Հայկական խաչ

Հայկական խաչ (Ծաղկած խաչ), քրիստոնեական խաչի յուրահատուկ տեսակ, որը օգտագործվում է Հայ Առաքելական եկեղեցու կողմից որպես քրիստոնեության խորհրդանիշ^[1]։ Այն տեղադրվում է հայկական եկեղեցիների գմբեթներին, փորագրվում խաչքարերին ու վանական համալիրների պատերին, պատկերվում խորանի վարագույրներին, հոգևորականների զգեստներին և այլն։

Պատկերներ

• 
  Խաչքար Գոշավանքում
• 
  9-րդ դարի խաչքար. այժմ՝ Էջմիածնում
• 
  Հայկական խաչը Ջուղայից բերված խաչքարերի վրա. այժմ՝ Էջմիածնում

Տես նաև

• Խաչքար

Գրականություն

• Աբրահամ Շահինյան, Հայկական խաչքարերը և դրանց փորագրությունները (9-13-րդ դդ) (Армянские хачкары (крестные камни) и их надписи (IX—XIII вв.)), Երևան, 1970։
• Արտակ Մովսիսյան, Հայաստանը Քրիստոսից առաջ Երրորդ հազարամյակում (ըստ գրավոր աղբյուրների), Երևան, «Յասոն», 2005, էջ 176։
• Ռուբեն Եղիազարյան, Կելտական խորհրդանիշը և հայկական ավանդույթը (Кельтский символ и армянская традиция), Երևան, «ԵՊՀ հրատարակչություն», 2005, էջ 256։

Ծանոթագրություններ

1. Արտաշես Արծրունի, Հայոց լեռնաշխարհը և քաղաքակրթությունը (Армянское нагорье и цивилизация), Մոսկվա, «Մենեջեր», 1999 — 240 էջ. — 3 հազար հատ։