Մարդկային աղքատության ինդեքս (անգլ.՝ Human Poverty Index (HPI)), որևէ երկրի հասարակության աղքատության ցուցանիշ, որը մշակվել է ՄԱԿ-ի կողմից՝ Մարդկային ներուժի զարգացման ինդեքսը (HDI) լրացնելու համար։ Առաջին անգամ զեկուցվել է որպես Մարդկային ներուժի զարգացման զեկույցի մաս 1997 թվականին։ Այն մշակվել է ՄԱԿ-ի զարգացման ծրագրի կողմից, որը նաև հրապարակում է ինդեքսներ։ Համարվում էր, որ այն ավելի լավ է արտացոլում աղքատ երկրներում աղքատության ծավալները[1]։ 2010 թվականին այն փոխարինվեց ՄԱԿ-ի «Բազմաչափ աղքատության ինդեքսով»։
HPI-ն կենտրոնանում է մարդկային կյանքի երեք հիմնական տարրերի զրկանքների վրա, որոնք արդեն արտացոլված են HDI-ում` երկարակեցություն, գիտելիք և արժանապատիվ կենսամակարդակ։ HPI-ն ստացվում է առանձին զարգացող երկրների համար (HPI-1) և OECD բարձր եկամուտ ունեցող ընտրված երկրների խմբի համար (HPI-2), որպեսզի ավելի լավ արտացոլի սոցիալ-տնտեսական տարբերությունները, ինչպես նաև երկու խմբերում աղքատության տարբեր չափորոշիչները։
Մարդկային ներուժի զարգացման զեկույցների կայքը ձևակերպում է սա որպես «Բաղադրյալ ինդեքս, որը հաշվարկում է աղքատությունը մարդկային զարգացման ինդեքսի երեք հիմնական չափումներում՝ երկար և առողջ կյանք, գիտելիք և արժանապատիվ կենսամակարդակ»։ Այն հաշվարկելու բանաձևը հետևյալն է.
: Հավանական կյանքի տևողությունը 40 տարի (բազմապատկել 100)
: Մեծահասակների անգրագիտության մակարդակ
: 3 բնութագրերի թվաբանական միջին։
3
Մարդկային ներուժի զարգացման ինդեքսի կայքը ձևակերպում է սա որպես «Բաղադրյալ ինդեքս, որը չափում է զրկանքները մարդկային զարգացման ինդեքսի չորս հիմնական չափումներում՝ երկար և առողջ կյանք, գիտելիք և արժանապատիվ կենսամակարդակ, ինչպես նաև ներառում է սոցիալական մեկուսացումը»։ Այն հաշվարկելու բանաձևը հետևյալն է.
: Մինչև 60 տարեկան չապրելու հավանականությունը (բազմապատկել 100)
: ֆունկցիոնալ գրագիտության հմտություններից զուրկ մեծահասկներ
: Բնակչություն եկամտային աղքատության գծից ցածր (տնային տնտեսությունների ճշտված միջին եկամտի 50%-ը)
: Երկարաժամկետ գործազրկության մակարդակը (12 ամիս և ավելի)
: 3
Վերջին զեկույցը՝ 2007–2008 թվականներին, ունի Մարդկային զարգացման ամենաբարձր ինդեքս ունեցող 22 երկրներից միայն 19-ի վարկանիշը։ Վարկանիշը հետևյալն է (վերևում ամենաքիչ աղքատություն ունեցող երկիրը).
Դիրք | Երկիր | HPI-2 | Մինչև 60 տարի ապրելու հավանականություն (%) | Ֆունկցիոնալ գրագիտությունից զուրկ մարդիկ (%) | Երկարաժամկետ գործազրկություն (%) | Միջին եկամտի 50%-ից ցածր բնակչություն (%) |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
6.3 | 6.7 | 7.5 | 1.1 | 6.5 |
2 | ![]() |
6.8 | 7.9 | 7.9 | 0.5 | 6.4 |
3 | ![]() |
8.1 | 8.3 | 10.5 | 1.8 | 7.3 |
4 | ![]() |
8.1 | 9.4 | 10.4 | 1.8 | 5.4 |
5 | ![]() |
8.2 | 10.3 | 9.6 | 0.8 | 5.6 |
6 | ![]() |
10.3 | 8.6 | 14.4 | 5.8 | 8.4 |
7 | ![]() |
10.7 | 7.2 | 15.9 | 1.5 | 7.6 |
8 | ![]() |
10.9 | 8.1 | 14.6 | 0.5 | 11.4 |
9 | ![]() |
11.1 | 9.2 | — | 1.2 | 6.0 |
10 | ![]() |
11.1 | 8.8 | — | 1.3 | 7.7 |
11 | ![]() |
11.2 | 8.9 | — | 4.1 | 7.3 |
12 | ![]() |
11.7 | 6.9 | — | 1.3 | 11.8 |
13 | ![]() |
12.1 | 7.3 | 17.0 | 0.9 | 12.2 |
14 | ![]() |
12.4 | 9.3 | 18.4 | 4.6 | 8.0 |
15 | ![]() |
12.5 | 7.7 | — | 2.2 | 14.2 |
16 | ![]() |
14.8 | 8.7 | 21.8 | 1.2 | 12.5 |
17 | ![]() |
15.4 | 11.6 | 20.0 | 0.4 | 17.0 |
18 | ![]() |
16.0 | 8.7 | 22.6 | 1.5 | 16.2 |
19 | ![]() |
29.8 | 7.7 | 47.0 | 3.4 | 12.7 |
HPI-ի կողմից թոփ 22-ում ընդգրկված երկրներից այս ցուցակում չկան Իսլանդիան, Նոր Զելանդիան և Լիխտենշտայնը։
Ոչ բոլոր երկրներն են ներառված այս վարկանիշում, քանի որ տվյալները միշտ չէ, որ հասանելի են։
Օգտագործված ցուցանիշներն են.
Աղքատության չափման ամենատարածված մեթոդը աղքատության գծից ցածր բնակչության հարաբերակցությունն է ընդհանուր բնակչությանը, որն արտահայտվում է որպես տոկոս։ Օրինակ, Արժույթի միջազգային հիմնադրամը 2019 թվականին հայտնել է, որ աղքատության հարաբերակցությունը Ուկրաինայում կազմել է 25,36%[2]։
Աղքատության ինդեքսն ավելի հստակ պատկերացում է տալիս աղքատության խորության մասին։ Ցուցանիշը հնարավորություն է տալիս համեմատել աղքատությունը և նաև օգնում է ընդհանուր գնահատական տալ աղքատության հաղթահարմանն ուղղված պետական քաղաքականության կամ մասնավոր նախաձեռնությունների գործողություններին[3]։
Աղքատության ինդեքսը անտեսում է հենց աղքատների միջև անհավասարության ազդեցությունը։ Այն հաշվի չի առնում աղքատների միջև աղքատության մակարդակի տարբերությունը։ Որպես տեսական օրինակ՝ դիտարկվել են երկու փոքր թաղամասեր, որոնցից յուրաքանչյուրը միայն երկու տնային տնտեսություն ունի տարեկան 500 դոլար աղքատության պաշտոնական գծից ցածր։ Այնուամենայնիվ, մի տնային տնտեսություն ունի տարեկան 100 դոլար եկամուտ, մյուսը՝ 300 դոլար։ Աղքատության ինդեքսը երկու տնային տնտեսությունների համար էլ նույնն է (60%), նույնիսկ եթե առաջին տնային տնտեսությունն ավելի ծանր աղքատություն է ապրում։ Ուստի, գիտնականները աղքատության ճեղքվածքի ինդեքսը համարում են պայմանական, աղքատության հարաբերակցության համեմատ թերի[4]։
Հնդիկ տնտեսագետ Ամարտյա Սենը կարծում է, որ աղքատության ինդեքսը աղքատների վիճակի բարելավման քանակական չափանիշ է առաջարկում, սակայն որակական մակարդակում մնում է սահմանափակ։ Տնտեսական անհավասարության ճշգրիտ չափման վրա կենտրոնանալը շեղում է ուշադրությունը որակական ասպեկտներից, ինչպիսիք են բնակչության կարողությունները, հմտությունները և անձնական ռեսուրսները, որոնք կարող են օգնել վերացնել աղքատությունը[5]։
|
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ արխիվը պատճենվել է որպես վերնագիր (link)