Յոթ ագռավ գերմ.՝ Die sieben Raben | |
---|---|
Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
Ժանր | հեքիաթ |
Հեղինակ | Գրիմ եղբայրներ, Յակոբ Գրիմ և Վիլհելմ Գրիմ |
Բնագիր լեզու | գերմաներեն |
Հրատարակվել է | 1812 |
The Seven Ravens |
«Յոթ ագռավ» (գերմ.՝ Die sieben Raben), գերմանական հեքիաթ, որը Գրիմ եղբայրների կողմից ներառվել է 25 համարի տակ գտնվող իրենց հեքիաթների ժողովածուում։ Այս սյուժեն տարածված է ամբողջ Եվրոպայում[1]։
Այսպիսով, Գեորգիոս Մեգասը ներառել է այս պատմության հունարեն տարբերակը իր «Հունաստանի հեքիաթներ» ժողովածուի մեջ[2]։ Այլ հեքիաթներ, որոնք համապատասխանում են այս տեսակին, ներառում են «Վեց կարապները», «Տասներկու վայրի բադեր[», «Ուդեան և նրա յոթ եղբայրները», «Վայրի կարապներ» և «Տասներկու եղբայրներ»[3]։
1937 թվականին այս հեքիաթի հիման վրա թողարկվել է «Յոթ ագռավներ լիամետրաժ անիմացիոն ֆիլմը։
Հեքիաթը տպագրվել է Գրիմ եղբայրների կողմից 1812 թվականին «Մանկական և ընտանեկան հեքիաթների» առաջին հրատարակության մեջ «Երեք ագռավները» վերնագրով (գերմ.՝ Die drei Raben): 1819 թվականի երկրորդ հրատարակության մեջ այն վերանվանվել է «Յոթ ագռավներ» ( գերմ.՝ Die sieben Raben ) և էայդպես վերաշարադրվել։ Գրիմ եղբայրների համար այս հեքիաթի աղբյուրների թվում էր մի տարբերակ, որը պատմվել է Հասենփֆլուգ ընտանիքում[4]։
Յոթ որդի ունեցող գյուղացին դուստր ունի։ Նա տառապում է հիվանդությամբ, և հայրը որդիներին ուղարկում է իր համար ջուր բերելու (գերմանական տարբերակով՝ մկրտության ջրի համար, հունարենում՝ բուժիչ աղբյուրի ջրի համար)։ Նրանք շտապելով սափորը գցում են ջրհորի մեջ ու չեն համարձակվում տուն վերադառնալ։ Հայրը կարծում է, որ նրանք գնացել են խաղալու և անիծում է նրանց, ինչի հետևանքով եղբայրները վերածվում են ագռավների։
Երբ քույրը մեծանում է, նա գնում է եղբայրներին փնտրելու։ Սկզբում նա փորձում է օգնություն ստանալ արևից, որը չափազանց շոգ է լինում այնտեղ, հետո լուսնի մոտ է գնում, սակայն այնտեղ էլ շատ ցուրտ է լինում, իսկ հետո գնում է աստղերի մոտ։ Աստղն օգնում է նրան՝ տալով նրան հավի ոսկոր (գերմաներեն) կամ չղջիկի թաթ (հունարեն)՝ վստահեցնելով, որ դա իրեն պետք կգա իր եղբայրներին փրկելու համար։ Հերոսուհին նրանց գտնում է Ապակե լեռան վրա։ Հեքիաթի հունարեն տարբերակում նա բացում է մուտքը չղջիկի թաթով իսկ գերմանական տարբերակում, կորցնում է հավի ոսկորը և կտրում մատը, որպեսզի այն օգտագործի որպես բանալի. Նա գաղտագողի մտնում է սարը, որտեղ թզուկը նրան ասում է, որ իր եղբայրները շուտով կվերադառնան։ Նա ճաշակում է նրանց ուտելիքներից ու խմիչքներից, վերջին գավաթում թողնելով մատանի իրենց տնից։
Երբ եղբայրները վերադառնում են, քույրը թաքնվում է։ Նրանք մարդկային կերպարանք են ընդունում և հարցնում են, թե ով է դիպչել իրենց ուտելիքին։ Կրտսեր եղբայրը գտնում է մատանին և հույս ունի, որ դա իրենց քույրն է, որը նրանց խոստանում է ազատվել կախարդանքից։ Քույրը դուրս է գալիս նրանց ընդառաջ, և նրանք երջանիկ վերադառնում են տուն։