Յուբիցումե

Յուբիցումեի օրինակ

Յուբիցումե (ճապ.՝ 指詰め) («կարճացնել մատը» (ճապ.՝ 指を詰める) արտահայտությունից), մատի ֆալանգների կամավոր կտրելը ի նշան նվիրվածության[1]։ Շարժառիթը կարող է լինել մեղքի զգացումը, բողոքը, ներողություն խնդրելու ցանկությունը։ Այն հիմնականում կիրառում են հանցավոր համայնքների (մասնավորապես՝ յակուձաների) անդամները, միջին ծանրության խախտումների ժամանակ, որոնց համար նախատեսված չէ մահապատիժ կամ աքսոր[2]։ Առաջին խախտման ժամանակ կտրում են ճկույթի ֆալանգը, կրկնվելիս կտրվում է երկրորդը, իսկ հետո երրորդը կամ կտրում են այլ մատներ[1][3]։ Եթե յուբիցումեն արվում է որպես առաջնորդին ներողություն խնդրելու նշան, ապա մատի կտրված հատվածը փաթաթում են կտորի մեջ և նվիրում նրան[4][5]։

Յուբիցումեի ծեսը ծագել է բակուտո՝ խաղամոլների միջավայրում և պարտքը մարելու միջոց է եղել[1][5]։ Հին ժամանակներում այս բոլորը արվել է նրա համար, որ ի վերջո յակուձայի համար դժվարանար թուր օգտագործելը, որի արդյունքում էլ մեծանում էր նրա կախվածությունը ղեկավարի կամքից[5]։ Սակայն, այսօր անդամահատման արարողությունը կրում է զուտ խորհրդանշական բնույթ։ Շատ յակուձաներ պրոթեզների օգնությամբ թաքցնում են անդամահատված մատները։

Յուբիցումե կատարելը պատժելի չէ, սակայն դրան հարկադրելը, ինչպես նաև ցանկացած օգնություն (այդ թվում՝ գործիքներ տրամադրելը) հանցագործություն է համարվում[6]։ 1993 թվականին ճապոնական կառավարության ստուգումները ցույց են տվել, որ յակուձայի անդամների 44,8%-ը կատարել է յուբիցումե; Նրանց 15%-ը կատարել է այս ծեսը առնվազն երկու անգամ[5]][7]։ Հանցավոր կազմակերպությունների անդամների ձերբակալության մի քանի դեպք է տեղի ունեցել յուբիցումե կատարելը հարկադրելու կասկածանքով[8][9]։

Յուբիցումե կատարել են ոչ միայն հանցագործները, այլև հասարակության այլ շերտերի մարդիկ[5]։ Տացուկո Տակաոկա գեյշան 1915 թվականին կտրել է ճկույթի ֆալանգը՝ ի նշան նվիրվածության իր սիրելիին[10]։ Այս դեպքից հետո նրան անվանել են «ինը մատով գեյշա»։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Benson M., French J.L. Organized Crime. — Facts On File, Incorporated, 2009. — (Criminal Investigations Series). — ISBN 9781438118024
  2. ↑ Союз писателей СССР. Иностранная литература. — Известия, 1994. — С. 195.
  3. ↑ Kirkup J.R. A History of Limb Amputation. — Springer, 2007. — ISBN 9781846285097
  4. ↑ Mallory S.L. Understanding Organized Crime. — Jones& Bartlett Learning, 2011. — ISBN 9781449675776
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Kaplan D.E., Dubro A. Yakuza: Japan's Criminal Underworld. — University of California Press, 2012. — ISBN 9780520274907
  6. ↑ Отдел по борьбе с организованной преступностью Департамента по уголовным делам Управления полиции (15.05.91). «Законодательство о пресечении незаконных деяний членов бандитских группировок» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին.
  7. ↑ Stark D.H. The Yakuza: Japanese Crime Incorporated. — University of Michigan, 1981.
  8. ↑ Նասինիպոն սիմբուն (ճապ.՝ թերթ «Արևելյան Ճապոնիա» 西日本新聞)|西日本新聞, մայիսի 21, 2003
  9. ↑ Санкэй симбун, Осака, 5 февраля 2013 года: «組員に「指詰め」強要、容疑の組長ら逮捕»
  10. ↑ Оно, Кэнъити (小野賢一) 女、女、女: 戀の照葉. — С. 1, 2.