Նարինե Գրիգորյան

Նարինե Գրիգորյան
Ծնվել է	հունիսի 14, 1980 (44 տարեկան)
Ծննդավայր	Հրազդան, Հայաստան
Կրթություն	Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտ
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	Դերասանուհի
Ընտրանի	Եվա
Ամուսին(ներ)	Սերգեյ Թովմասյան

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Գրիգորյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Նարինե Կառլենի Գրիգորյան (հունիսի 14, 1980(1980-06-14), Ստեփանակերտ, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), թատրոնի և կինոյի հայ դերասանուհի, ռեժիսոր, Հայաստանի վաստակավոր արտիստ (2013)։

Կրթություն

1997-2002 թվականներին սովորել է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտի դրամատիկ թատրոնի ռեժիսորական բաժնում։ 2002-2003 թվականներին մասնակցել է դասընթացների Երևանի պետական մնջախաղի թատրոնի ստուդիայում, 2004-2005 թվականներին՝ Մոսկվայի Անատոլի Վասիլևի ռեժիսորական լաբորատորիայում, 2007 թվականին՝ Սանկտ Պետերբուրգի Լև Դոդինի ռեժիսորական լաբորատորիայում, 2008 թվականին՝ Բոստոնում և Նյու Յորքում՝ թատրոնի կառավարում^[1], 2009 թվականին՝ ATELIER-ի Գրոտովսկու ինստիտուտում (Վրոցլավ, Լեհաստան)։

Աշխատանքային գործունեություն

2008 թվականից «Ագորա» թատերախմբի անդամ է, 2003 թվականից Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտի Ռեժիսուրայի և դերասանի վարպետության դասախոս։ 2003 թվականից աշխատում է Երևանի պետական համազգային թատրոնում^[2]։ 2018 թվականին անվանի դերասանուհի, բեմադրիչ Նարինե Գրիգորյանը նշանակվեց Սոս Սարգսյանի անվան Համազգային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար՝ դառնալով թատերական նորարարությունների նախաձեռնող ու նոր չափանիշների հաստատագրող։ Համազգային թատրոնն այս շրջանում դարձավ Հայաստանի առաջատար թատրոններից մեկը՝ միջազգային թատերական փառատոններից բերելով գլխավոր մրցանակներ ու մասնագիտական բարձր գնահատականներ։ Նարինե Գրիգորյանի թե՛ խաղը, թե բեմադրություններն աչքի են ընկնում թեթևությամբ, բազմաշերտությամբ, խորությամբ, պլաստիկայով և գեղարվեստական այլ արժանիքներով։ Հենց նրա նախաձեռնությամբ Համազգային թատրոնն սկսեց հայ և օտարազգի հեղինակների պիեսների «ընթերցանություն-բեմադրություն» ձևաչափը՝ տոմսերով և հանդիսականով։

Բեմադրություններ

2012	Գաբրիել Մարկես	«Ես միայն զանգահարելու եմ եկել»
2010	Հովհաննես Թումանյանի անվան պետական տիկնիկային թատրոն	Անուշ Ասիլբեկյան, «Թռիչք քաղաքի վրայով»
2010	(Իմպրովիզացիա, հեղինակներ՝ Յուրի Կոստանյան, Նարինե) Երևանի պետական մնջախաղի թատրոն	Վիլյամ Շեքսպիր, «Սոնետ № 90»
2008	Հովհաննես Թումանյանի անվան պետական տիկնիկային թատրոն	Ս. Խաչատրյան, «Օրիորդ գեներալը»
2007	Ա. Ստրինդբերգ, թատրոն-կաֆե	«Ուժեղը»
2006	Հովհաննես Թումանյանի անվան պետական տիկնիկային թատրոն	Шар Голубой
2005	Կ. Ստանիսլավսկու անվան ռուսական դրամատիկական թատրոն	Поздравляю с будним днем
2004	(ըստ Գ. Կարապետյանի բանաստեղծությունների) Հովհաննես Թումանյանի անվան պետական տիկնիկային թատրոն	«Աչքերի որս»
2002	Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտ	«Հրեշտակի և սատանայի միջև»

Դերերը պետական Համազգային թատրոնում

2011	Ժենևյև- Կ. Մանյե, «Բլեզ»
2010	Լյուսի - Բ.Բրեխտ, «Երեք գրոշանոց օպերա»
2009	Պոպովա, Տատյանա Անդրեևնա -Ա. Չեխով, «Չեխովյան կատակներ»
2007	Քրիստին - Ա.Կամպանիլե, «Խեղճ Պետրոս»
2006	Կոնչետտա - Է. դե Ֆիլիպպո, «Ծննդյան տոները սենյոր Կուպելոյի տանը»
2006	Մարիան - Ա. դը Մյուսսե, «Մարիանի քմայքները»
2005	Մադմուազել Միրել - Ռ. Լամուրե, «Ախ, կանայք, կանայք»
2005	Սիլվիա - Ա. Հերնի, «Շան աղջիկ»
2005	Սպիտակաձյունիկ - Ա. Սիմոնյան, «Սպիտակաձյունիկը և յոթ թզուկները»
2004	Ա.Հայկազյան, «Այրվող մոմեր»
2004	Ձյունե թագուհի - Եվ.Շվարց, «Ձյունե թագուհի»
2004	Ֆլորանս Ստեֆանի - Ռ. Տոմա, «Ծուղակ»

Դերերը կինոյում և այլուր

2023 Պարոն Ազնավուր
2022 Ամերիկացին
2021 Երջանկության մեխանիկան
2021 Դպրոց առանց ուսուցիչ
2019 Իմ խաչը
2018 Էրկեն կիշեր
2017 Եվա (ֆիլմ)
2017 Կյանք ու կռիվ 2. 25 տարի անց
2014 Մայր - Մարինե Զաքարյան «Կիսալուսնի ծովածոցը», (ֆիլմ)
2012 Ռոսինանտ - Խաչիկ Չալիկյան «Ռոսինանտ», (Մալյան թատրոն)
2012 Իզաբելլա Չարենց - Հ. Թամրազյան «Մահվան տեսիլ», (ֆիլմ)
2012 Անահիտ Շահիջանյան - Ա. Մարգարյան «Վերջին ուղևորություն», (ֆիլմ)
2011 Առաջին տիկին – Խաչիկ Չալիկյան «Անպոչ ճգնավորը», (ֆիլմ)
2011Կին – Դիանա Կարդումյան «Դիալոգներ», (ֆիլմ)
2011Մայր - Ֆ. Զեյլեր «Մայր», («Ագորա» թատերախումբ)
2010 Անթոնիա - Դ.Ֆո «Ազատ զույգ», («Ագորա» թատերախումբ)
2010 Հրեշտակ - Վ. Շեքսպիր «Սոնետ №90» (Երևանի պետական մնջախաղի թատրոն)
2010 Կույր աղջիկ - Անուշ Ասլիբեկյան «Թռիչք քաղաքի վրայով», (Տիկնիկային թատրոն)
2008 Կին - Յ. Ֆոսս, «Գիտեմ» («Ձմեռ»), (Հայաստանի թատերական գործիչների միություն)
2008 Տիկին Թերբուշ - Է. Շմիթ «Ազատաբարոն», («Ագորա» թատերախումբ)

Մրցանակներ

2022 «Լավագույն մոնոներկայացում», «Սպիտակ Վեժա» XXVI միջազգային փառատոն («Գոմեշ» մոնոներկայացում)^[3]
2018 Ալեքսանդր Գրիգորյանի անվան հատուկ «Արտավազդ» մրցանակ^[4] («Իմ ընտանիքն իմ ճամպրուկում է» մոնոներկայացում)
2015 «Լավագույն երիտասարդ բեմադրիչ», «Արտավազդ» մրցանակ
2014 «Հայակ» մրցանակ, երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի^[5]
2013 Հայաստանի վաստակավոր արտիստ^[6]
2013 Տարվա լավագույն ONLINE ռեժիսոր (tatron.info)
2012 Քիշինև, Երրորդ կարգի մրցանակ, ԱՊՀ, Վրաստան և Մերձբալթյան երկրների երիտասարդ բեմադրիչների թատերական փառատոն
2012 Անուշ Ասլիբեկյան «Թռիչք քաղաքի վրայով», Տարվա լավագույն ONLINE դերասանուհի, (tatron.info)
2011 Երևան, Մրցանակ «անթրեպրիզի զարգացման և կնոջ լավագույն դերակատարման համար», Դ. Ֆո «Ազատ զույգ», («Ագորա» թատերախումբ), («ԹԱՏՐՈՆ X» փառատոն)
2009 Երևան, «Արտավազդ» մեդալ, «Տարվա լավագույն երիտասարդ դերասանուհի» անվանակարգում Ելենա Պոպովայի դերակատարման համար, Ա. Չեխովի, «Չեխովյան կատակներ» ներկայացման մեջ
2005 Երևան, «Արտավազդ» մեդալ, «Տարվա լավագույն երիտասարդ դերասանուհի» անվանակարգում Միրելի դերակատարման համար Ռ. Լամուրեի «Ախ, կանայք, կանայք» ներկայացման մեջ
2003 Մրցանակ ներկայացման համար ՀԹԳՄ-ի կողմից, Միջազգային թատերական փառատոն «ԱրմՄոնո», «Հրեշտակի և սատանայի միջև»

Ծանոթագրություններ

↑ «Նարինե Գրիգորյանի կենսագրությունը zarkfoundation.com կայքում».
↑ «Ինձ համար կատեգորիկ սկզբունք է չնկարահանվել հայկական սերիալներում. Նարինե Գրիգորյան». Armtimes.com. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.
↑ Նարինե Գրիգորյանի «Գոմեշը» լավագույնն է համարվել միջազգային փառատոնում. «Արմենպրես»
↑ «Ալ. Գրիգորյանի անվան հատուկ «Արտավազդ» մրցանակ՝ Նարինե Գրիգորյանին». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 1-ին. {{cite web}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
↑ «Նարինե Գրիգորյան. «Ձախ ձեռքով աջ ականջն են բռնում»».
↑ Հայաստանի Հանրապետության պատվավոր կոչումներ շնորհելու մասին

Արտաքին հղումներ

[1] «Նարինե Գրիգորյանի կենսագրությունը zarkfoundation.com կայքում».

[2] «Ինձ համար կատեգորիկ սկզբունք է չնկարահանվել հայկական սերիալներում. Նարինե Գրիգորյան». Armtimes.com. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.

[3] Նարինե Գրիգորյանի «Գոմեշը» լավագույնն է համարվել միջազգային փառատոնում. «Արմենպրես»

[4] «Ալ. Գրիգորյանի անվան հատուկ «Արտավազդ» մրցանակ՝ Նարինե Գրիգորյանին». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 1-ին. {{cite web}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)

[5] «Նարինե Գրիգորյան. «Ձախ ձեռքով աջ ականջն են բռնում»».

[6] Հայաստանի Հանրապետության պատվավոր կոչումներ շնորհելու մասին

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]