Մարիան Լեոնի Պետրուս Տիսսեն հոլ.՝ Marianne Thyssen | |
---|---|
Ծնվել է | հուլիսի 24, 1956[1][2] (68 տարեկան) |
Ծննդավայր | Sint-Gillis-Waas, Սինթ-Նիքլաաս, Արևելյան Ֆլանդրիա, Բելգիա |
Քաղաքացիություն | Բելգիա |
Կրթություն | Լյովենյան կաթոլիկ համալսարան |
Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ |
Զբաղեցրած պաշտոններ | Եվրոպական պարլամենտի պատգամավոր, Եվրոպական պարլամենտի պատգամավոր, Եվրոպական պարլամենտի պատգամավոր, Եվրոպական պարլամենտի պատգամավոր, Եվրոպական պարլամենտի պատգամավոր, Եվրոպական պարլամենտի պատգամավոր և European Commissioner for Employment, Social Affairs and Inclusion? |
Կուսակցություն | Christian Democratic and Flemish? |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Կայք | mariannethyssen.be |
Marianne Thyssen Վիքիպահեստում |
Մարիան Լեոնի Պետրուս Տիսսեն (հոլ.՝ Marianne Leonie Petrus Thyssen, հուլիսի 24, 1956[1][2], Sint-Gillis-Waas, Սինթ-Նիքլաաս, Արևելյան Ֆլանդրիա, Բելգիա), բելգիացի ֆլամանդացի քաղաքական գործիչ, Յունկերյան հանձնաժողովում զբաղվածության, սոցիալական քաղաքականության, մասնագիտական ուսուցման և աշխատանքային շարժունակության եվրոպական հանձնակատար (2014-2019)։
1979 թվականին ավարտել է Լյուվենի կաթոլիկ համալսարանը, որտեղ սովորել է իրավագիտություն։ Նույն թվականին նա սկսել է աշխատել իր մայր բուհի իրավաբանության ֆակուլտետում, 1980 թվականին դարձել է «Անկախ ձեռներեցների միության» (Unie van Zelfstandige Ondernemers (UNIZO)) և Markant-ի՝ Եվրոպական մթերքների գնումների համակարգի եվրոպական շուկայավարման բաշխման տարածքային բաժնի իրավաբանական խորհրդատու Գերմանիայի, Ավստրիայի, Չեխիայի և Սլովակիայի համար։ 1988 թվականին նա դարձել է UNIZO հետազոտական ծառայության ղեկավար, իսկ 1991 թվականին լինելով գլխավոր քարտուղարի տեղակալ` լքել է կազմակերպությունը։ Նույն ժամանակահատվածում նա եղել է Քրիս Պետերսի փաստաբանը, որը հետագայում դարձել է Ֆլանդրիայի վարչապետ։ 1988-1990 թվականներին զբաղեցրել է առողջապահության նախարարության պետական քարտուղար Վիվինա Դեմեստերի իրավաբանական խորհրդատուի պաշտոնը։ 1989 թվականի եվրոպական ընտրությունների ընթացքում ընդգրկվել է Քրիստոնեական ժողովրդական կուսակցության ցուցակում[4]։
1991 թվականին նա ընտրվել է Եվրոպական խորհրդարանի պատգամավոր, այնուհետև վերընտրվել է։ Նա Եվրոպական ժողովրդական կուսակցության խմբակցության անդամ էր։
2008 թվականին նա ընտրվել է Քրիստոնյա ֆլամանդացիներ և քրիստոնյաներ կուսակցության նախագահ, այնուհետև գլխավորել է կուսակցության ցուցակը Սենատի ընտրությունների ամենամեծ ընտրատարածքում[5]։
2009 թվականին նա պարգևատրվել է Ռոբերտ Շումանի մեդալով, որը ԵԺԿ խմբակցությունն ստեղծել է 1986 թվականին՝ պատվելու համար նրանց, ովքեր հասարակական ու անձնական գործունեության մեջ առաջ են մղում խաղաղությունը, Եվրոպայի ստեղծարար ուժն ու տարածում են հումանիստական արժեքները[6]։
2010 թվականի հունիսի 23-ին, հունիսի 13-ի խորհրդարանական ընտրություններում Ֆլամանդացի քրիստոնյա դեմոկրատների ջախջախիչ պարտությունից հետո, որոնց արդյունքում Ներկայացուցիչների պալատում նրանց ներկայացուցչությունը կրճատվել է 24-ից մինչև 17, իսկ հաղթանակը տոնել են ազգայնականները ֆլամանդական նոր դաշինքից, Տիսսենը հրաժարական է տվել կուսակցական առաջնորդի պաշտոնից՝ զիջելով այն ժամանակավոր պաշտոնակատար Վուտեր Բեկեին[7]։
2014 թվականի նոյեմբերի 1-ին Յունկերի հանձնաժողովում ստանձնել է զբաղվածության, սոցիալական քաղաքականության, մասնագիտական պատրաստության և աշխատանքային շարժունության եվրակոմիսարի պաշտոնը։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարիան Լեոնի Պետրուս Տիսսեն» հոդվածին։ |
|