Ինֆորմատիկայում մետաօբյեկտը մի օբյեկտ է, որը կառավարում է՝ ստեղծում է, նկարագրում է, իրականացնում է այլ օբյեկտներ (ներառյալ իրեն)։ Այն օբյեկտը, որին պատկանում է մետաօբյեկտը, կոչվում է բազային օբյեկտ։ Մետաօբյեկտը կարող է որոշ տեղեկություններ պարունակել բազային օբյեկտի բաղադրիչների մասին, ինչպիսիք են տիպը, ինտերֆեյսը, դասը, մեթոդները, ատրիբուտները, վերլուծության ծառը և այլն։ Մետաօբյեկտները ինֆորմատիկայի reflection սկզբունքի օրինակ են, երբ համակարգը (սովորաբար կատարման ժամանակ) հասանելիություն ունի իր սեփական ներքին կառուցվածքին։ Reflection-ը համակարգին հնարավորություն է տալիս հեշտությամբ ձևափոխել, վերածրագրավորել ինքն իրեն, դրանով իսկ հնարավոր դարձնելով վերակազմակերպել սեփական վարքը կատարման ընթացքում[1]։
Մետաօբյեկտների արձանագրությունը (metaobject protocol, MOP) որոշում է այն կանոնները, որոնցով հասանելի են դառնում և կառավարվում են օբյեկտների համակարգի կառուցվածքն ու վարքը։ Մետաօբյեկտների արձանագրության ֆունկցիաներից են[2].
Մետաօբյեկտների արձանագրությունը հակասում է Բերտրան Մեյերի open/close սկզբունքին, որը պահանջում է, որ ծրագրային օբյեկտները պետք է լինեն «բաց՝ ընդլայնման համար» բայց «փակ՝ ձևափոխությունների» համար։ Մետաօբյեկտների արձանագրությունը համակարգի մակարդակով թափանցիկ է դարձնում օբյեկտների ներքին կառուցվածքն ու օբյեկտների ամբողջ համակարգը։ Գործնականում սա նշանակում է, որ ծրագրավորողը կարօղ է օբյեկտն օգտագործեն հենց նաույն օբյեկտը վերասահմանելու համար՝ թերևս բավականին բարդ եղանակով։