեռնոտ էր և անտառապատ։
Հայ բնակչությունը բռնությամբ տեղահանվել է 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։ Նրանց մեծ մասը զոհվել է աքսորի ճանապարհին։
XX դարի սկզբին ուներ 55-80 տուն, որոնցից հայկական էին մի քանիսը։ 1914 թվականին ուներ 7 ընտանիք հայ բնակիչ։
Զբաղվում էին երկրագործությամբ և անասնապահությամբ, մասամբ նաև լեռնային գործով։
Գյուղի շրջակայքում կային ոսկու և արծաթի հանքեր, որոնք նախկինում շահագործվել են։
Հալվորի գյուղն ուներ Սուրբ Աստվածածին անունով եկեղեցի)։ Մոտակայքում գտնվում էր Հալվորիկ վանքը[1]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 52)։ ![]() |
|